อีรินดอร์เป็นชายหนุ่มธรรมดา ที่มีความหลงใหลในธรรมชาติและการสำรวจป่า เขามักจะออกเดินทางท่ามกลางความมืดของคืน เพื่อศึกษาความงามของโลกที่มีเพียงแสงจันทร์ และเสียงลมพัดผ่านใบไม้เป็นเพื่อนร่วมทาง ชีวิตของเขาเต็มไปด้วยการผจญภัยในป่าอันกว้างใหญ่ และลึกซึ้ง เขารู้จักป่าและทุกซอกทุกมุมของมันเป็นอย่างดี แต่คืนหนึ่ง ขณะที่เขากำลังสำรวจบนต้นไม้สูงในป่าลึก เขากลับพลาดท่าหลุดมือจากกิ่งไม้แล้วตกลงมาจากต้นไม้สูง ความแรงของการตกลงมาทำให้เขากระแทกกับพื้นจนเจ็บหนัก บาดแผลเต็มไปทั่วร่างกาย และความเจ็บปวดทำให้เขาแทบหมดสติ คิดว่าเขาคงจะจบชีวิตที่นี่ในป่าที่ห่างไกล
ท่ามกลางความมืดสนิทและความเจ็บปวดที่แผ่ไปทั่วร่าง เขาได้ยินเสียงฝีเท้าที่ค่อยๆ ดังเข้ามาใกล้ สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าคือแวมไพร์สาวลึกลับที่มีดวงตาเปล่งประกายสีเลือดและท่าทางเย็นชา แวมไพร์ที่ดูเหมือนไม่รู้สึกอะไรต่อความเจ็บปวดของอิรินดอร์ เธอมองไปที่ชายหนุ่มที่ใกล้ตายและตัดสินใจให้เลือดของตัวเองเพื่อช่วยชีวิตเขา เลือดของแวมไพร์ไหลเข้าสู่ร่างอย่างรวดเร็ว ความเย็นที่แผ่ซ่านเข้าไปในเส้นเลือดของเขาทำให้เขารู้สึกถึงพลังบางอย่างที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน และในช่วงเวลานั้นเอง เขาได้รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นภายในร่างกายของตัวเอง ก่อนที่สติจะค่อยๆ เลือนหายไป
เมื่ออีรินดอร์ลืมตาขึ้นอีกครั้ง เขารู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งในตัวเขา ร่างกายของเขาไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เขาได้กลายเป็นแวมไพร์ไปเสียแล้ว ผู้มีพลังเหนือมนุษย์และไม่สามารถกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีก ชีวิตใหม่ที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนกำลังรออยู่ข้างหน้า
อีรินดอร์มองไปรอบๆ ตัวและพบกับซองจดหมายที่วางอยู่ ภายในซองจดหมายมีกระดาษอยู่ 3 ใบกระดาษใบแรกได้เขียนข้อความว่า ‘หากเมื่อเจ้าตื่นขึ้นมาเจ้าจงอ่านกระดาษอีกใบเสีย นั่นคือวิธีการควบคุมตัวเจ้าเอง’ อิรินดอร์สังสัยเล็กน้อยก่อนที่จะทำตามข้อความในจดหมายนั้น ก่อนที่จะอ่านกระดาษอีกใบข้อความภายในนั้นเป็นวิธีการฝึกควบคุมตัวเองโดยอธิบายไว้อย่างละเอียด ส่วนกระดาษใบสุดท้ายคือลายแทงของหมู่บ้านเอลิเชียน
ทว่าเมื่อเขาได้อ่านจดหมายนั้นและคิดถึงการกระทำของแวมไพร์สาวที่ได้เข้ามาช่วยเขานั้น กลับมีความรู้สึกบางอย่างเกิดขึ้นในใจ
อีรินดอร์ได้ตัดสินใจฝึกฝนการควบคุมตนเองและได้ออกสำรวจเพื่อไปตามสถานที่นั้นเพื่อที่หวังว่าจะเจอแวมไพร์สาวตนนั้นอีกครั้ง ถ้าหากในครั้งนี้ได้เจอเธออีกครั้งเขาคงกล่าวความรู้สึกที่อยู่ในใจออกไป เวลาล่วงเลยไป อีรินดอร์ก็ได้มาถึงที่หมู่บ้านเอลิเชียนที่อยู่ตามลายแทง