โรลเพลย์ หอสมุดเอลิเชียน

A. Valdus

แม่มดสาวเอียงคอเล็กน้อยเมื่อก้อนอิฐขยับออกจนกลายเป็นบานประตูซึ่งดูไม่ค่อยคุ้นตาสักเท่าไรเพราะไม่เหมือนกับที่พวกเอสเทลมี แต่ดูเหมือนว่าประตูที่นี่จะไม่ให้ใครเข้าไปเลยนะ ?

“ นี่มันอะไรกันคะเนี่ยโรเวียน ? — คุ้น ๆ บ้างไหมคะ ? ” หันไปถามกับสัตว์ภูตรับใช้ที่เป็นแมวดำพันธุ์บอมเบย์ด้วยเสียงเบาสลับกับหันมองประตูอิฐน้อย ๆ อย่างชั่งใจ ลอบถอนหายใจออกมาเมื่อโรเวียนเองก็บอกว่าไม่คุ้นเหมือนกัน

---

ตามหาประตูสู่โถงแห่งเอสเม่

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 11-18-2023, 11:15 PM โดย Cheryl Honeybelle

กุญแจหยากไย่นั้นสามารถไขประตูได้ทุกบานเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เมื่อมันถูกไขด้วยผู้ที่มีพลังเวทแบบนั้น ประตูก็เปิดอ้าออก เป็นภาพของโถงแห่งเอสเม่ที่ยังคงเหมือนเดิมทุกประการ

อีเว้นท์สำเร็จ
รางวัลอีเว้น - รหัสผ่านฟอรั่ม กุญแจหยากไย่ (ติดต่อรับผ่านควินติชา สำหรับผู้ที่ผ่านเกณฑ์เข้าโถง)

ISHA

"ว้าวว ไอช่าไม่เคยเห็นที่นี่เลย"

ดวงตากลมโตจ้องมองดูภายในบานประตูด้วยความตื่นเต้น ในนั้นมีหนุงสือที่ไอช่าไม่เคยเห็นเพียบเลย อยากเข้าไปอ่านจัง แต่ว่ามันดึกแล้วถ้ายังไม่รีบกลับบ้านคุณอาจะต้องเป็นห่วงเอามาก ๆ แน่เลยล่ะ

"งึ...วันนี้คงมาเที่ยวได้แค่นี้เนอะเธนัวร์ ไว้เรากลับไปกินเค้กคุณอาคิโยชิแล้วนอนกันเถอะ!"

---

หมายเหตุ

Zinnia A. Lewis

" เฮ่อ... ค่อยยังชั่วหน่อย " เมื่อเห็นว่าทุกอย่างนั้นกลับมาเป็นปกติแล้ว ควินติชาสาวเองก็โล่งใจอย่างบอกไม่ถูก ในตอนนี้ก็สามารถเข้าไปในโถงแห่งเอสเม่และห้องปรุงน้ำยาของเธอได้แล้ว เท่านี้ภารกิจในวันนี้ก็เรียบร้อยดีแล้ว แต่หากว่าเธอยังมีเรื่องต้องทำอีกน่ะสิ ถึงจะไม่ได้เป็นเรื่องที่จำเป็นต้องทำในวันนี้ก้ตามที

Klaus Torben Lance

“อ้าว เปิดได้เลยเหรอ” เขาหลุดพูดออกมาด้วยสีหน้าเหวอๆก่อนจะหัวเราะออกมาเล็กน้อย ก็มันดูเป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดเสียจนน่าตกใจ อันที่จริงจะว่าง่ายก็ง่าย แต่จะว่ายากก็ยากเช่นกัน เอาแค่เรื่องที่ว่าพวกมดจะต้องสามัคคีกันนั่นก็ยากแล้วน่ะแหละ เขาสูดหายใจเข้าลึกอยู่ครั้งหนึ่งก่อนจะเดินเข้าไปสำรวจพื้นที่ด้านใน ไม่รู้ว่าห้องปรุงยาของเขาจะยังอยู่ในสภาพเดิมหรือไม่

"ต้องไปหาเองอย่างนั้นหรอ - ก็... น่าตื่นเต้นอยู่นะ" แฟรี่สาวพึมพำกับตนเองแล้วลงมือเก็บของก่อนจะลาคุณเบรนด้าไปยังสถานที่ในคำใบ้

มันต้องเป็นที่นี่สิ คำใบ้มันชัดเจนมาก ๆ เลยนะ ยังดีที่ตอนนี้ฝนหยุดตกแล้ว ขาของแบลร์ก้าวเดินตามทางไปยังห้องสมุดที่ที่เธอคิดว่ารางวัลซ่อนอยู่ที่นั่น เมื่อเห็นแล้วจึงเร่งขาให้เร็วมากกว่าเดิม

นัยน์ตากลมไล่ไปตามชั้นหนังสือที่ได้รับการซ่อมแซมแล้ว แต่ว่าไหนล่ะ

หมายเหตุ - ร่วมกิจกรรม CAC 

sam

จะเป็นที่นี่จริง ๆ ใช่ไหมเนี่ย? มาที่นี่ไม่เคยรู้สึกคุ้นตาเลยแฮะ

เพราะหนึ่งในคำใบ้ที่น่าสนใจและแซมเองก็โฟกัสกับมัันเป็นอย่างมาก คือการอ่านที่แซมนึกถึงเพียงสองที่ในหมู่บ้านแห่งนี้ หลังจากการกลายร่างคืนเป็นมนุษย์แล้วจึงเดินเข้ามา ณ ที่แห่งนี้ด้วยความสงบ ถ้ามันยังไม่ใช่ที่แห่งนี้ก็คงเป็นอีกที่เดียวเท่านั้นในหมู่บ้านนี้แล้วล่ะ

---

ร่วมกิจกรรม CAC

ข้อความคำใบ้ในห่อช็อกโกแลตที่ดาฟนีแกะกินเมื่อเช้าทำให้แฟรี่สาวเลือกเดินทางมาตามหาของอันต่อไปที่หอสมุดเอลิเชียน คิดเผื่อไว้ว่าหากผิดสถานที่ร้านหนังสือของวีด้าก็อาจเป็นไปได้อีกอย่างหนึ่ง

ดาฟนียังคงรักษาความเงียบตลอดการเดินสำรวจสถานที่ สายตามองหาของที่ต้องการอย่างละเอียดถี่ถ้วน ถ้าเจอตอนนี้เลยจะกินไอศกรีมที่งานคริสต์มาสเป็นการให้รางวัลตัวเองล่ะ!

ร่วมกิจกรรม AC

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 12-21-2023, 10:25 PM โดย Daphne Agreste

มาถึงหอสมุดแล้วด้วยบริการรถรางของหมู่บ้าน ที่นี่เงียบสงัดแต่ได้รับการดูแลเป็นอย่างดีเลย ทางเดินเข้ามาไม่มีหิมะเกะกะขวางทางเลยสักนิด เดินเข้ามาได้สบาย ๆ แบบไม่ต้องห่วงว่าจะลื่นล้ม เดสเดโมนามาถึงก็เดินตรงเข้ามาด้านใน เป็นครั้งแรกอีกเหมือนกันที่ได้มาที่นี่ มองไปรอบ ๆ ด้วยความไม่คุ้นชิน กลิ่นกระดาษเก่าเก็บอบอวลไปทั่วสร้างบรรยากาศให้ดูขลังมากขึ้นยิ่งกว่าเดิม ดูเหมาะกับการเป็นที่ซ่อนดีเหมือนกัน อาจจะใช่ที่นี่ก็ได้

กิจกรรม CAC 

Valeska Ivrea Howard

เมื่อรถรางจอดสนิทวาเลสก้าก็รีบวิ่งลงจากรถเข้าไปยังตัวอาคารหอสมุด เธอไม่รอช้าเริ่มสำรวจเพื่อตามหาของตามคำใบ้ เมื่อเธอก้าวผ่านทางเข้าอันหรูหรากลิ่นของกระดาษเก่าและหนังๆ ก็พัดเข้ามาเป็นเครื่องเตือนใจถึงเรื่องราวและความลึกลับนับไม่ถ้วนที่อยู่ภายใน วาเลสก้าสำรวจทางเดินที่เหมือนเขาวงกต ขณะเดียวกันสายตาของเธอสแกนก็ไปตามชั้นวางทั้งสูงและต่ำ

“กว้างจัง บรรยากาศน่านอนที่สุด ว่าแต่ไปซ่อนอยู่ที่ไหนกันนะ” เธอพูดด้วยเสียงที่เบสเหมือนเสียงกระซิบ

---

หมายเหตุ :  ร่วมกิจกรรม CAC ❅

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 12-23-2023, 03:46 PM โดย Valeska I. Lorentzen

เหมือนว่าคำใบ้ของสิ่งของอย่างปฏิทินช่วงเทศกาลนั้นทำให้เธอต้องพยายามครุ่นคิด ดวงตาสีมรกตครุ่นคิดก่อนที่เจ้าตัวจะเปิดธาราวิถีเพื่อที่จะไปยังสถานที่ภายในคำใบ้โดยทันที ต้องรีบไปรีบกลับ วิธีนี้อาจจะเร็วที่สุดแล้ว

"เอาล่ะ ที่นี่หรือเปล่านะ?" เธอเอ่ยพึมพำเล็กน้อยก่อนที่ตนเองจะก้าวเหยียบหน้าหอสมุดภายในหมู่บ้าน ก็ต้องที่นี่แหละนะถ้าตามคำใบ้ขนาดนี้

ร่วมกิจกรรม CAC day 5

Kim Wemdy

“หนาวจัง” แฟรี่สาวเอ่ยขึ้นเบา ๆ ก่อนที่จะเริ่มก้าวเท้าไปยังบริเวณของหอสมุดเอลิเชียน นี้ก็เป็นครั้งที่เธอมายังสถานที่แห่งนี้เป็นครั้งแรก เอาะเถอะอย่างน้อยก็เหมือนมาเที่ยวเล่นนั่นแหละ ร่างบางค่อย ๆ เดินสำรวจไปเรื่อย ๆ ก่อนที่จะเริ่มหาอย่างจริงจัง

“อยู่ไหนน่า หวังว่าจะเจอเร็ว ๆ หน่อยก็ดีแหละ...”

หมายเหตุ ร่วมกิจกรรม CAC

เพราะปฏิทินวันนี้เป็นจิ๊กซอว์ วินเทอร์จึงต่อจิ๊กซอว์จนเสร็จแล้วก็ได้รับคำใบ้ถึงที่ซ่อนของรางวัลมา ถ้าไม่มีคำใบ้ที่สองที่นี่จะไม่อยู่ในความคิดเลยนะเนี่ย ว่าแต่หอสมุดมีให้เล่นกิจกรรมด้วยหรอ? เอ หรือว่าเธอตกข่าวอะไรไป? แม่มดสาวที่เดินทางมาถึงด้วยไม้กวาดเปิดประตูตรงไปเข้าไปในห้องสมุดที่เงียบเชียบ วันนี้คริสต์มาสอีฟคงไม่มีใครมาอ่านหนังสือกัน ที่นี่ก็เลยเงียบเหงามากยังไงล่ะ ไม่รู้ว่าใช่ที่นี่ไหมแต่ลองดูก่อนละกัน

หมายเหตุ - ร่วมกิจกรรม CAC

JONATHAN

ถึงจะบอกว่าการเดินด้วยเท้าจะช่วยประหยัดเงินก็เถอะ แต่ถึงอย่างนั้นก็กินเวลาไปเยอะเหมือนกัน ร่างสูงของชายหนุ่มตระกูลมันสันเดินเข้ามาภายในหอสมุดอย่างไม่รีบร้อน พรางกวาดนัยน์ตาสีน้ำตาลอมเขียวมองบรรยากาศรอบๆ พร้อมครุ่นคิดกับตนเองว่ามาที่นี้ครั้งล่าสุดเมื่อไร แต่นั้นไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องใส่ใจตอนนี้ เพราะสิ่งที่เขานั้นจะต้องใส่ใจนั้นก็คือการเขียนหนังสือนั้นเอง เอาหละ ก่อนอื่นต้องหาหนังสือเกี่ยวกับสิ่งที่เราจะเขียนมาศึกษาเรียนรู้ และใช้เป็นตัวอย่างในการอ้างอิงเสียก่อน ก่อนจะเริ่มต้นเขียนหนังสือในวันนี้ คาดว่าคงได้อยู่ที่หอสมุดยาวๆแน่เลยเรา

---

เขียนหนังสือ 1 / 7

JONATHAN

หลังจากที่โจนาธานหยิบหนังสือมาหลายเล่มเกี่ยวกับสิ่งที่เขานั้นต้องการจะเขียนมาวางไว้บนโต๊ะที่เขานั่งทำงาน โจนาธานก็ตั้งใจศึกษา เรียนรู้ และพยายามเรียบเรียงออกมาให้ดูดี เพื่อให้คนอ่าน อ่านให้เข้าใจมากที่สุด แต่นี้เวลาก็ผ่านไปร่วมสองชั่วโมงได้ ท้องน้อยๆของเขาเองก็เริ่มจะร้องออกมาด้วยความหิวโหย ร่างสูงพักเบรกจากการเขียนหนังสือ พรางลูบที่หน้าท้องของตนเองไปมา ดูเหมือนวันนี้คงได้ทานอาหารมื้อดึกแล้วแหละ ดึกที่ว่าก็คงอาจจะเกือบเที่ยงคืน เพราะวันนี้เขาวางแผนว่าจะกลับดึกๆเสียหน่อย แล้วจะลงแรงตั้งใจเขียนหนังสือให้เต็มที่เท่าที่จะทำได้ในวันนี้ ว่างั้นแล้วชายหนุ่มตระกูลมันสันก็ลงมือเขียนหนังสือต่อ

---

เขียนหนังสือ 2 / 7

JONATHAN

เสียงสั่นของโทรศัพท์ได้ปลุกให้ชายหนุ่มตระกูลมันสันตื่นจากภวัง หลังจากที่หลายชั่วโมงผ่านมาโจนาธานได้แต่ตั้งหน้าตั้งตาเขียนหนังสืออยู่คนเดียวเงียบๆ แทบไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเผลอหลับไปตอนไหน นัยน์ตาสีน้ำตาลอมเขียวเช็คอ่านอักษรบนสมุดบันทึกที่ใช้เขียนของเขาไปมา เพื่อเช็คว่าเขียนไว้ถึงไหนแล้ว แต่ดูเหมือนย่อหน้าที่กำลังเขียนค้างไว้ใกล้จะเสร็จ มือเรียวจึงหยิบปากกามาเขียนต่อให้เสร็จ เพราะวันนี้คงจะพอแค่นี้ก่อนสำหรับการเขียนหนังสือเล่มสำคัญของเขา และกลับไปนอนพักผ่อน พรุ่งนี้ก็ค่อยกลับมาใหม่ ใช้เวลาไม่นานเมื่อย่อหน้าถูกเขียนเสร็จ โจนาธานก็ลุกนำหนังสือที่หยิบมากลับไปเก็บเข้าชั้นให้เรียบร้อย และเตรียมตัวสำหรับการเดินทางกลับในวันนี้

---

เขียนหนังสือ 3 / 7

JONATHAN

เป็นอีกวันที่มาเยือนหอสมุดเอลิเชียน ทันทีที่เดินทางมาถึง ชายหนุ่มตระกูลมันสันก็เดินเข้ามาด้านในพร้อมกับหยิบหนังสือที่ใช้ในการศึกษาและอ้างอิงเหมือนกันกับของเมื่อวานออกมาในทันทีเพื่อไม่เป็นการเสียเวลา เพราะตอนนี้ก็เป็นเวลาทุ่มแล้ว ตัวเขาเองก็ไม่แน่ใจว่าจะได้เขียนหนังสือมากน้อยแค่ไหน ไม่กี่นาทีต่อมา หนังสือมากมายก็ได้กองอยู่บนโต๊ะและตัวเขานั้นก็พร้อมที่จะลงมือเขียนหนังสือในวันนี้แล้ว มือเรียวหยิบสมุดปากกาออกมาเตรียมให้พร้อม ก่อนจะเริ่มต้นด้วยการอ่านทวนที่เขียนไปเมื่อวาน แล้วก็ค่อยๆเริ่มเขียนต่อหลังจากนั้น

---

เขียนหนังสือ 4 / 7

JONATHAN

หลังจากที่นั่งเขียนหนังสือมาเป็นเวลานานร่วมชั่วโมง โจนาธานก็พักเบรกดื่มน้ำเล็กน้อยเพื่อให้ร่างกายของตนเองสดชื่น พรางไล่เช็คและอ่านเนื้อหาที่เขานั้นตั้งใจเขียนมาเป็นเวลานาน ส่วนผลลัพธ์ออกมาเป็นที่หน้าพอใจ แล้วเขาเองก็เขียนมาได้เกินครึ่งทางแล้ว แต่ถึงแบบนั้นก็ใช่ว่าเนื้อหาที่เขาเขียนจะโอเคไปเสียหมด เพราะถึงอย่างไงเขาก็ต้องนำเนื้อหาทั้งหมดนี้ไปส่งตรวจอีกครั้ง เอาหละ ไม่ว่าจะได้แก้อีกสักกี่ครั้ง เราก็จะสู้ ครุ่นคิดปลุกไฟให้ตนเองสักเล็กน้อยและก็ได้เวลาลงมือเขียนหนังสือต่อในคืนนี้

---

เขียนหนังสือ 5 / 7

JONATHAN

อีกไม่นานเท่านั้นก็ใกล้จะถึงจุดปลายทางแล้ว ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าตัวเขาเขียนมาเยอะมากมายเท่าไหร่ แต่เขียนไปเขียนไป ความคิดที่อยากจะเล่าเรื่องออกมาก็มีมากเพิ่มขึ้นไปอีก ขอบอกแบบตามตรงตัวเขาก็ไม่ค่อยปักหลักอยู่ที่เอลิเชียนตลอด เทศกาลหลายๆเทศกาลก็แทบจะไม่ได้แวะไปด้วยซ้ำ ถ้าไม่ใช่วันเอลิเชียนรำลึกที่เขานั้นเข้าร่วมอยู่ทุกปี เพราะงั้นนั้นเป็นเรื่องยากที่จะเขียนหนังสือเล่มนี้ออกมา แต่เพราะอิสระในการเล่าเรื่องที่จะเขียนออกมานำเสนอในรูปแบบไหนก็ได้ ก็เลยทำให้เป็นเรื่องง่าย ที่จะเขียนบอกเล่าได้ตามสไตส์ของตัวเขาเอง เอาหละ คาดว่าอีกไม่กี่หน้าก็จะเขียนเสร็จแล้ว ฮึบ

---

เขียนหนังสือ 6 / 7

JONATHAN

ยามสายของอีกวันต่อมา ร่างสูงของชายหนุ่มตระกูลมันสันได้สะดุ้งตื่นขึ้นมาจากการนอนหลับไหลมาเป็นเวลานาน ก่อนจะรับรู้ได้ว่าตนเองนั้นเผลอหลับไป ให้ตายเถอะ รู้แบบนั้นก็รีบรวบรวมสติตนเองให้เต็มที แล้วเปิดสมุดเช็คดูเนื้อหาที่เขานั้นเขียนมาทั้งหมด ใกล้จะเขียนเสร็จแล้วนิ เห็นแบบนั้นโจนาธานก็อ่านสิ่งที่ตัวเองเขียนอีกรอบเพื่อทวนความจำ ก่อนจะลงมือละเลงเขียนเนื้อหาที่ยังเหลืออยู่ลงไปต่อ แค่นี้ก็สามารถนำส่งตรวจได้ แต่ก็ใช้ว่ามันจะจบแค่นี้ เพราะเขานั้นจะต้องนำมาเข้าเล่มและตีพิมพ์อีก ถ้าหากว่าเนื้อหาผ่านแล้วอะนะ

---

เขียนหนังสือ 7 / 7

1 / 2 / 3 / 4 / 5 / 6

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 01-11-2024, 03:12 PM โดย Jonathan K. Munson