ครั้งล่าสุดและครั้งเดียวที่แวมไพร์สาวมาเยือน หอสมุดของหมู่บ้านเอลิเชียนคงจะเป็นเมื่อช่วงเดือนตุลาคมที่ผ่านมา ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่เกิดภัยพิบัติ บรรยากาศในตอนนั้นแตกต่างจากตอนนี้อย่างสิ้นเชิง ทว่าก็ยังคงมีความคล้ายคลึงอยู่บ้างตรงที่หนังสือนั้นเกะกะไปทั่ว ไม่รู้เหมือนกันว่าใครคือคนที่นำหนังสือออกมาอ่านแล้วไม่ยอมเก็บเข้าที่เดิม เมื่อเห็นข่าวว่าบรรณารักษ์ไม่อยู่ และต้องการผู้ช่วย วาเลสก้าจึงอาสาเข้ามาช่วยเหลือ

แสงสลัวยามบ่ายลอดผ่านหน้าต่างบานสูงเข้ามาเพียงเล็กน้อย ทำให้บรรยากาศดูเงียบสงบ แต่ก็แฝงด้วยความวุ่นวายจากกองหนังสือที่วางระเกะระกะอยู่บนโต๊ะ เธอถอนหายใจออกมาก่อนจะเริ่มภารกิจการจัดเก็บหนังสือที่ดูจะกินเวลานานพอสมควร แวมไพร์สาวเดินตรงไปยังโซนแรก คือ หมวดประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นหมวดที่มีหนังสือมากที่สุดกองหนึ่ง

ดวงตาสีครามไล่อ่านชื่อเรื่องต่าง ๆ หนังสือหลายเล่มดูเก่าแก่และผ่านกาลเวลามาอย่างยาวนาน แวมไพร์สาวก้มลงหยิบหนังสือเล่มใหญ่จากพื้นขึ้นมาอย่างเบามือ ดูเหมือนว่ามันเป็นหนังสือเกี่ยวกับประวัติและข้อมูลแต่ละเผ่าพันธุ์ เธอปัดฝุ่นที่เกาะอยู่บนปกออกเบา ๆ ก่อนจะวางมันกลับคืนในชั้นวาง หญิงสาวใช้เวลาอยู่นานกับการจัดเรียงหนังสือในหมวดนี้ แต่ก็ดูเหมือนจะไม่เสร็จสักที

วาเลสก้ายังคงวนเวียนอยู่ในหมวดประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ แวมไพร์สาวหยิบหนังสืออีกเล่มหนึ่งที่ตกอยู่บนพื้นแล้วค่อยๆ ปัดฝุ่น มันเป็นหนังสือเกี่ยวกับประวัติความเป็นมาของหมู่บ้านเอลิเชียน เธอเปิดอ่านบางหน้าอย่างรวดเร็ว กวาดสายตาไปตามตัวอักษรที่บอกเล่าเรื่องราวการก่อตั้งหมู่บ้าน และเหตุการณ์สำคัญต่างๆ ที่เคยเกิดขึ้นในอดีต ภาพประกอบเก่า ๆ ที่พิมพ์อยู่ในหนังสือทำให้เธอจินตนาการถึงภาพหมู่บ้านในอดีตได้ไม่ยาก

เมื่อตรวจสอบจนแน่ใจว่าหนังสืออยู่ในสภาพดี หญิงสาวก็วางมันกลับคืนในชั้นวางให้ถูกที่ถูกทาง ถัดจากนั้นเธอพบหนังสืออีกเล่มที่เกี่ยวข้องกับวันรำลึกของหมู่บ้านที่กำลังจะมาถึง ใจจริงก็อยากเปิดอ่าน แต่เสียเวลามามากแล้วคงต้องรีบจัดหนังสือให้เสร็จเสียก่อน