โรลเพลย์ หอสมุดเอลิเชียน

A. Valdus

ออเดรย์ค้อมศีรษะน้อย ๆ รับคำทักทายของควินติชาสาวพร้อมกับยกยิ้มเป็นมิตรขึ้นมาโดยไม่ได้เอ่ยตอบอะไรออกไป พยักหน้าขึ้นลงอีกครั้งเมื่อหญิงสาวที่ยืนอยู่ด้านหน้าอธิบายถึงเหตุผลที่เรียกมารวมตัวกันในวันนี้ ก่อนหน้านี้หมู่บ้านนี้จะมีเรื่องรึเปล่านะ ?

“ ประตู ๆ - จะเหมือนในการ์ตูนไหมนะคะโรเวียน ก๊อก ๆ ” มือเรียวเคาะไปตามผนังของห้องสมุดเผื่อว่าจะมีประตูลับปรากฏออกมาให้เห็น ถึงแม้ว่าจะไม่เคยอยู่ที่นี่มาก่อนแต่ก็พอจะเคยได้ยินมาบ้าง อีกทั้งเธอก็ยังสัมผัสได้ถึงพลังเวทอยู่ คงต้องอยู่สักที่แหละน่า !

---

ตามหาประตูสู่โถงแห่งเอสเม่

Miller  L.  Alan

'ประตูที่เคยไปห้องปรุงยาสินะครับ...'  เสียงทุ้มพึมพำมุบมิบเบา ๆ เพื่อทบทวนความคิดและลักษณะของประตูบานนั้น เพราะเขาเคยได้ไปหลังประตูแค่ไม่กี่ครั้งก่อนที่มันจะหายไปทำให้มันค่อนข้างเลือนรางในความทรงจำของเขา

สองเท้าของชายหนุ่มเดินเลาะตามกำแพงของห้องสมุดไปอย่างช้า ๆ  หรือว่าเขาต้องลองใช้เวทย์ดูกันนะว่าเสร็จ พ่อมดหนุ่มกลองใช้เวทลมอ่อนที่สุดดูเผื่อว่ามันจะพัดนำทางไปที่ไหน หรือไม่ก็ไม่ได้ช่วยอะไร

"เซ็นรู้สึกถึงอะไรบางไหมครับ?" ชายหนุ่มก้มลงไปถามนากที่ตอนนี้ซุกอยู่ภายใต้ผ้าพันคอ

---

หมายเหตุ : ตามหาประตูสู่โถงเอสเม่

“เอ — ไม่ใช่ว่าอยู่แถว ๆ นี้เหรอ”

พิงค์เบอร์รี่กุมกุญแจหยากไย่เอาไว้ระหว่างที่กำลังเดินหาประตูที่หายไป จากความจำเดิม ๆ ที่เคยได้มาที่นี่ มันน่าจะอยู่บริเวณเดิมหรือเปล่านะ ถ้าไม่เกิดอะไรขึ้นไปเสียก่อน เอาเถอะ หวังว่ามันคงไม่หายไปจริง ๆ เพราะไม่อย่างนั้นห้องปรุงยาเธอจะเอายังไงล่ะ เพราะอย่างนั้นแม่มดพยายามสัมผัสเดินตามพลังเวทที่รับรู้ได้เพื่อหาประตู

---

ตอบสนอง

ISHA

"อ๊ะ—!"

ดวงตากลมโตเบิกขึ้นน้อย ๆ ด้วยความตื่นเต้น  หลังจากที่วิ่งไปวิ่งมาเล่นไอช้าก็สามารถสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง แต่ว่านะแต่ว่านะ ไอช่ามองไม่เห็นมันตอนนี้ล่ะสิ ทำยังไงดีน้า

"เธนัวร์ ๆ ไอช่าว่าไอช่ารู้สึกถึงอะไีสักอย่างแต่ไม่รู้ว่าคืออะไรล่ะ"

ว่าแล้วก็ลองใช้กระแสพลังเวทจุบสัมผัสความรู้สึกนั้นแล้วเดินตามมันต้อย ๆ แต่มันอยู่ไหนไม่รู้อ่าาาา

---

หมายเหตุ ตามหาประตูเอสเม่

Zinnia A. Lewis

แม่มดสาวถอนหายใจออกมาอย่างน่าเสียดาย ในใจตอนนี้เธออยากรีบหาประตูให้เจอโดยเร็วเพราะงานที่ยังคั่งค้างนั้นทำให้เธอรู้สึกไม่ดีเอาเสียงเลย

" ทำอย่างไรดีนะ " เธอเอ่ยกับตัวเองก่อนที่จะลองเริ่มรวบรวมพลังเวทของเธอแล้วค่อย ๆ จับพลังเวทที่ยังคงหลงเหลืออยู่ในบริเวณนี้ให้ได้มากที่สุด และเดินตามไป อย่างน้อยก็น่าจะทำให้เธอเจออะไรบ้าง

---

ตามหาประตูสู่โถงแห่งเอสเม่

เหมือนพลังเวทจะช่วยให้ทุกคนสัมผัสมันได้มากขึ้น แต่ต่างคนต่างทำมันยังไม่พอเอาน่ะสิ
ประตูสู่โถงแห่งเอสเม่จะปรากฏขึ้นเมื่อมีพลังเวทมากพอเท่านั้น

Zinnia A. Lewis

สิ่งที่สัมผัสได้นั้นมีก็พอมีอยู่บ้างแต่หากว่ายังไม่ชัดเจนขนาดนั้น ทำให้แม่มดสาวที่กำลังพยายามอยู่ถอนหายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ก่อนที่ความคิดอย่างหนึ่งจะแล่นเข้ามาภายในสมองของเธอ

" ทุกคนคะ.. เราลองมาล้อมวงเหมือนที่เคยทำไหมคะ? รวมพลังเวทกัน อาจจะทำให้เจอได้ง่ายขึ้นก็ได้นะคะ " เธอเอ่ยไปก่อนที่จะเริ่มยืนตั้งหลักเป็นวงให้ทุกคนเป็นคนแรก

---

ตามหาประตูสู่โถงแห่งเอสเม่ - ล้อมวง 1

“เป็นความคิดที่เจ๋ง! แจ๋ว! ฉันจับมือซินเนียดีกว่า — อ๊ะ คุณคลอสมาจับมือฉันค่ะ”

พิงค์เบอร์รี่เดินไปทางซินเนียและชักชวนคลอสให้มาทางทางเธอ เมื่อมือประสานสัมผัสกันก็ส่งพลังเวทออกไปหลอมรวมกับคนอื่น ๆ ที่อยู่ภายในบริเวณ อย่างตั้งใจ ประตูถ้าปรากฏออกมาก็ดีน่ะสินะ คิดถึงห้องปรุงยาชะมัดเลย

---

ตอบสนอง

Klaus Torben Lance

พลังเวทที่สัมผัสได้เพียงบางเบาไม่เพียงพอต่อการกระทำการใดๆ และหากปล่อยให้เป็นเช่นนี้ต่อไปการค้นหาประตูในวันนี้คงไม่พ่อจบลงที่การคว้าน้ำเหลว เสียงพูดคุยปรึกษากันดังอยู่ชั่วครู่ก่อนที่จะตกลงกันได้ที่การรวมพลังกันเพื่อนค้นหาพลังเวทย์ได้อย่างชัดเจนมากขึ้น พวกเขานั่งล้อมวงกันเป็นวงกลมแล้วยื่นมือไปจับกันเพื่อรวบรวมพลังเวทเข้าด้วยกันดังเช่นครั้งที่ร่วมกันเปิดประตูเข้าสู่ป่าในครั้งก่อน

“ค..ครับ” เขากล่าวกับพิงค์เบอร์รี่พร้อมรอยยิ้มแหยและยื่นมือไปอีกด้านให้กับอิคารัสด้วยรอยยิ้มที่ดูดีขึ้นมาหน่อย

---

จับมือกับ Pinkberry และยื่นมือส่งไปให้กับ Icarus

Icarus V. Deluar

"อ่า...." ไม่มีเลยงั้นหรอ เขอถอนหายใจออกมากอ่นที่เมื่อเห็นว่าเหล่าพ่อมดแม่มดเริ่มไปล้อมวงกัน คาดว่าคงรวมพลังเวทนั่นแหละ อิคารัสเลยเดินไปล้อมวงด้วย ข้างหนึ่งเป็นชายที่เคยเห็น ส่วนอีกข้างเป็น เด็กหญิงตัวน้อยที่เขาไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน แต่หน้าตาก็แอบคุ้นอยู่ คิดไปเองล่ะมั้ง อืมคิดไปเองแหละ

---

ไปจับมือล้อมวง

ISHA

น่าสนุกจัง!

ไอช่าทำตาวาวกับสิ่งทีาเห็นพี่ ๆ ทุกคนกำลังทำ อ้อมแขนเล็กปล่อยเธนัวร์ให้เป็นอิสระแล้ววิ่งด๊อกแด๊อกเข้าไปในวงพี่ ๆ ตัวสูงที่มีทั้งพี่สาวพี่ชาย มือและจับหมับมือใครสักคนแล้วแกว่างเบา ๆ ด้วยท่าทางร่าเริง ดูท่าทางจะไม่ได้รู้เลยว่าทุกคนกำลังทำอะไรอยู่

แค่น่าสนใจก็พอแล้วนี่!

"แฮะ ๆ พี่สาวคนนั้นก็มาจับมือไอช่าสิคะ"

---

หมายเหตุ จับมือ

A. Valdus

ถึงจะไม่ค่อยคุ้นเคยกับสิ่งที่ทุกคนทำมากนักเพราะตอนอยู่ที่ลอนดอนเธอไม่ค่อยได้รวมกลุ่มกับเหล่าผู้วิเศษสักเท่าไร แต่ก็พอจะเข้าใจได้ว่าทำไปทำไม 

“ จับมือกันน้า ” ออเดรย์พยักหน้ารับพร้อมกับรับมือเล็กของเด็กหญิงที่หน้าตาคุ้นเหมือนเคยเจอที่ไหนมาจับไว้อย่างเบามือ ก่อนที่จะหันไปหาคนที่อยู่อีกฝั่ง

“ จ- จับมือกันไหมคะ ? ” เอ่ยถามผู้ชายคนสุดท้ายที่อยู่ข้างกายออกไปเป็นเชิงขออนุญาตแล้วยื่นมือเรียวไปขอมือจากอีกคน

---

ตามหาประตูของโถงแห่งเอสเม่ - ล้อมวงจับมือ

Miller  L.  Alan

"ครับ ล้อมวง?" มิลเลอร์มองด้วยความสับสนแม้จะเป็นใบหน้าที่เรียบนิ่งแต่ก็ยังคงสัมผัสความสับสนได้ตอนนี้ทุกคนเองก็ล้อมวงเป็นที่เรียบร้อยไปแล้วเหลือแค่เขาเป็นคนสุดท้าย 

"ได้ครับ ขออนุญาตด้วยนะครับ รุ่นพี่ครับ" ถึงจะยังงงอยู่แต่พ่อมดหนุ่มก็รับมือของออเดรย์ที่ยื่นมาหาเขาและจับกลับไปที่ซินเนีย เมื่อมือซ้ายและขวาไม่ว่างแล้วมิลเลอร์ก็ปล่อยพลังเวทย์เพื่อรวมตามที่รุ่นพี่ซินเนียแนะนำ 

---

ตามหาประตูสู่โถงเอสเม่ :  จับมือออเดรย์ และจับมือซินเนีย

หลังจากที่ทุกคนรมพลังเวทกันแลว อิฐภายในหอสมุดค่อย ๆ ขยับเคลื่อนไปทีละหน่อยก่อนที่จะแยกออกมาเป็นบานประตู
ตอนนี้ปรากฏที่หมายของบานประตูเรียบร้อยแล้ว แต่กลอนของมันเหมือนจะเปลี่ยนไปจากเดิม

Zinnia A. Lewis

เมื่อพลังเวทมีมากขึ้นก็ราวกับจะเกิดปาฏิหาริย์ขึ้นมา ก้อนอิฐของที่นี่ค่อย ๆ เคลื่อนทีละน้อยจนกระทั่งปรากฏประตูที่พวกเธอกำลังตามหากันอยู่ขึ้นมา ใบหน้าสวยของควินติชาสาวฉายรอยยิ้มออกมาอย่างพอใจ แต่หากว่ารอยยยิ้มนั้นก็อยู่ได้เพียงไม่นานเพราะกลอนที่เห็นนั้นมันต่างไปจากเดิม ซึ่ง... คงจะต้องหาวิธีที่จะต้องไขอีกครั้งแล้ว

" กลอนมันเปลี่ยนไป.. " เสียงทุ้มหวานเอ่ยพร้อมกับจังหวะเริ่มรวบรวมพลังเวทอีกครั้งไว้ที่กุญแจหยากไย่ของเธอเอง หวังว่ากุญแจหยากไย่จะสามารถช่วยอะไรในตอนนี้ได้บ้าง โดยเฉพาะการไขรหัสกลอนใหม่

ประตูแห่งโถงเอสเม่

---

ตามหาประตูสู่โถงแห่งเอสเม่ - ไขกลอน

ISHA

"หวาาา มีอะไรออกมาด้วยล่ะ"

ดวงตากลมแป๋วของไอช่าจ้องมองสิ่งที่เห็นด้วยความตื่นเต้นอยากจะปล่อยมือจากพี่ ๆ วิ่งเข้าไปดูใจแทบขาด แต่ก็นะเพราะว่าไอช่าน่ะต้องรักษามารยาทไม่วิ่งซนนะ ไม่งั้นอาจจะโดนดุเอาได้

เจ้าเด็กจิ๋วฮึบเอาไว้ในใจก่อนจะมองจ้องแป๋วไผยังพี่สาวที่เดินเขเาไปหาประตูบ่นนั้นด้วยความอยากรู่อยากเห็ร

---

หมายเหตุ

“อ๊ะ — ประตูมัน”

พิงค์เบอร์รี่ร้องทักออกมาในทันทีที่เห็นประตูปรากฏต่อสายตา เพียงแต่ว่าเหมือนมันจะมีอะไรผิดไปสักอย่างนะที่กลอนนั้นมันแปลกไปจากเดิมมาก เจ้าตัวเล็กเดินไปตรงประตูลองใช้กุญแจหยากไย่ไขออกดูด้วยความใคร่รู้ บางทีอาจผ่านไปได้ก็ได้นี่นา

“จะได้ไหมนะ อ่า ขอร้องล่ะ~”

---

ตอบสนอง

Klaus Torben Lance

การรวมพลังในครั้งนี้ดูว่าจะสำเร็จได้ง่ายอย่างเหลือเชื่อ ม่น่าเชื่อว่าพวกมดแบบพวกเขาจะรวมตัวกันทำเรื่องแบบนี้ได้สำเร็จภายในครั้งเดียว พลังเวทที่สัมผัสได้บ่งบอกว่าจะต้องเป็นประตูบานนี้เป็นแน่ เพียงแต่ว่าบางอย่างดูแปลกไป กลอนประตูที่คุ้นเคยไม่ใช่สิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า

“เอ๊ะ นี่ใช่ประตูเขาโถงจริงๆเหรอครับ” เขาถามออกมาอย่างสงสัย หรือว่าเพราะเวทมนตร์ที่สร้างขึ้นมาไหมทำให้สลักรักษาโถงเปลี่ยนไปด้วยกันนะ

---

ตอบสนอง

Icarus V. Deluar

พ่อมดหนุ่มรับรู้ได้ถึงความสดใสของเจ้าตัวน้อยที่จับมืออีกข้างของตนอยู่ ดูท่าว่าเหมือนกำลังจะเห็นสิ่งตื่นตาตื่นใจ คงเหมือนตอนเขาเห็นแมลงลอกคราบเป็นครั้งแรกล่ะมั้ง พวกมันก็น่าตื่นเต้นสำหรับเขาเหมือนกัน พ่อมดหนุ่มมองประตูบานนั้น กลอนมันเปลี่ยนไป ใช่ เขาไม่คิดว่ามันจะเปลี่ยนไปด้วยซ้ำ จะเปิดออกไหมล่ะเนี่ย รหัสเดิมคืออะไรกันนะ....

Miller  L.  Alan

สายตาของพ่อมดหนุ่มมองไปตามเสียงของการเคลื่อนไหว อิฐแต่ละก้อนเคลื่อนที่จนประตูบานหนึ่งได้ปรากฎออกมาแต่ว่ามันมีบางอย่างที่เขาสะกิดใจนี่สิ

"ปกติมันแบบนี้ใช่ไหมครับ?" คิ้วของพ่อมดหนุ่มคล้ายจะขยับเล็กน้อยแต่เขาก็เดินเข้าไปเพื่อสำรวจดู ว่ามีจุดไหนที่แตกต่างจากภาพอันรืองลางที่เขาจำได้บ้างแต่รื้อเท่าไหร่เขาก็นึกไม่ค่อยออกนักจนรุ่นพี่ซินเนียพูดขึ้นว่ากลอนมันแปลกไป ....แปลว่ารหัสเดิมใช้ไม่ได้แล้วสินะครับ

---

ตามหาประตูสู่โถงเอสเม่ :  ตอบสนอง