Gabelle Bank

Desdemona E. Zeth

เอกสารกองตั้งวางเรียงไว้อย่างเป็นระเบียบ เดสเดโมนากำลังจดจ่ออยู่กับการจัดเรียงแฟ้มตรงหน้าอย่างเป็นระบบ ดูเหมือนว่าทั้งเดือนจะเต็มไปด้วยการเรียนรู้ระบบงานและการวางแผน จะจัดการงานทุกอย่างให้เสร็จทันเวลานั้นไม่ใช่เรื่องงานเลยทีเดียว

ปลายนิ้วเรียวปาดลงบนขี้ผึ้งเหนียวก่อนจะรูดหน้ากระดาษเปิดออกไปทีละแผ่นอย่างไม่รีบร้อน เธอไม่จัดว่าชำนาญงานนักดูจากความเร็วและเรียวคิ้วที่มุ่นเข้าหากันจนผูกเป็นโบว์

หมายเหตุ เข้างาน

NOW PLAYING "Mushroom Chocolate" BY QUIN x 6LACK

Marcus Archer

Illusion of Death

One shot, one kill.

แวมไพร์หนุ่มปรากฎตัวหน้าที่ทำการธนาคารเกอร์เบลหลังจากที่เขาได้ทำการถูกรับเลือกเป็นเจ้าหน้าที่ธนาคาร แม้เขาจะไม่เก่งเรื่องบัญชีเท่าไหร่แต่ใช่ว่าจะทำไม่ได้ สองเท้าก้าวเข้ามาก่อนจะมองดูเอกสารและภาระงานที่จะต้องจัดการภายในธนาคาร นัยน์ตาสีน้ำตาบหม่นมองจดจ้อง นิ้วเรียวกันแว่นขึ้นกวาดสายตาให้ทั่ว ไม่นานนักเขาก็รวบรวมงานได้แล้วจึงนั่งลงที่โต๊ะที่มีป้ายชื่อของเขาตั้งอยู่ พน้อมกับทักทายเพื่อนร่วมงานที่มาที่นี่อีกด้วย

เข้างาน

Miyazaki Kana

เวลาพักที่ทางเบื้องบนมอบให้นั้นมากพอสำหรับการออกไปเดินด้านนอกเพื่อซื้อของบางอย่าง และแม่มดสาวก็กลับเข้ามาในธนาคารเกอเบลล์พร้อมกล่องขนมสามกล่อง ทั้งช็อตเค้ก โดนัท และขนมปังต่างๆ ที่นำมาแจกจ่ายเผื่อเพื่อนร่วมงานของตน เมื่อทานของหวานจนพอใจแล้วถึงได้เริ่มทำงานเอกสารส่วนของตัวเองต่อ การเข้ามาเพียงแค่สัปดาห์เดียวทำให้ยังไม่ได้เจอกับงานหนักหนามากนัก จึงได้ใช้เวลาในการเรียนรู้งานเพิ่มเติมอย่างเต็มที่

⚝ เข้างาน

Gabelle Bank

Desdemona E. Zeth

สุดสัปดาห์เวียนกลับมาอีกครั้ง เดสเดโมนาไม่ลืมแวะเข้าตรวจสอบงานที่ธนาคารเกอเบลล์ ในฐานะเจ้าหน้าที่ธนาคารเธอเดินเข้าประจำที่จากนั้นก็เริ่มลงมือเปิดโน๊ตบุ๊คตรงหน้าเพื่อเริ่มงานของตัวเอง ดวงตาสีเปลือกไม้หลุบมองกระดาษการ์ดสะสม ตรวจสอบหลักฐานการยื่นขอรางวัลสำหรับนักสะสมการ์ดทั้งหลาย จำนวนเงินมากมายถูกกรอกลงไปในช่องเตรียมเบิก รวม ๆ กันแล้วซื้อหมู่บ้านได้สักแถบเห็นจะได้

หมายเหตุ เข้างาน

NOW PLAYING "Mushroom Chocolate" BY QUIN x 6LACK

ย้อนกลับ

ออกจากระบบ

Marcus Archer

Fear of myself

มาร์คัสเลือกที่จะแวะเวียนมายังธนาคารเกอร์เบลในช่วงสุดสัปดาห์เพื่อเช็คความเรียบร้อยของงานที่ตนทำ เขายังไม่คุ้นชินกับงานตรงนี้มากนักจึงมีเลอะเลือนบ้างในบ้างครั้ง หลังจากจัดการธุระจนเสร็จสิ้นจึงเดินทางมาที่นี่ แวมไพร์หนุ่มเดินเข้าไปในธนาคารเกอร์เบลด้วยชุดสุภาพเรียบร้อยเหมาะสมกับสถานที่แห่งนี้ เรือนร่างสูงเคลื่อนไปตามทางของตน กวาดสายตามองดูโต๊ะทำงานของเพื่อนร่วมงานแล้วร่วมงานเล่าจนหยุดตรงโต๊ะประจำของเขา

ในสถานที่ใหม่แห่งนี้เขายังไม่คุ้นชินกับคนอื่น ๆ เท่าไหร่แต่ใช่ว่าเขาจะเข้ากับคนอื่น ๆ ไม่ได้เลย มาร์คัสหยิบแฟ้มรายละเอียดมาตรวจก่อนจะกดคีย์บอร์ดพิมพ์ข้อมูลต่อไป

เข้าทำงาน

ย้อนกลับ

ออกจากระบบ

Sixrrzar Archer

Silence bleu

ในขณะที่โซราเรียกำลังจะกลับบ้าน ไวม่อนที่ออกไปเดินเล่นรอบ ๆ ก็มาบอกโซราเรียว่ามาร์คัสอยู่ที่ที่ทำการธนาคารเกอเบล พ่อมดหนุ่มไม่รีรอเดินออกจากหอสมุดมายังะนาคารเกอเบลทันที เนื่องจากห่างกันไม่ไกล เมื่อเข้ามาริมฝีปากกก็ยกยิ้มมองสามีของตนที่กำลังจะออกมาพอดิบพิดี

เสร็จรึยังครับ กลับบ้านเลยไหม? - อ้อจริงสิ ผมว่าจะแวะไปเยี่ยมบ้านเลน พี่ไปซื้อของกับผมหน่อยสิ

เขาจับมืออีกคนก่อนจะเขย่าเบา ๆ

★

ย้อนกลับ

ออกจากระบบ

Marcus Archer

Fear of myself

เขายกโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลาเล็กน้อยเพื่อที่จะตรวจสอบเวบาว่าควรจะกลับบ้านแล้วหรือยัง เมื่อเห็นว่าถึงเวลาอันสมควรแล้ว มือเรียวที่พิมพ์ลงบนคีย์บอร์ดของโน๊ตบุ๊คในที่ทำงานก็หยุดลงก่อนจะปิดเครื่องทันที หันไปจัดเก็บโต๊ะให้เป็นระเบียบเรียบร้อย

"หือ...โซราเรีย อ่อพี่เสร็จพอดี ไปสิ" มีหรือที่เขาจะขัดใจอีกคนโดยการปฏิเสธที่จะไม่พาไปไหน มือเรียวกระชับกระเป๋าสะพายด้านข้างแล้วมองดูอีกคนที่เขย่าแขนก่อนจะจูงไปยังรถที่จอดบริเวณที่จอดรถของธนาคารเกอร์เบล

หมายเหตุ

Miyazaki Kana

แม้จะเป็นช่วงสุดสัปดาห์แบบนี้ แต่งานที่ธนาคารเกอเบลล์ก็ไม่ได้ลดลงไปบ้างเลย แม่มดสาวเข้างานตั้งแต่เช้าตามเวลาปกติและตอนนี้ก็ยังจมอยู่กับงานแรกของวันที่ตรวจรายละเอียดกันแทบทุกตารางนิ้ว ดวงตากลมโตไล่มองตัวอักษรและตัวเลขอารบิกที่เขียนไว้ให้ถี่ถ้วน เมื่อคิดว่าเรียบร้อยดีถึงได้ปล่อยผ่านและไปทำงานชิ้นถัดไป

ดวงหน้าหวานเงยมองตามเสียงจากด้านหน้าเคาน์เตอร์ ชะเง้อคอมองเล็กๆ เผื่อว่าต้องการความช่วยเหลือ แต่เมื่อไม่มีอะไรให้เธอเข้าไปหาจึงไม่ได้ขยับตัวไปไหนเช่นเคย

เข้างาน

Gabelle Bank

Desdemona E. Zeth

เดสเดโมนาเดินเข้าที่ทำการธนาคารเกอเบลล์กลิ่นตัวหอมแป้งเด็กฟุ้งจากการซักอบแห้งให้ตัวเองสิบรอบถ้วน เอาแบบให้แน่ใจว่าจะไม่มีกลิ่นสกั๊งก์ติดตัว อย่างน้อยตอนนี้จมูกก็กลับมาใช้งานได้แล้ว ไม่ได้มีกลิ่นฉุนแสบคอติดตามเสื้อผ้าหน้าผมอีกต่อไป

เธอก้าวเข้าไปด้านหลังเคาน์เตอร์ ไม่ได้อยู่ด่านรับหน้าคอยต้อนรับผู้เข้าใช้บริการเหมือนตอนเป็นพนักงานคาเฟ่ เสียงพลิกหน้ากระดาษดังขึ้น เรียวคิ้วชนกันทันทีเมื่อต้องพบกับจำนวนตัวเลขหลายหลักที่เธอต้องส่งเรื่องเบิก ใจหวิวโหวงหวิดจะโอนพลาดทุกคราวไป

หมายเหตุ เข้างาน

NOW PLAYING "Mushroom Chocolate" BY QUIN x 6LACK

ย้อนกลับ

ออกจากระบบ

Marcus Archer

Fear of myself

มาร์คัสเดินเข้ามาภายในธนาคารเกอร์เลลในช่วงสุดสัปดาห์นี้ เขาค่อนข้างยุ่งไม่ได้จัดการในส่วนของเขามานานแล้วแถมยังมีเรื่องให้ทำจนเขาเคลียร์อะไรไมาเสร็จเป็นชิ้นเป็นอัน เสียงฝีเท้าหยุดลงที่โต๊ะทำงานเคลื่อนกายเข้าไปนั่งบนเก้าอี้อออฟฟิศอย่่งดี ก่อนจะเปิดหน้าจอโน๊ตบุ๊คขึ้นพรัอมกับจรวจเข็คข้อมูลไปเรื่อย ๆ ตอนนี้เขาต้องทำในส่วนของเขาให้เสร็จแล้วหล่ะ

เข้าทำงาน

Desdemona e. Zeth

(Your lips on my lips That's a merry, merry Christmas)

เดสเดโมนาเดินเข้าประจำที่ของตัวเอง เริ่มต้นเดือนใหม่ด้วยการตรวจสอบงานที่ยังคงค้างจากเดือนที่ผ่านมาเป็นอย่างแรกด้วยการอิงข้อมูลที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอที่สว่างจ้าจนแสบตา

" อ่า... ลดแสงตรงไหนนะ "

พึมพำขึ้นเสียงเบา หมาป่าสาวในคราบเจ้าหน้าที่ธนาคารกำลังเอาหัวจุ่มแป้นพิมพ์หลังจากเอไอแชทบอกเธอว่ามีปุ่มคีย์ลัดที่ใช้สำหรับลดความสว่างของหน้าจอได้อยู่จริง แต่ไม่ยักจะหาเจอเลย มันอยู่มุมไหนบนแป้นพิมพ์ล่ะเนี่ย

ᒄ₍⁽ˆ⁰ˆ⁾₎ᒃ♪♬ เข้างาน

Miyazaki Kana

นัยน์ตาสีดำขลับหรี่มองเอกสารภายในมือสลับกับหน้าจอแล็ปท็อป ใช้เวลาอยู่พักใหญ่เพื่อตรวจสอบความเรียบร้อยก่อนนำปากกาสีน้ำเงินตวัดลงไป เธอเช็คเนื้อความด้านในอีกครั้งเพื่อความรอบคอบก่อนที่จะวางรวมกับกองเอกสารก่อนหน้า และกลับมาสนใจที่หน้าจอสว่าง ทว่าไม่นานก็ถูกเบี่ยงความสนใจไปที่เพื่อนร่วมงานอย่างห้ามไม่ได้ อยากคุยด้วยจัง — ไม่ได้ๆ ! ทำงานสิทำงาน

⚝ เข้างาน

ดูเหมือนว่าวันนี้จะมีเรื่องให้เขาทำมากมายเหลือเกิน ภายหลังแวะชิมอาหารเรียบร้อย ฮัสตันก็เห็นข้อความว่ามีใครบางคนทำถุงอาหารหล่นหาย เขาจึงเลือกที่จะพาอะบาตระเวนช่วยเหลือในการหาของไปด้วย ซึ่งตอนนี้ก็ขี่รถจักรยานยนต์มาได้จนถึงธนาคารเกอเบลล์แล้ว

เสียงเครื่องยนต์ดับลง ฮัสตันแวะจอดรถที่ด้านหน้าธนาคารและเกี่ยวขาตั้งลงไว้ พลันเดินตามหาของที่ว่าที่ไม่รู้ว่าจะเจอ...

...ไหม

เจอแล้ว สิ่งที่ปรากฏอยู่ในคลองสายตาของเขาตอนนี้คือถุงอาหารสุนัขอย่างแน่นอนเพราะรูปที่แปะอยู่บนนั้น เขาเดินเข้าไปคว้ามันขึ้นมาพลิกดูเพื่อให้แน่ใจ ก่อนจะเดินกลับไปที่รถเพื่อเตรียมเอาไปคืน

leigh

l. h. saunderson

เก็บถุงอาหารสุนัข

Zoe Cameron

เป็นเรื่องน่าแปลกที่โซอี้ คาเมรอนเดินทางมาที่ที่ทำการธนาคารเกอเบลล์แม้ว่าปกติแแล้วเธอจะไม่เคยมาที่นี่เลยก็ตาม ใบหน้าตกกระตีสีหน้าเรียบนิ่งคาดเดาได้ยาก ดวงตาสีฟ้าสดใสกวาดมองโดยรอบอย่างระมัดระวังขณะที่มือก็กระชับถุงผ้าที่โป่งพองออกมาราวกับใส่อะไรบางอย่างไว้ข้างใน แฟรี่สาวไม่ได้ปริปากพูดคุยกับใครทั้งนั้นและหยุดยืนรอใครบางคนที่ทำงานอยู่ที่นี่ที่มุมหนึ่งของธนาคาร

ทำตัวลึกลับ 1

Miyazaki Kana

งานของเจ้าหน้าที่ธนาคารไม่ได้หนักมากเสียขนาดนั้น หรือเปล่า? เอาเป็นว่าพวกเธอยังมีเวลาพักอยู่มากในแต่ละวัน และบางครั้งแม่มดสาวหนึ่งเดียวก็จะเดินออกไปเที่ยวชมด้านนอกในเวลาพัก บางครั้งก็กลับมาพร้อมของกินในมือ และในวันนี้ก็เช่นกัน แต่ประหลาดที่ไม่ใช่ร่างเพรียวบางในชุดสุภาพแสนสวยกำลังเดินเข้ามา แต่เป็น กวาง

" ฮี่! "

เสียงประหลาดดังมาจากด้านหลังคนผมสีจินเจอร์ ฟังดูคล้ายจะพยายามเลียนเสียงสัตว์สักตัวแต่ว่าไม่มีความเหมือนเลย ส่วนหัวคล้ายสัตว์ใหญ่ที่ทำมาจากพลาสติกชะโงกมองคนทำท่าลับๆ ล่อๆ ก่อนจะขยับตัวออกมาให้เห็นทั้งร่างชัดๆ เพื่อจะยัดเยียดให้แฟรี่สาวมองชุดแสนเท่ของเธออย่างเต็มตา

" โซอี้! ฮันแหน่ มารอใครคะ "

ใส่ชุดกวางเรนเดียร์ออกไปข้างนอก

Zoe Cameron

ในตอนที่กำลังยืนรออยู่นั้น บางอย่างก็ค่อย ๆ คืบคลานเข้าใกล้เธอ เสียงประหลาดที่คล้ายสัตว์ชนิดหนึ่งดังขึ้นที่ด้านหลัง โซอี้หันไปมองโดยเก็บงำความตกใจเอาไว้ กระทั่งเห็นสภาพของสิ่ง(?)ที่เข้ามาทักทายเธอเต็มตา ในตอนนั้นเองคิ้วเรียวถึงได้ขมวดเข้าหากัน ใบหน้าตกกระพยายามดึงตึงเพื่อซ่อนความขบขันเอาไว้

แฟรี่สาวไม่ตอบคำถามใด ๆ กวาดสายตามองชุดที่คนตรงหน้าใส่อยู่รอบหนึ่งก่อนจะคาดเดาจากเสียง — คงเป็นคนที่เธอกำลังรออยู่

"ลองเดาดูสิคะ" แต่แทนที่จะตอบไปตามตรง โซอี้กลับตอบกลับไปอย่างกำกวมแทน

ทำตัวลึกลับ 2

Miyazaki Kana

" เอ๋ ต้องเดาเหรอคะ "

เธอแทบไม่ได้เอะใจเลยว่าทำไมเพื่อนสาวถึงได้ไม่ตกใจและยังรับรู้ว่าใครอยู่หลังหน้ากาก แม่มดสาวคล้ายลืมไปว่าตอนนี้มีอะไรบดบังใบหน้าอยู่ทั้งยังพูดจ้อเช่นเดิม หัวกวางเรนเดียร์เอียงไปด้านข้าง ท่าทีครุ่นคิดแสดงชัดดระหว่างมือยกขึ้นแนบปรางแก้มยาวๆ ของคอสตูม

" มา .. มาา ... มาาา "

เสียงหวานใสดังขึ้นทวนคำเดินซ้ำไปมาราวกับกำลังเดาจุดประสงค์ที่แท้จริงของอีกฝ่าย หากตอนนี้ไร้หัวกวางก็คงเห็นว่าดวงหน้าหวานกำลังยับยู่ยี่จากการขมวดคิ้วเพื่อคิดหาคำตอบอยู่แน่ๆ ก่อนคนในชุดสีน้ำตาลจะกระโดดดึ๋งขึ้นในจังหวะหนึ่งอย่างตื่นเต้น

" มาดูชุดกวางเรนเดียร์ของฉันใช่ไหมคะ!? เย่ มันน่ารักเนอะ ฮี่ฮี่ " มิยาซากิ คานะหัวเราะคิกคักก่อนจะหมุนตัวให้อีกฝ่ายดูราวกับเจ้าหญิงสยายกระโปรง และในตอนนั้นก็สังเกตเห็นอะไรบางอย่างจนหน้ายาวๆ ก้มลงมอง และสะบัดขึ้นกลับมามองหน้า

" ว่าแต่โซอี้เอาอะไรมาในกระเป๋าน่ะคะ ผ้ามันจะปริไหมคะ "

ใส่ชุดกวางเรนเดียร์ออกไปข้างนอก 2

Zoe Cameron

ทุกท่วงท่าที่คนตรงหน้าแสดงออกนั้นไร้สีหน้าให้เธอได้เห็นโดยสิ้นเชิง ด้วยหน้ากากม้ากวางที่บดบังใบหน้าของเพื่อนสาว แต่ถึงอย่างนั้น การเคลื่อนไหวที่มากเกินไปก็พอจะทำให้เธอเดาออกว่าอีกคนนั้นกำลังครุ่นคิดกับคำถามของเธอมากทีเดียว ถึงโซอี้จะตลกกับการที่หน้ากากกวางเรนเดียร์นั้นสะบัดไปมาก็เถอะ — แต่เธอจะเก็บมันเป็นความลับเอาไว้ ไม่มีใครที่จะรู้ว่าเธอกำลังตลกกับภาพตรงหน้า

โซอี้ยืนมองคนที่กระโดดขึ้นมาอย่างกับติดสปริงแล้วยังหมุนตัวให้เห็นชุดครบสามร้อยหกสิบองศาด้วยใบหน้าที่พยายามดึงจนตึง ก่อนจะหลุบสายตามองถุงผ้าที่ตนสะพายอยู่เมื่อหัวกวางนั้นขยับเข้ามาใกล้

"อืม มันเป็นของที่โซอี้ให้ใครรู้ไม่ได้ค่ะ นอกจากเจ้าของของมัน" เธอตอบเสียงเรียบ เบี่ยงถุงผ้าไปด้านหลังเล็กน้อยเพื่อให้พ้นจากสายตาของกวางเรนเดียร์ตรงหน้า

ทำตัวลึกลับ 3

Miyazaki Kana

" เอ๊ะ "

แม่มดสาวส่งเสียงเบาๆ อย่างตกใจที่เพื่อนสาวปฏิเสธออกมา หากว่าคาเมรอนสาวพูดเล่นคงจะมีสีหน้าอื่นๆ แสดงร่วมด้วยแต่ตอนนี้กลับนิ่งสนิทราวรูปปั้น เธอหน้าเสียอยู่ด้านในเล็กๆ คิดว่าอีกฝ่ายคงไม่รู้ว่าตนกำลังรู้สึกเช่นไร ทว่าภายนอกกลับเป็นภาพเจ้ากวางเรนเดียร์ที่เขาลู่ไหล่ตกซึมกะทือ และในวินาทีต่อมาก็สะบัดใบหน้ายาวของกวางขึ้นมองแฟรี่สาวด้วยไม่ยอมแพ้ สองมือยกขึ้นกอบกุมประสานที่แผ่นอกอย่างเว้าวอน

" ไม่ได้จริงๆ เหรอคะ นิดเดียวก็ได้ค่ะ "

โดยปกติแล้ว แม่มดสาวคงไม่ได้จุกจิกกับเพื่อนเสียขนาดนี้ แต่ช่วงวันนี้ไม่รู้เป็นอะไรถึงได้มีความคิดประหลาดและแตกต่างขึ้นอยู่ตลอดจนเธอแพ้เสียงในหัว ร่างเพรียวบางในชุดคอสตูมสีน้ำตาลและหัวกวางชะเง้อซ้ายทีขวาทีหาองศามองของในกระเป๋าไปด้วย

" ฉันอยากรู้จริงๆ น้า เดี๋ยวให้เซลฟี่กับชุดกวางของฉันเลยค่ะ ช่วยบอกหน่อยนะคะ! " ประโยคจบลงพร้อมกับคล้ายมีแสงประกายเล็กๆ วิบวับออกมาจากรูตรงดวงตาของใบหน้ากวางๆ ตรงนั้น

ใส่ชุดกวางเรนเดียร์ออกไปข้างนอก 3

Zoe Cameron

ทำไมหน้ากากกวางถึงเขาลู่ได้ ? มันเป็นพลาสติกไม่ใช่หรอ โซอี้นึกสงสัยในใจเมื่อเห็นภาพอัศจรรย์ตรงหน้า ก่อนท่าทีเซื่องซึมนั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นกระตือรือร้นอีกครั้ง โซอี้หลบซ้ายทีขวาทีเมื่อเห็นหัวกวางนั้นขยับมาใกล้พยายามจะชะโงกดูของด้านใน

คำพูดสุดท้ายที่ขอร้องเธอพร้อมกับจมูกที่เป็นประกายของกวางตรงหน้าไม่ได้ทำให้เธอใจอ่อนแต่อย่างใด ความลับก็คือความลับ เพียงแต่ — เพราะคนตรงหน้าคือเจ้าของของมันเธอจึงยอมบอก

"จะบอกให้ก็ได้ค่ะ ก็คานะเป็นเจ้าของนี่คะ" โซอี้กระซิบเสียงเบา เธอมองซ้ายมองขวา ก่อนจะล้วงหยิบกล่องใบใหญ่ที่ถูกห่ออย่างดีออกมาจากในถุงผ้า "รีบรับไปสิคะ"

เธอยัดของชิ้นนั้นใส่มือ ดวงตากวาดมองรอบตัวว่ามีใครเห็นหรือเปล่า ก่อนจะก้าวถอยออกมา

"เสร็จธุระแล้ว โซอี้ขอตัวก่อนนะคะ" เธอกล่าวเพียงสั้น ๆ มองชุดกวางที่คานะพยายามพรีเซนต์แล้วก็พยักหน้าให้ทีนึงก่อนจะรีบเดินทางออกไปจากธนาคารราวกับกลัวใครเห็นเข้า

มอบของขวัญ