ทางตำรวจสืบให้การณ์ว่าโดนสัตว์ทำร้ายจนเสียชีวิต น่าแปลกที่สัตว์เจ้าของคมเขี้ยวน่ากลัวที่ขย้ำคอบิดาเขาเสียชีวิตในคราวเดียวนั้นกลับไม่ได้ทำร้ายเหล่าวัวเลี้ยงของตระกูลคาลเซอร์เลยสักตัว ความสงสัยนี้กัดกินตัวแลนสลอตมาตั้งแต่ยามเยาว์ที่ได้ยินเรื่องเล่าขานจากเหล่าญาติตระกูลสายรองที่เอ่ยถึงผู้นำตระกูลคาลเซอร์สายหลักว่ามักมีอายุไม่ถึง 50 ปีกันทั้งสิ้น และเสียชีวิตลงด้วยอุบัติเหตุหรือโดนสัตว์ทำร้ายไปเสียหมด ก่อนหน้าผู้นำก็ผลัดเปลี่ยนเวียนรุ่นในกลุ่มพี่น้องเป็นส่วนใหญ่มากกว่าจะเป็นเหล่าลูกหลานอย่างที่ควรอีกเสียด้วย

          ยิ่งยามถึงเวลาต้องขึ้นมาดูแลธุรกิจด้วยตัวเอง ความหวาดหวั่นคล้ายกัดกินแต่หาใช่ความกลัวต่อความตายของตน แต่เป็นต่อเหล่าน้องสาวและน้องชายคนเล็กของตนต่างหากที่อาจต้องขึ้นนำตระกูลต่อไป ทำให้ตัวแลนสลอตย้อนสืบเรื่องตระกูลของตนอย่างละเอียดจากคดีเก่าของตระกูล ขณะกำลังหาทางเข้าหาข้อมูลยังพื้นที่เก่าของสกุลคาลเซอร์ที่เดิมตั้งรกรากยังชานเมืองแห่งหนึ่งในราชอาณาจักรที่ไม่ถูกอนุญาตเข้าเยือนหากไม่มีจดหมายเชิญ ตัวแลนสลอตก็ได้รับพินัยกรรมสุดท้ายของผู้เป็นบิดาจากพ่อบ้านเสียก่อน ซึ่งภายในนั้นระบุชัดเจนให้เดินทางกลับสู่คฤหาสน์ที่เขาตั้งใจลักลอบเข้าไปอยู่แล้ว ผู้นำตระกูลคนใหม่จึงไม่รีรอที่จะเดินทางไปที่แห่งนั้นพร้อมกับรับรู้ถึงความลับธุรกิจเบื้องหลังของคาลเซอร์

          ซึ่งความลับธุรกิจที่เล่าขานจากทางเหล่าผู้นำตระกูลสายรองคือการลักลอบขนส่งหนังสัตว์ผิดกฎหมาย โดยสินค้าหลักอันเป็นที่นิยมของคาลเซอร์คือ หนังหมาป่า ที่หาทางล่ามาตั้งแต่ตัวโตเต็มวัยจนมาถึงลูกสุนัขที่ยังอยู่เพียงช่วงวัยรุ่นเพราะความขาดแคลน ไหนจะลักลอบค้าขายเหล่าลูกสัตว์ป่าอีก ซึ่งหากแลนสลอตปฏิเสธการเข้ารับการเป็นผู้นำ น้องคนถัดไปก็ต้องขึ้นแทน ไม่เช่นนั้นจะถูกปลดออกจากตระกูลและโดนยัดข้อหาฉ้อโกงต่าง ๆ จนมารดาและน้องของตนไม่อาจอยู่ได้สุขสบาย เนื่องด้วยตัวแลนสลอตได้รู้ถึงธุรกิจเบื้องหลังนี้แล้ว

          ความกรุ่นโกรธคุกรุ่นอยู่ในอก ชายหนุ่มก้มหน้าก้มตาดูแลธุรกิจของคาลเซอร์โดยถูกชักใยอีกทีจากเหล่าสายตระกูลรองโดยตนก็พยายามหาทางขัดขาธุรกิจของตัวเองอยู่ตลอด กระทั่งในคืนอายุ 25 ปีบริบูรณ์ที่ได้รับคำสั่งให้ร่วมออกล่าเหล่าหมาป่ากับทีมเองด้วยข้ออ้างว่าต้องเรียนรู้งาน ซึ่งตัวเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าสายรองหาทางกำจัดเขาเพื่อเปลี่ยนเวียนผู้นำที่หัวอ่อนกว่านี้ และหวนคิดว่าในวันที่ผู้เป็นบิดาถูกสัตว์ทำร้ายก็ไม่แคล้วโดนเก็บด้วยคำสั่งนี้เป็นแน่ เพราะโดยปกติการตามล่าหาสัตว์หาใช่งานที่ผู้นำแบบเขาต้องลงมือด้วยตัวเองไม่ ตัวแลนสลอตจึงตลบหลังแทนโดยก่อนจะลงมือล่าหมาป่ากลุ่มใหญ่เกินกำลังก็ชิงกำจัดเหล่าทีมล่าด้วยตัวเอง ทว่าก็พลาดท่าถูกยิงจนนอนรอความตายในป่าไม่ต่างจากคนอื่น

          ขณะในห้วงลมหายใจสุดท้าย เขาพลันเหลือบเห็นหมาป่าตัวใหญ่ตัวหนึ่งอย่างที่ไม่เคยพบ ในภาพเบื้องหน้าอันเลือนลางแลนสลอตกล่าวทั้งน้ำตานองถึงคำขอโทษที่ไม่รู้ว่าอีกฝั่งจะเข้าใจมันไหม ขอโทษที่ไม่อาจมีชีวิตรอดไปดำเนินการถอดรากตระกูลให้ล้มเลิกธุรกิจและขอโทษที่สกุลตนเคยทำร้ายกลุ่มสัตว์อื่นที่ไม่ควร
           .
           .
          สิ้นเสียงและความเงียบที่โรยตัว แลนสลอตกลับตื่นมาอีกทีก็อยู่บนเตียงนอนของบ้านตนโดยตามตัวเต็มไปด้วยผ้าพันแผล น้องทั้งสองนอนหลับข้างเคียง พร้อมผู้เป็นมารดาที่นั่งเฝ้าไม่ไกล แม้ไม่รู้ว่าตนกลับบ้านมาได้ยังไง ทั้งยังป่วยซมทรมานเกือบ 7 วัน 7 คืน และฟื้นตัวกลับมาได้จากที่เกือบเอาชีวิตไปทิ้งในป่าด้วยพละกำลังที่มากมายอย่างชวนประหลาดใจ แลนสลอตก็ดำเนินต่อซึ่งการเปิดโปงธุรกิจเบื้องหลังของตระกูลตน แม้ตัวเขาจะต้องโดนไปด้วยก็ตาม ระหว่างนั้นก็หาทางหนีทีไล่ให้เหล่าคนในบ้านไปด้วย ทว่าน้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ ตระกูลเก่าแก่ 100 กว่าปีมีหรือจะโดนโค่นล้มลงได้ด้วยตัวคนเดียว นอกจากหลักฐานที่มีทำอะไรไม่ได้แล้ว ตัวเขากับครอบครัวก็ถูกขับจากตระกูลหลัก ใช้ชีวิตเนรเทศอยู่นอกเมืองและถูกจับตามองด้วยคนของตระกูลรองที่หาทางบังคับให้น้องชายคนเล็กต้องมาสานงานต่อ

          และนั่นคล้ายเป็นฟางเส้นสุดท้าย ความอยากแก้แค้นสุมในใจก่อนเสียงเรียกหนึ่งดังในหัว ต้องการฝูงช่วยกำจัดพวกนั้นหรือไม่ หากต้องการกำจัดตระกูลให้มายังป่าทางเหนือที่เจ้าเคยตายไปแล้วครั้งหนึ่ง แลนสลอตที่มีใช้ความโกรธขับเคลื่อนเดินทางตามเสียงในหัวนั้นไปอย่างไม่คิดหน้าคิดหลัง และค้นพบความจริงที่ตนได้โดนคำสาป และกลายเป็นชนชั้นเบต้าของฝูงมนุษย์หมาป่าที่ตนไม่คิดว่ามีจริง ทว่าตนหาได้สนใจในยามนี้ตัวแลนสลอตต้องการใช้ประโยชน์จากขุมพลังที่มี ปล่อยให้อสูรกายครอบงำสติ นำพาฝูงมนุษย์หมาป่าลงมือล้างบางตระกูลโดยไม่สนใจว่าใครรู้เรื่องราวเบื้องหลังของตระกูลบ้าง ตราบใดที่ไม่ใช่คนสำคัญสามคนที่ถูกเนรเทศมาพร้อมตน แลนสลอตก็พร้อมจะกำจัดให้สูญสิ้น

          จากดวงตาสีเหลืองอร่ามหม่นแสงกลายเป็นประกายกร้าวสีฟ้าเรืองในร่างหมาป่าที่กวาดมองทุกสิ่งด้วยเจตนาร้าย ทว่าในช่วงที่แก้แค้นสำเร็จพร้อมพาร่างสะบักสะบอมกลับบ้านหลังน้อยนอกชานเมืองอย่างว่างเปล่าว่าควรบอกกล่าวมารดาและน้องอีกสองอย่างไรในเมื่อตนกลายเป็นบุคคลที่สมควรสิ้นหายที่สุด ผืนฟ้าที่ฝนตกกระหน่ำพร้อมฟ้าร้องคำรามลั่นสาดแสงเข้าภายในบ้าน ปรากฏร่างไร้ลมหายใจของคนสำคัญทั้งสามนอนแนบพื้นโลหิตนองด้วยฝีมือกลุ่มคนของตระกูลรองที่มาดักลอบทำร้ายก่อนหน้าและถูกหยุดยั้งด้วยกลุ่มฝูงหมาป่าที่นำมาหากทว่าก็ไม่ทันกาล

          ขอบใจมาก ผู้ทรยศสกุลคาลเซอร์ บัดนี้ข้าพึงใจนักและให้อภัยสกุลเจ้าแล้ว
          ทว่าตระกูลเจ้ามันแสนวิปริต แม้ไม่ใช่ครอบครัวหากแต่ก็ถือว่าสกุลเดียวกัน ใยถึงฆ่าล้างไม่สนใจผู้บริสุทธิ์
          เช่นนั้นข้าคงรับเจ้าเข้าฝูงต่อไม่ได้ หากไม่อยากตายดั่งครอบครัวเจ้าก็จงเลือกหนีไปเสีย

          คำพูดดังวนในหัว ลมหายใจหอบถี่ด้วยความเครียดเคร่งหนัก ทัศนีย์มืดบอดด้วยความโกรธา โทษว่าฝั่งหมาป่าหลอกใช้ตนให้มากวาดล้างตระกูลในใจซ้ำไปมา แลนสลอตคำรามลั่นพุ่งเข้าจู่โจมอัลฟ่าของฝูงอย่างไม่นึกกลัวตัวตาย ทว่าเขามันอ่อนแอนักไม่ว่าจะยามเป็นมนุษย์ธรรมดาหรือได้รับพรจากคำสาป สุดท้ายได้แต่นอนหายใจรวยรินเคียงร่างเย็นชืดของครอบครัว