ระบบรักษาความปลอดภัยของธนาคารเกอเบลล์เรียกได้ว่าแน่นหนา เพียงก้าวเท่าเข้ามาด้านในแวมไพร์สาวในทันทีว่าเหตุใดชาวเอลิเชียนถึงเชื่อมั่นมั่นใจกับธนาคารแห่งนี้ ปลายหางที่โผล่ออกมาหลังกระถางต้นไม้ใหญ่บริเวณริมประตูดึงความสนใจของเธอไป ทีแรกเธอไม่คิดว่าเป็นแมวด้วยซ้ำด้วยขนาดตัวที่เล็ก แต่เมื่อชะโงกหัวดูก็พบว่าเป็นเจ้าแมวหน้ามึนที่ดูเหมือนจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันอยู่ที่ไหน

“คัสตาร์ดหรอ? ทำไมตัวเล็กขนาดนี้ นี่ไม่ใช่คาเฟ่แมวนะ มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”

---

ตามหาแมว - คัสตาร์ด

ตอนนี้เสร็จภารกิจลัดเลาะรอบนอกหมู่บ้านแล้ว ตอนนี้ก็ได้เวลากลับมาหายังที่ในเมืองสักที ตามจริงแล้วเขาคิดว่าในเมืองออกจะยากเสียหน่อยเพราะมีบ้านมีตึกตรอกอยู่เต็มพื้นที่ เขาเลือกเป็นสถานที่สำคัญก่อนเลยแล้วกัน

มือบางผลักประตูของที่ทำการธนาคารของเมืองเข้ามาเบา ๆ บรรยากาศภายในเงียบสงบเกินกว่าจะมาทำเสียงเมี๊ยว ๆ ร้องเรียกให้เจ้าแมวออกมาได้ หรือจะให้ถามหาต้นไม้แถวนี้เขาก็คิดว่าคงดูแปลก ๆไปแน่ แฟรี่หนุ่มตัดสินใจเลือกเป็นการเดินสำรวจพื้นที่นี้เอาแล้วกัน

---

ตามหาแมว -

ต้องทำเป็นไม่เห็น หรือว่าแกล้งตกใจหรือเปล่านะ? แฟรี่หนุ่มเดินต่ออย่างแข็งทื่อไม่เป็นธรรมชาติ เพราะทำตัวไม่ถูก เขาไม่เคยมีแมวมาเดินตามแบบนี้นี่นา เหมือนเวลาเข้าช็อปไปซื้อกระเป๋าแล้วมีคนคอยต้อนรับ แล้วเดินตามอย่างไรแบบนั้น เรียวขายาวตัดสินใจหยุดเดินลง ก่อนจะลดตัวลงนั่ง หันกลับมาหาเจ้าแมวน้อยที่เดินตามมา

“ ขอบคุณที่มาต้อนรับนะ เด็กน้อยฟีโอน่าหรือเปล่า? ” มือบางยื่นมือออกไปแตะที่ศีรษะกลมเล็กเบา ๆ

---

ตามหาแมว - ฟีโอน่า

ช่วงเวลาบนรถรางเอลิเชียนนั้นรวดเร็วเสียเหลือเกิน เพียงไม่นานร่างของเด็กหนุ่มก็มาปรากฎกายอยู่เบื้องหน้าธนาคารเกอเบลล์เสียแล้ว แผนตามล่าเหล่าแมวน้อยจึงได้ดำเนินการต่อ ขาเรียวสาวเท้าเข้ามาด้านใน พร้อมใช้มือบางออกแรงดันเพื่อเปิดประตู

ความเงียบสงัดทำให้เขารู้ได้ในทันที ว่าบรรดาพนักงานนั้นเดินทางกลับไปพักผ่อนกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เหลือทิ้งไว้ก็แต่เพียงเซสกัลคนเดียวเท่านั้น

---

ตามหาแมว

“อ๋อ พอดีผมมาตามหาแมวหายน่ะ — ว่าแต่อันนั้นใช่แมวคุณรึป่าวครับ” เซสกล่าวตอบคำถามจากพนักงานรักษาความปลอดภัยหนุ่ม พลางชี้นิ้วเรียวไปทางเจ้าก้อนขนที่นั่งหลับตาพริ้มอย่างน่าเอ็นดู

“ถ้าจำไม่ผิด สโนวบอล ใช่มั้ยนะ?” เอลเมอร์ขานเรียกชื่อของมัน อย่างมั่นใจ(?) ก่อนสาวเท้าขยับกายเข้าใกล้ เพื่อมองใบหน้าให้ชัดเจนขึ้น

---

ตามหาแมว - สโนวบอล

แอนมาตามหาเจ้าเหมียวแถวธนาคาร บรรยากาศของสถาปัตยกรรมเก่าแก่และดูมีมนต์ขลังทำให้เธอรู้สึกชื่นชอบได้อย่างไม่ยากเย็นนัก สองเท้าก้าวยาว ๆ เดินไปรอบ ๆ บริเวณอย่างไม่รีบร้อน ออกแนวเดินเล่นกลาย ๆ อดถอนหายใจออกมาไม่ได้ หรือที่จริง ๆ แล้วเธอหาเจ้าสี่เท้าขนปุยไม่เจอมาสักพักแล้วเป็นเพราะว่าเด็ก ๆ กำลังเล่นซ่อนแอบกับเธออยู่รึเปล่านะ?

---

ตามหาแมว 

แอนเดินเข้าไปใกล้ ๆ กับพนักงานรักษาความปลอดภัยของที่ทำคารธนาคารเกอเบลล์เนื่องจากเห็นแมวเหมียวสีส้มกำลังเขี้ยวขนมกรุบ ๆ กรับ ๆ อย่างเอร็ดอร่อย คุณผู้ชายท่านนั้นก็ดูจะเอ็นดูเจ้าเหมียวมากจริง ๆ แอนที่เล่นกับแมวมาทั้งวันแล้วแต่ก็ไม่ได้มีเบื่อแต่อย่างใด เอ่ยกับพนักงานหนุ่ม

"แมวของที่นี้หรือคะ? ฉัน แอน นะคะ แอนกำลังตามหาแมวที่ชื่อว่า จิจิ อยู่พอดีเลยค่ะ -- แมวตัวนี้เองก็หน้าตาคล้ายจิจิมากเลยนะคะ"

---

ตามหาแมว -จิจิ

แท็กซี่โดยสารจอดลงหน้าธนาคารเกอเบลล์ตามคำบอกของแม่มดสาว เธอกล่าวขอบคุณพร้อมกับชำระเงินค่าโดยสาร และไม่ลืมพาเจ้าออมเลตลงมาด้วย หญิงสาวมองธนาคารด้วยความประหลาดใจ เพราะนี่เป็นครั้งแรกของการมาเยือน ขณะที่กำลังจะเดินเข้าสู่ภายใน ก็พบกับชายคนหนึ่งที่ผ่านมาพอ ดูแล้วน่าจะเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยนะ

“สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่า มีเจ้าเหมียวหลงมาแถวนี้บ้างรึเปล่าคะ?”

---

“ไร้ขนงั้นหรอคะ?” จีเวลทวนคำของหนุ่มรักษาความปลอดภัยแล้วกล่าวขอบคุณ ก่อนจะเดินไปยังกำแพงฝั่งขวาของธนาคารตามที่เขาบอก รอยยิ้มคลี่ออกเมื่อเห็นว่าเป็นเจ้าสี่ขาที่กำลังตามหา สองเท้าสาวเข้าไปใกล้

“มาแอบอยู่นี่เอง พี่มารับกลับคาเฟ่แล้วน้า” กล่าวด้วยน้ำเสียงปลอบโยน เพราะดูแล้วอีกฝ่ายน่าจะกลัวอยู่ไม่น้อยเลย

---

หลังจากเล่นกับเพนนีเสร็จลูซินก็เดินไปสั่งเครื่องดื่มก่อนจะเดินออกจากร้าน เขาพุ่งตัวมายังธนาคารเพราะต้องการที่จะเช็คยอดเงินในบัญชีเพื่อนำไปทำรายรับรายจ่ายย้อนหลังว่าใช้อะไรไปบ้าง เพราะพักหลัง ๆ มานี้รู้สึกเงินจะไหลออกเก่งยิ่งกว่าน้ำในก๊อก

เมื่อมาถึงลูซินเดินตรงไปยังเคาน์เตอร์ เขาแจ้งกับพนักงานถึงสิ่งที่ต้องการก่อนจะเห็นว่ามีแมวตัวหนึ่งอยู่บนเบาะที่นั่งของลูกค้าที่มักจะใช้ในการนั่งรอ

---