อากิระ รูธท์ บัคคินเซียร์ เติบโตเมืองเล็ก ๆ แถบฝั่งตะวันตกของอังกฤษ เป็นบุตรชายคนโตของนายเฮนรี่ และ นางโรซา มีพี่น้องร่วมสายเลือดเพียงหนึ่งคนและเป็นฝาแฝดกัน โดยตระกูลของพวกเขานั้นประกอบธุรกิจค้าขายจนรุ่งเรือง และสามารถอยู่ร่วมกับมนุษย์ได้อย่างแนบเนียน  แต่สุดท้ายธุรกิจที่ว่ามั่นคงก็ตกอับพังไม่เป็นท่า ที่อยู่อาศัยจากคฤหาสน์สู่บ้านไม้หลังเก่า ๆ แม้บิดาและมารดาจะพยายามที่จะใช้ความสามารถของการเป็นพ่อมดแม่มดมาใช้ประโยชน์โดยการทำนายดวงชะตาเป็นอาชีพ แต่ก็มิได้ช่วยพยุงให้ครอบครัวดี จนกระทั่งทั้งคู่ได้ถึงแก่กรรมในเวลาต่อมา

นั่นจึงเป็นเหตุผลทำให้อากิระมากับคำว่า “เป็นพี่ต้องเสียสละให้น้อง” แม้แต่ของขวัญสักชิ้นที่เขาโปรดปรานจำต้องยกให้ลาครอสผู้เป็นน้องชายก่อนเสมอ หรือแม้กระทั่งการที่น้องของตนได้กระทำผิดจนโดนโรงเรียนไล่ออก อากิระก็ต้องเป็นผู้รับผิดชอบ เนื่องจากใบหน้าที่คล้ายคลึงกันจนแยกไม่ออก เหตุการณ์เหล่านี้จึงทำให้อากิระผู้เสียสละ สะสมความน้อยใจจนรอวันที่จะระเบิดออกมา

ทุกอย่างดูเหมือนจะราบรื่น จนกระทั่งวันหนึ่งอากิระเลือกไม่ยอมที่จะเป็นผู้เสียสละอีกต่อไป เขาเริ่มมีปากเสียงกับน้องชายของตนเอง จนถึงขั้นไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้ จึงพลั้นมือเข้าทำร้ายน้องสาวตนเองจนตกบันไดหัวกระแทกพื้นจนถึงแก่ชีวิต อากิระไม่มีท่าทีสงสาร เขาเพียงยิ้มเล็กน้อย ให้กับร่างน้องชายของตน น้องสาวชายเขาสมควรอยู่ในที่ที่ควรอยู่ นานวันเข้าบ้านหลังเก่าของอากิระถูกยึดเนื่องจากไม่มีเงินจ่ายค่าภาษี ไม่มีแหล่งที่อยู่อาศัย จนตรอก

กระทั่งเขาฝันถึง “เอลิเชียน” ตำนานก่อนนอนเมื่อครั้งยังเป็นเด็ก ที่มารดาของเขาเล่าขานและบอกเพียงว่าเป็นตำนานที่ถูกเล่าต่อกันมารุ่นสู่รุ่น เขาฝันเช่นนี้เกือบทุกคืน จึงทำให้เกิดความสงสัยถึงสิ่งที่เป็นตำนาน อากิระตัดสินใจเดินทางออกตามหาหมู่บ้านเอลิเชียนตามคำบอกเล่าของมารดาที่เคยฟังมา และเขาพร้อมที่จะใช้ชีวิตใหม่ที่หมู่บ้านแห่งนั้น  ในฐานะอากิระ รูธท์ บัคคินเซียร์

อากิระเป็นคนค่อนข้างโลกส่วนตัวสูง เขามักใช้เวลาไปกับการอยู่แต่ภายในห้องพัก

อีกทั้งเมื่อยังเป็นเด็กเขาจะเป็นคนที่สามารถเก็บอารมณ์ได้เป็นอย่างดี มีความอดทนและทะเยอทะยาน

ทว่าเขานั้นจะไม่รอบครอบสักเท่าไหร่ นอกจากนี้ยังเจ้าคิดเจ้าแค้นกับคนที่มักจะเอาเปรียบเธอเสมอ

มักจะพูดตรงไปตรงมา ค่อนข้างพูดจาขวานผ่าซากจนใครหลาย ๆ อยากจะแงะฟันของเขาให้ร่วงหมดปาก นอกจากนี้เขายังเป็นคนที่มักจะทุ่มเทให้กับสิ่งที่ตนเองชื่นชอบเป็นพิเศษถึงขั้นสุดของสิ่งนั้นถึงจึงจะหยุดทำ