ดวงเนตรกลมของแซกคารีไล่กวาดอ่านตัวอักษรบอกเล่าข้อความจากหนังสือในมือเรียวรับแก่นเรื่องทั้งหมดเข้าไปในโสตประสาทการประมวลผลของตัวเอง แซกคารีรู้สึกได้ว่าเดี๋ยวนี้เขามักจะมาสิงตัวอยู่ในหอสมุดบ่อยขึ้นอย่างน่าประหลาด แน่นอนว่าเขาชอบอ่านหนังสือมากอยู่แล้วเป็นทุนเดิม แต่กลิ่นน้ำมันหอมระเหยในนี้ก็เป็นสิ่งที่เขาชอบเหมือนกัน

เล่มหนังสือถูกปิดลงหลังจากที่เขาหามุมยืนอ่านเนื้อความในนั้นจนครบถ้วนแล้ว เตรียมจะเดินไปหาหนังสือเล่มต่อไปมาคลายความเครียดที่ก่อตัวขึ้นมาในช่วงนี้ ทว่านัยน์ตาสีน้ำตาลไหม้ของออร์ฟิอัสหนุ่มกลับหยุดที่ร่างของใครบางคนจากมุมห่างออกไป นึกแปลกใจไม่น้อยที่เจอคนรักที่นี่ แต่จะตั้งคำถามไปก็คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง — สองขาที่คราแรกคิดจะก้าวเข้าไปทักเหมือนทุกครั้งกลับหยุดอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน กลีบปากบางเม้มเข้าหากันจนเขารับรสของลิปที่ตัวเองทามาวันนี้ได้เต็ม ๆ

แต่นั่นไม่ใช่เรื่องที่เขาต้องสนใจหรอก

Zephyr Laine

ถึงจะถือสมุดแสตมป์ไว้ในมือแล้วก็ตาม แต่ก็ยังนึกงงกับมันอยู่แบบนั้น สมองประมวลผลไปช้ากว่าที่คาดเอาไว้ ถ้าไม่ติดว่ายังมีอะไรต้องทำต่อที่นี่คงเดินออกไปแล้วล่ะ หากว่ากันตามตรงก็ยอมรับว่าอยู่มาปีกว่า แต่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเมืองด้วยซ้ำไป ขนาดหนังสือเล่มที่ว่ายังไม่รู้ว่ามันไปตรงอยู่ไหนของที่นี่ ลมหายใจถูกถอนออกอย่างเหนื่อยใจ คิดถูกรึเปล่าที่เอาตัวเองออกมาทั้งที่ยังอารมณ์ไม่นิ่งอยู่แบบนี้ สองสามเดินไปตามหมวดหนังสือที่คิดว่ามันควรจะอยู่ นิ้วเรียวรูดสันหนังสือก่อนจะหยุดที่เล่มหนึ่ง ปรากฏชื่อตำนานของเมืองนี้ แล้วเปิดมันออกมาอ่าน

ออร์ฟิอัสตรงนั้น จะยืนจ้องอีกนานไหมครับ  น้ำเสียงทะเบ้นถูกหยิบออกมาใช้หลังจากที่เพิ่งจะรู้สึกตัวได้ว่ากำลังถูกจับตามองอยู่ ช้าไปหมดเลยแฮะ

---

โรลเพลย์อ่านตำนาน