แมริเพิร์ลล่าเลือกที่จะพักผ่อนและหลีกหนีตัวเองออกมาจากสนามประลองสักระยะซึ่งก็ไม่ทราบว่าสักระยะของเธอนั้นมีเวลากี่ชั่วฌมงกัน กระนั้นก็ไม่ใช่ตอนนี้แน่ ๆ ที่แม่มดสาวจะไปคลุกฝุ่นหินดินทรายในสนาม

ร้างเล็กด้าวเยื้องย่างไปตามชั้นหนังสือเพื่อเสาะหาหนังสือน่าอ่านสักเล่ม หนังสือเล่มเก่าที่ยืมไปก็อ่านเสียจนเกลี้ยง อีกอย่างระยะเวลาสองปีก็พอให้เธออ่านหนังสือของหอสมุดได้จนแทบปรุ

มือเรียวคว้าหยิบนวนิยายออกมาหนึ่งเล่มอย่างไม่สนใจแนวหนังสือ ก่อนร่างบอบบางของเจ้าแมวขนดำจะเดินไปหาที่นั่งเพื่อนั่งอ่านมันเงียบ ๆ ยังมุมอับสายตา