โรลเพลย์ หอสมุดเอลิเชียน

THE VISITOR 

Luther Ryder 

 
เขารับตำราเล่มนั้นมาจากอีกฝ่ายซึ่งพูดเจื้อยแจ้วอย่างไม่มีทีท่าว่าจะเหนื่อย พลางพลิกไปมาเพื่อดูว่าใช่ตำราที่เขากำลังตามหาอยู่หรือเปล่า

ไม่ใช่เล่มนี้ -

ลูเธอร์ชำเลืองตาขึ้นมองคนตรงหน้าที่กำลังพูด เขาพับตำราปิดอย่างแรงจนเรกูลัสสะดุ้งหน่อย ๆ ก่อนที่จะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

"ไม่ใช่เล่มนี้ มีเล่มอื่นไหม?" ชายหนุ่มส่งตำราคืนไปให้อีกฝ่าย แล้วมองหาตำราเล่มอื่น ๆ ที่น่าจะเป็นสิ่งที่เขากำลังตามหาอยู่ ตำราเล่มนั้นน่าจะต้องเก่ามากกว่านี้ เพราะมันเป็นตำราโบราณ เล่มนี้ดูเหมือนเพิ่งจะทำขึ้นใหม่ ไม่มีประโยชน์ที่จะใช้

NOW PLAYING "Butterflies" BY THE BOYZ 

© auxbetty 2024

Regulus C.

"ใช่เล่มนี้หรือเปล่าครับ เนี่ยแหละเหลือแค่เล่มเดียวแล้ว ถ้าหากคุณมาช้ากว่านี้อาจจะไม่ได้เอาไปอ่านแล้วนะครั.. อะ -- เอ๋?"

เรกูลัสเอียงหัวน้อย ๆ ก่อนจะหยุดพูดพลางส่งเสียงประหลาดใจ ไม่ใช่ตำราเล่มนี้แล้วจะเป็นเล่มไหนไปได้ เงือกหนุ่มรับตำราคืนมาจากคนตรงหน้าแล้วพลิกดูเหมือนกับจะไม่เชื่อว่าตนเองนั้นหยิบหนังสือผิดเล่มให้คนเข้ามาใช้บริการ เพราะมันไม่ใช่วิสัยปกติของเรกูลัสที่มีความเชี่ยวชาญด้านการจดจำตำแหน่งหนังสือในหอสมุดแห่งนี้ จะหยิบหนังสือผิดเล่มได้

"คุณต้องการหนังสือแบบไหนครับ..? ตำราเล่มนี้เป็นประวัติของหมู่บ้านที่สมบูรณ์ที่สุดแล้วนะ นอกจากนี้คงไม่มีแล้ว" บรรณารักษ์หนุ่มยกมือขึ้นมาเกาท้ายทอย เดินไปตามชั้นต่าง ๆ เพื่อดูว่าจะมีตำราที่อีกฝ่ายต้องการหรือเปล่า ทำไมไม่บอกให้ชัดเจนล่ะว่าลักษณะของหนังสือที่ต้องการเป็นแบบไหน

THE VISITOR 

Luther Ryder 

 
หนังสือเล่มแล้วเล่มเล่าถูกส่งผ่านมือของบรรณารักษ์สู่มือของเขา ถึงกระนั้นมันก็ยังไม่ใช่เล่มที่เขาต้องการอยู่ดีจนลูเธอร์เริ่มจะหัวเสียขึ้นมาหน่อย ๆ แล้ว ที่นี่เป็นหอสมุดไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงไม่มีสิ่งที่เขาตามหา อีกฝ่ายเป็นบรรณารักษ์ยังไงถึงหาอะไรก็ไม่เจอสักอย่าง

"พอแล้ว พอแล้ว คุณเป็นบรรณารักษ์ยังไงทำไมถึงหาอะไรไม่เจอเลย - แล้วถ้าจะไปหาผู้นำหมู่บ้านนี้จะต้องไปหาได้ที่ไหน" ลูเธอร์พูดออกไปโดยใช้อารมณ์ เขาอยากจะถามเรื่องต่าง ๆ จากผู้นำของหมู่บ้านโดยตรงเลยคงจะดีกว่าการที่เขามายืนเสียเวลากับบรรณารักษ์คนนี้

"ว่าไง?"

NOW PLAYING "Butterflies" BY THE BOYZ 

© auxbetty 2024

Regulus C.

เหงื่อเริ่มชื้นบริเวณหน้าผากของเรกูลัสเพราะเขาต้องก้ม ๆ เงย ๆ หาหนังสือที่อีกฝ่ายต้องการ จนเงือกหนุ่มเริ่มจะสงสัยในตัวเองแล้วว่าเขาความจำดีจริงหรือเปล่า ทำไมหาหนังสือให้อีกฝ่ายไม่เจอสักที เขาเองก็รู้สึกหัวเสีย อีกทั้งยังเสียหน้าเหมือนกันที่ไม่สามารถตามหาหนังสือที่อีกฝ่ายต้องการได้เจอ

"อะไรนะครับ?" ถ้อยคำต่อว่าที่ออกมาจากปากของผู้มาเยือน เหมือนมือบอน ๆ ที่มากระตุกเกล็ดเงือก ขีดบอกความโกรธของเรกูลัสเพิ่มขึ้นมายี่สิบเปอร์เซ็นต์จากสามสิบ เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะพูดออกไป

"ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ไม่สามารถหาหนังสือให้คุณได้ คงเป็นเพราะคนที่ตามหาบอกลักษณะของมันไม่ชัดเจนละมั้งครับ ถ้างั้นแนะนำให้คุณไปตามหาที่หอสมุดแห่งอื่นดูนะครับ เผื่อจะเจอ ที่นี่คงไม่มีหนังสือที่คุณตามหาหรอก"

เขาหันหลังเดินหนี แต่ก่อนจะเดินห่างไปมากกว่านี้ เรกูลัสก็หันมาพูดตอบในสิ่งที่อีกฝ่ายถาม

"ถ้าอยากเจอพวกเขาละก็ลองไปที่งานเลี้ยงอาหารค่ำวันที่สิบสองก็ได้ครับ หวังว่าคุณจะไม่ไปพูดจาแบบนี้ใส่ใครอีกนะ - ถ้าไม่มีธุระอะไรแล้วก็.. เชิญออกได้ครับ ที่นี่ไม่ใช่ที่เดินลอยชาย"

THE VISITOR 

Luther Ryder 

 
ถ้าจะบอกว่าเขาไม่ได้ตั้งใจพูดอย่างนั้นออกไปก็คงจะเป็นการแก้ตัวเปล่า ๆ ลูเธอร์ไม่อยากยืนต่อความยาวสาวความยืด เพราะดูแล้วอีกฝ่ายก็น่าจะไม่พอใจอยู่ไม่น้อย เดี๋ยวค่อยหาเวลามาขอโทษเขาแล้วกัน ตอนนี้จะช้าไม่ได้ งานเลี้ยงวันที่สิบสองงั้นเหรอ เขาจะต้องเข้าสินะ จะได้พบคนเหล่านั้นได้ บางทีเขาอาจจะได้ข้อมูลอะไรใหม่ ๆ .. จะช้าไม่ได้แล้วละ ลูเธอร์ก้าวขายาว ๆ ของเขาเดินออกจากสถานที่แห่งนี้ไป วันนี้น่าจะไม่ได้อะไรเพิ่มเติม กลับไปพักผ่อนเอาแรงดีกว่า

เฮ้อ -

NOW PLAYING "Butterflies" BY THE BOYZ 

© auxbetty 2024