รถบัสสีแดงคันใหญ่มาจอดเทียบที่รอรถประจําทางหน้าหอสมุดเอลิเชียน เงือกหนุ่มลุกออกจากที่นั่งเพราะเขาถึงที่หมายเป็นที่เรียบร้อยแล้ว สองขายาวก้าวลงจากรถบัสสีแดงคันใหญ่ และไม่ลืมที่จะกล่าวขอบคุณคุณลุงคนขับ 

  เขาเดินเข้าไปภายในหอสมุดอากาศภายในนี้ค่อนข้างดีกว่าข้างนอกมากมันค่อนข้างเย็นและเงียบสงบ เป็นบรรยากาศแบบที่บลูเชสนั้นชอบจริงๆ เขาเดินเข้าไปภายในหอสมุดโดยที่ไม่ได้พูดอะไร สายตาก็กวาดมองไปรอบๆ เพื่อหาที่นั่งที่ยังว่าง และหาหนังสือที่น่าสนใจไปในตัว ก่อนจะพบอะไรที่น่าสนใจเข้า

เขาเดินเข้าไปหยิบหนังสือเกี่ยวกับพวกกลยุทธ์การเล่นหมากรุกที่เขาชอบ มือหนาเอื้อมไปหยิบมันมาก่อนจะพลิกดูไปมาว่าเคยอ่านไปแล้วรึยัง และแน่นอนเล่มนี้ยังไม่เคยอ่าน เขาจึงตัดสินใจหยิบหนังสือเล่มนี้ และเดินถือมันไปที่โต๊ะตัวหนึ่งที่ติดริมหน้าต่าง 

"อ่านตรงนี้แล้วกัน"

เขาบ่นพึมพำก่อนตัวเองก่อนจะวางหนังสือลงที่โต๊ะ แล้วหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ 

    เงือกหนุ่มกำลังจดจ่อกับหนังสือกลยุทธ์การเล่นหมากรุกอย่างใจจดใจจ่อ มือหนายังคงพลอกหน้ากระดาษไปเรื่อยๆ พลางใช้สายตากวาดข้อความแต่ละบรรทัดไป เขาอ่านหนังสือตรงหน้าไป โดยลืมคิดถึงเรื่องอื่นๆ ไปเลย 

   ไม่นานนักหางตาของเขาก็เห็นถึงผู้มาเยือนใหม่ ก่อนจะตามมาด้วยเสียงที่กำลังพูดกับเขามันเป็นเสียงที่เขาเคยได้ยินมาก่อนแต่ไม่บ่อยมากนัก เด็กหนุ่มหันไปมองทางต้นเสียงก่อนจะยิ้มให้กับอีกคน

"อ้าว คุณเอลวิส อ่า นั่งได้เลยครับ ตามสบายเลย"

   เด็กหนุ่มยิ้มให้ผู้มาเยือนใหม่อย่างเป็นมิตร เขาเคยเจออีกฝ่ายแถวๆ ชายป่า และบลูเชสก็จำชื่อของอีกฝ่ายได้ เขายิ้มออกมาให้อีกคนโดยอัตโนมัติก่อนจะยกมือขึ้นไปทางเก้าอี้ตรงข้ามเขา เป็นเชิงบอกว่าให้อีกคนนั่งได้ตามสบาย