วิโอเล็ตต์ออกจากบริเวณลานประลองเพื่อมาที่หอสมุดเอลิเชียน มันเป็นสถานที่ที่เธอไม่ได้มาเลยตั้งแต่เหตุการณ์ครั้งนั้น -- เหตุการณ์เมื่อปีที่แล้ว หลังได้รับภารกิจรายเดือนของเผ่าพันธุ์เงือกสาวก็ทำใจอยู่นานโขกว่าจะมาที่นี่ได้อีกครั้ง

จะว่าไปก็ผ่านมาจะครบปีแล้วนี่นา...

วิโอเล็ตต์สายหัวไล่ความคิดเหล่านั้นออกไป อย่างไรก็ตามตอนนี้ทุกอย่างก็กลับมาปกติดีแล้ว มือเรียวหยิบหนังสือเล่มหนึ่งออกมาจากชั้นวางที่ถูกระบุไว้ว่าหมวดประวัติศาสตร์ หน้าปกประดับดอกลิลลี่หุบเขาทำให้รู้ว่าเป็นหนังสือเกี่ยวกับเทศกาลเอลิเชียนรำลึก จนวันนี้เป็นวันสุดท้ายของงานเทศกาลแล้ว แต่เพราะประทับใจในงานเทศกาลจึงคิดว่าการเข้ามาหาข้อมูลเพิ่มเติมก็ไม่ได้แย่นัก โดยเฉพาะเรื่องสงครามเผ่าพันธุ์ซึ่งเป็นที่มาของเทศกาลนั้นน่าสนใจทีเดียว เงือกสาวใช้เวลาไล่สายตาไปตามตัวหนังสือทีละบรรทัดอย่างไม่รีบร้อน นาน ๆ ได้มาพักผ่อนเงียบ ๆ แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน

---

วิโอเล็ตต์มาที่หอสมุดเอลิเชียนอีกครั้ง แม้ว่าเดือนกรกฎาคมจะจบลงแล้ว แต่เธอยังคงติดค้างการสืบคนประวัติของเทศกาลเอลิเชียนรำลึกอยู่ เงือกสาวไปที่ชั้นหนังสือหมวดประวัติศาสตร์อีกครั้งก่อนจะหยิบหนังสือที่หน้าปกประกอบด้วยดอกลิลลี่หุบเขาเล่มเดิมออกมาอีกครั้ง เธอยังอ่านมันไม่จบแต่ก็ไม่ได้ยืมกลับไป เพียงแค่จำเอาไว้เท่านั้นว่าอ่านไปถึงไหนแล้ว
เธอมาหาที่นั่งในหอสมุดพร้อมกับหนังสือในมือ ก่อนจะเปิดมันไปที่หน้าที่อ่านค้างเอาไว้ มันยังคงเกี่ยวกับที่มาของเทศกาลอย่างประวัติศาสตร์เรื่องสงครามเผ่าพันธุ์ แม้ว่าจะดูเยอะแต่เหมือนว่ามันจะเป็นแบบสรุปย่อเท่านั้น เธอเริ่มคิดว่าควรไปหาหนังสือเรื่องสงครามเผ่าพันธุ์ฉบับเต็มมาอ่านดีหรือเปล่า ในห้องสมุดนี้ก็คงจะมี 

เสียงหน้ากระดาษถูกพลิกไปเรื่อย ๆ จากที่มาของเทศกาลมาที่ความหมายของดอกลิลลี่หุบเขา ต่อมาจึงเป็นสิ่งที่ทำในงานเทศกาลที่วิโอเล็ตต์เองก็เข้าร่วมมาหมดแล้ว ทั้งการจุดเทียนรำลึก การเต้นรำเนลิพอท หรืองานเลี้ยงออาหารค่ำ ส่วนใหญ่ก็มีวัตถุประสงค์เพื่อให้คนในหมู่บ้านมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ซึ่งเธอเองก็คิดว่ามันดีกว่าจริง ๆ ที่จะไม่ทำให้เกิดสงครามขึ้นอีก

หนังสือดำเนินมาจนถึหน้าสุดท้าย เงือกสาวปิดมันเบา ๆ ก่อนจะนำกลับไปวางที่ชั้น แม้ว่าจะเข้าร่วมเทศกาลจนจบไปแล้วแต่การมาสืบค้นที่มาที่ไปเพิ่มเติมก็ทำให้ประทับใจในเทศกาลมากขึ้นอีก เห็นทีปีหน้าเองก็จะพลาดเทศกาลนี้ไม่ได้แล้ว

---