BERYL •CLYDE• SEYMOUR

หลังจากเว้นว่างจากการส่งปลาแล้ว แวมไพร์ก็ได้พาตัวเองมาที่หอสมุดเพื่อจะหาหนังสืออ่าน เขาชื่นชอบหนังสือประวัติศาสตร์มากที่สุด ไม่ใช่ว่าเขาสนใจเรื่องราวทางประวัติศาสตร์อย่างเดียวเท่านั้น แต่เป็นเพราะเขาเองก็เคยใช้ชีวิตอยู่ในช่วงเวลาหนึ่งของประวัติศาสตร์เหล่านั้นเช่นกัน ก็เลยอยากจะรู้ว่าสิ่งที่คนที่อ้างตัวว่าเป็นนักประวัติศาสตร์ทั้งหลายแหล่นั้นจะเขียนเรื่องราวออกมาตรงตามความจริง หรือใส่สีตีไข่ตามทัศนวิสัยของตนเองหรือไม่

แต่เมื่อมาถึง เขาก็พบว่าทิปซินา เงือกสาวข้างบ้านที่ชอบบังเอิญพบกัน ก็บังเอิญจัดหนังสืออยู่ที่นี่ แต่เมื่อเห็นหนังสือกองโต แวมไพร์ก็เลยเข้าไปช่วยอย่างไม่ลังเล

“ขยันจังนะครับทิปซี่” เขาเอยทักทายเธอไป ก่อนจะเดินไปรื้อค้นกองหนังสือและนำมันกลับเข้าชั้นตามหมวดหมู่ที่แยกเอาไว้อย่างชำนาญ

เอสเตแวนก้าวลงจากรถบัสพร้อมจัดเสื้อเครื่องแต่งกายให้เป็นระเบียบ แสงแดดยังแรงจนต้องรีบปรับฮู้ดให้คลุมหน้าอีกครั้ง เขารีบเดินอย่างรวดเร็วตรงไปยังตัวอาคารหอสมุด 
ขณะที่ข้างในยังเงียบสงบความร่มใต้อาคารที่เขาโหยหาจากด้านในทำให้เขาถอนหายใจเบาๆ ในที่สุดก็ได้หลบจากแดดร้อนบ้าๆเสียที มันทำให้เขานึกถึงมีมจ่อกระบอกไยังพระอาทิตย์จากในเน็ตจริงๆ

เขาเดินตามหาโซนประวัติศาตร์พร้อมมองชั้นวางหนังสือมากมาย มันก็ครั้งแรกเดิมเคยที่เขาพึ่งได้เข้ามาในหอสมุดก็แปลกตาจริงๆนั้นแหละ ก่อนที่เขาจะหยุดอยู่ตรหน้าหมวดประวัติศาตร์ ถึงสักที

เพราะบังเอิญเจอบ่อย ทำให้เขานั้นเริ่มจะชินกับการเจอเธอแบบแรนดอมไปแล้ว จึงไม่ได้แปลกใจอะไรมากมาย มือหนายกหนังสือขึ้นมาดูก่อนจะเก็บเข้าชั้นให้เป็นระเบียบเรียบร้อย หนังสือเหล่านี้ล้วนเป็นหนังสือที่เขาเคยอ่านแทบจะทั้งหมดแล้ว ในยุคที่ยังไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกด้านความบันเทิงอย่างสมาร์ทโฟน โทรทัศน์ หรือคอมพิวเตอร์ เขาก็ใช้การอ่านหนังสือเป็นสิ่งที่ทำฆ่าเวลาอันยาวนานของเขามาโดยตลอด

“คุณทิปซี่ชอบอ่านหนังสือมั้ยครับ?” เขาเอ่ยถามเงือกสาวอย่างแผ่วเบา ด้วยกลัวว่าจะเป็นการรบกวนผู้ใช้บริการที่นี่

มือเรียวค่อยๆหยิบหนังสือเล่มหนึ่งออกจากชั้น เพื่อตรวจสอบว่าจัดเรียงถูกลำดับตามระบบหรือไม่ เอสเตแวนย่อตัวลงนั่งกับพื้นพร้อมหนังสืออีกเล้มที่เขาหยิบติดมาตั้งแต่ก่อนเข้ามาถึงโซนนี้แล้วเส้นผมสีเข้มปรกลงมาเล็กน้อยเขาใช้นิ้วดันมันขึ้นโดยอัตโนมัติ 

"โอเครประวัติศาสตร์ขนมปังยุโรป? ใครมันวางคู่กับประวัติศาสตร์ดนตรีล้าา สีไวโอลีนเป็นสีขนมปังครัวซองต์เหรอ?!" เขาพึมพำเบาๆรีบอุบปากห้ามขำ ทำไงได้เขานึกภาพไปแล้วจะบ้าโลกนี้เป็นอะไรกันคับเนี่ย