โรลเพลย์ หอสมุดเอลิเชียน

Xesgal E. Canoweiss

หอสมุดเอลิเชียน

“เจ้าเหมียวมาซ่อนอะไรอยู่ตรงนี้ละ” ยามที่สายตาของแวมไพร์หนุ่มปะทะเข้ากับร่างอ้วนกลมของแมวน้อยผู้น่าสงสาร เขาก็เดินเข้าไปใกล้มันในทันที
ร่างสูงย่อตัวลงเล็กน้อย เพื่อไม่ให้สัตว์นั้นเกรงกลัวเขามากเกินไป

“หรือว่าเธอคือบาตั้นกันนะ” ริมฝีปากบางกล่าวขานชื่อหนึ่งขึ้นมา ดูจากก้อนขนสีเทาทั่วทั้งตัว ก็มีความเป็นไปได้สูงที่อาจจะถูกต้อง

---

ตามหาแมว - บาตั้น

ได้รับเบาะแส...

แมวตัวโตกำลังเดินไปยังทิศทางหนึ่งด้วยสายตาที่มุ่งมั่นและยากจะคาดเดา ชื่อที่เรียกนั้นยังไม่ถูกต้องเพราะเจ้าตัวไม่มีปฏิกิริยาตอบรับจากเสียงทุ้มของแวมไพร์หนุ่มเลยสักนิด พอเอารูปจากทำเนียบมาเทียบกันแล้ว บาตั้นตัวเล็กกว่ามาก ทั้งยังมีสีขนที่เข้มกว่าอีกต่างหาก หรือว่านี่อาจจะเป็นบาตั้นแบบฟอกสีที่มาจากอนาคตกันนะ ?

---

คุณพบเบาะแส 
โรลเพลย์ตามหาต่อได้เลย

Xesgal E. Canoweiss

หอสมุดเอลิเชียน

“เอ้า เหมือนจะไม่ใช่บาตั้นแฮะ — หรือเป็นแมวของคุณนายนอร์ริสกันนะ ที่ชื่อ… สีหมอกเหรอ?” ปฏิกิริยาของเจ้าแมวตัวเทานั้น ทำให้เด็กหนุ่มรู้ได้ในทันทีว่าเขานั้นเรียกมันผิด เซสกัลจึงใช้ความคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะขานชื่อใหม่ออกไป อีกไม่นานก็จะรวบรวมสัตว์เลี้ยงครบทุกตัวแล้วสินะ

“ไม่รู้แหละ แต่กลับบ้านกันมั้ยเจ้าเหมียว”

---

ตามหาแมว - สีหมอก

เจอแล้ว !

เจ้าแมวตัวกลมโตเต็มแก้วทิ้งตัวลงที่หลังกระถางต้นไม้ ก่อนจะยืดเหยียดอุ้งเท้าออกมาด้านหน้า เขี่ยเปลือกหอยที่คงจะไม่มีชีวิตอยู่แล้ว มันทิ้งตัวลงนอนเพื่อให้ช่วงแขนนั้นยืดได้ยาวขึ้น แต่ก็ยังเขี่ยไม่ถึงเปลือกหอยอยู่ดี ช่างเป็นการกระทำที่ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ไม่สามารถเข้าใจได้เลย 

แต่เสียงเรียกชื่อแว่ว ๆ ที่คงจะถูกต้องทำให้ดวงตาสีอำพันเหลียวมองเจ้าของเสียงเรียกเพียงครู่หนึ่ง 

ม๊าว~

แถมยังตอบคำถามด้วยแต่ฟังแปลออกไหมล่ะ ? นี่แหละแมวของคุณนายนอร์ริส น่ารักมากก็จริงแต่ก็ไม่ใช่แมวของคาเฟ่ ระวังกรงเล็บด้วยนะ !

---

Xesgal พบ สีหมอก แล้ว!
สามารถนำลิงก์โพสต์นี้ไปใส่แบบฟอร์มและค้นหาแมวต่อได้เลย

Valentin F. Richmond

หอสมุด

เขาแวะมาที่หอสมุดของเมืองก่อนจะไปทำธุระที่อื่นต่อ จำได้ว่าไม่เคยแวะมาที่นี่เลยสักครั้ง ภายในโถงกว้างเงียบสนิทเหมือนห้องสมุดทั่วไปที่เคยไปยามอยู่ในเมือง แน่ล่ะ ใครมันจะกล้าทำเสียงดังในที่แห่งนี้

แต่ที่มาวันนี้ ไม่ใช่การหาหนังสืออ่านแน่นอน นัยน์ตาสีอ่อนสอดส่องตามชั้นหนังสือที่อยู่ล่างสุดเพื่อเช็คว่ามีเจ้าก้อนขนมาแอบหลับพักอยู่บ้างหรือไม่ หรือจริง ๆ จะโดนจับไปส่งหมดแล้วล่ะเนี่ย

---

ตามหาแมว -

ได้รับเบาะแส...

การตามหาจากชั้นหนังสือที่อยู่ล่างสุดอาจไม่ใช่ทาง เพราะว่าเจ้าขนสามสีกำลังนอนหมอบจ้องมองเตรียมตะครุบมนุษย์ที่เข้ามาใกล้อยู่บนตู้หนังสือ หากว่าแฟรี่หนุ่มเงยหน้าขึ้นมาอีกนิดหน่อยคงจะโดนกระโจนใส่ไปแล้ว แต่เจ้าตัวแสบก็ยังคงนิ่งเงียบรอคอยจังหวะอันเหมาะสม ร่างสิ่งมีชีวิตขยับเบา ๆ เพื่อให้ใกล้กับขอบตู้เตรียมจะปีนป่ายบนร่างของชายหนุ่มจนได้ยินเสียงกระพรวนกรุ๊งกริ๊งมาตามลม

---

คุณพบเบาะแส
โรลเพลย์ตามหาต่อได้เลย

Valentin F. Richmond

หอสมุด

เสียงกระดิ่งปริศนาส่งเสียงอยู่ไม่ไกลเขา ท่ามกลางความเงียบสนิทของโถงรวมหนังสือขนาดใหญ่ มันจะไปมีเสียงกรุ๊งกริ๊งได้อย่างไรกัน แถวยังเหมือนจะขยับไปพร้อมกับเขาอีก ถ้ายอมให้กระโดดลงมาใส่จะยอมกลับไปด้วยกันแต่โดยดีหรือเปล่านะ?

“ ไรเฟิลรึเปล่าครับ? ” นัยน์ตาสีอ่อนลอบมองหาต้นตอของเสียงกระดิ่งเล็ก ก่อนจะเอ่ยชื่อที่คิดว่าน่าจะเป็นออกมาลองเรียกดู ได้ยินว่าซน ๆ นี่นา

---

ตามหาแมว - ไรเฟิล

เจอแล้ว !

เมี๊ยว!

เจ้าของเสียงกระดิ่งกระโจนเข้าใส่แฟรี่หนุ่มทันทีที่ถูกเรียกชื่อ ไรเฟิลปีนป่ายเกาะจากไหล่ขึ้นไปนั่งบนบ่าของมนุษย์ผู้ชายก่อนจะยืดตัวใช้อุ้งเท้าหน้าเกาะไว้ที่หัวของชายหนุ่ม มันพยายามชะเง้อคอมองจากที่สูงเพื่อหาที่ปีนใหม่สำหรับการผจญภัย ก่อนดวงตาสีส้มค่อนน้ำตาลจะขยายตาดำออกกว้างและตั้งท่าจะกระโดดหนีไปอีกทาง เลือดนักผจญภัยมันร่ำร้องนี่น่า!

---

Valentin พบ ไรเฟิล แล้ว!
สามารถนำลิงก์โพสต์นี้ไปใส่แบบฟอร์มและค้นหาแมวต่อได้เลย

Valeska I. Lorentzen

⚲ behind you 

แวมไพร์สาวกลับมาเริ่มต้นใหม่ที่จุดแรกที่เธอคิดจะตามหา เธอไม่คิดว่าจะมีแมวอยู่ในห้องสมุด แต่สัญชาตญาณบางอย่างบอกเธอว่าเธอต้องพบเจอมันสักตัวในสถานที่แห่งนี้ ผลักประตูบานใหญ่เข้าไปในอาคารเก่ากลิ่นของหนังสือลอยมาปะทะจมูกทันทีที่เธอก้าวเดินเข้าไป หญิงสาวเดินสำรวจไปตามชั้นหนังสือผ่านโซนต่างๆ  คืนนี้เธอไม่ได้อยากอ่านหนังสือ แต่พยายามตามหาสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กที่เธอสัมผัสได้ ภายในห้องสมุดแห่งนี้

---

ตามหาแมว

ได้รับเบาะแส...

ห้องสมุดของหมู่บ้านเอลิเชียนนั้นค่อนข้างสงบทั้งจากกฎระเบียบที่เคร่งครัดและช่วงเวลาที่ผู้คนเลือกจะกลับบ้านไปพักผ่อนกันแล้ว ทว่ายังมีเสียงกรนเล็ก ๆ ที่แทบจะไม่ได้ยินหากเป็นมนุษย์ธรรมดา แต่ด้วยโสตประสาทของแวมไพร์แล้วคงไม่ใช่เรื่องยาก เสียงฟี้เล็ก ๆ ดังมาจากชั้นวางหนังสือชั้นล่างสุดที่มีช่องเว้นว่างเอาไว้ ดูเหมือนว่าจะเป็นจุดที่ค่อนข้างเย็นและอับสายตาทำให้มองผ่าน ๆ ไม่เห็น แต่หากลองสังเกตเข้าไปจะเจอกับก้อนขนสีสันหลากสี มันผสมด้วยสีส้มแทรกสีดำคล้ายลายสลิดที่กำลังหลับตาพริ้มอย่างสบายใจ

---

คุณพบเบาะแส
โรลเพลย์ตามหาต่อได้เลย

Valeska I. Lorentzen

⚲ behind you 

แวมไพร์สาวย่อตัวลงนั่งแล้วโน้มตัวเข้าไปมองตามเสียงเล็กๆ ที่ดังลอดผ่านชั้นหนังสือด้านล่าง สีขนที่เป็นเอกลักษณ์นั้นไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคือแซลมอน แม้ตอนนั้นจะเป็นเงามืดแต่เธอก็พอเห็นได้ว่า มีก้อนขนสีเข้มนอนขดตัวอยู่ด้านใน เมื่อเรียวเอื้อมสัมผัสพื้นเย็นยันตนให้ทุกขึ้นยืน เธอเป็นแค่อยากรู้ว่าสัญชาตญาณของเธอนั้นยังดีอยู่หรือเปล่า เมื่อเห็นว่ามันหลับสบายจึงไม่อยากรบกวน หากเธอนำมันออกมาจากที่ซ่อนแล้วล่ะก็อาจจะโดนหมายหัวว่าสัตว์เลี้ยงเข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาต

“หลับสบายเชียวนะ”

---

ตามหาแมว - แซลมอน

เจอแล้ว !

เป็นเจ้าแซลมอนอย่างที่คิดไว้จริง ๆ เพียงแต่เมื่อมีเสียงเกิดขึ้นใกล้ ๆ แมวท้วมวัยแปดเดือนก็ค่อย ๆ ตื่นขึ้นมาจากฝันหวาน มันหันซ้ายหันขวามองไปรอบ ๆ ก่อนจะเห็นขาของมนุษย์อยู่ไม่ไกล ทำให้เจ้าเด็กขี้เหงารีบมุดตัวออกไปจากที่นอนของมันในทันที หน้าสั้น ๆ โผล่มาเป็นอย่างแรกพร้อมกับรูปร่างกลมดิ๊กที่เดินออกมา เจ้าหนูน้อยวิ่งตามแวมไพร์สาวต้อย ๆ เข้าไปคลอเคลียตามประสาแมวชอบอยู่กับคนพลางส่งเสียงเรียกความสนใจ

มิ๊ว!

---

Valeska พบ แซลมอน แล้ว!
สามารถนำลิงก์โพสต์นี้ไปใส่แบบฟอร์มและค้นหาแมวต่อได้เลย

Rowena T. Frost

โรวีน่ามาที่หอสมุดภายในหมู่บ้านเอลิเชียน มันมีทุกอย่างที่เธอต้องการที่จะสืบค้นและเสาะหาความรู้ ดวงตาสีอำพันทั้งสองลอบมองไปทั่วบริเวณ ไร้เงาของคุณเรกูลัสผู้ทำหน้าที่บรรณารักษ์ เรื่องนั้นเธอก็เข้าใจได้ เนื่องจากตอนนี้ก็ฟ้ามืดแล้ว เขาคงอาจจะเสร็จงานและกลับบ้านไป

ร่างของเงือกสาวเดินไปที่หมวดหมู่ของหนังสือชั้นประวัติศาสตร์ ปรายสายตามองดูสันหนังสือและชื่อเรื่องก่อนจะหยุดมองที่หนังสือปกหนังเล่มหนึ่ง เอื้อมมือหยิบมันมาสำรวจก่อนจะเปิดดูหน้าปกด้านใน เมื่อเห็นว่ามันเขียนว่า ‘ประวัติเอลิเชียนรำลึก’ ก็ต้องพึงพอใจ ความหนาประมาณนี้เธอหยิบมาอ่านดีกว่า

แรกเริ่มของหนังสือเขียนไว้ว่า รวบรวมเพื่ออุทิศให้แก่ผู้ที่เสียสละในสัญญาสงบศึกชั่วนิรันดร์ ก็ทำเอาโรวีน่าอยากดื่มด่ำกับมันมากขึ้นไปอีก งานที่จัดขึ้นเพื่อรำลึกถึงผู้เสียสละในทุกเดือนกรกฎาคมของทุกปีแบบนี้ งดงามจริง ๆ

สืบค้นข้อมูล 1/2

Hans

ก่อนกลับบ้านฮันส์แวะหอมุดเอลิเชียนเพื่อเทียบปีที่พิมพ์หนังสือที่เขาเพิ่งซื้อจากร้านขายหนังสือมือสองในซานฟรานซิสโก กลิ่นกระดาษลอยอวลใต้จมูกและยิ่งแรงขึ้นเมื่อหยุดยืนใกล้ชั้นไม้ซึ่งมีหนังสือเก่าหลายเล่มวางเรียงรายเบียดกันแน่น

สันหนังสือทั้งสองเล่มนั้นมีสีเดียวกันส่วนปีที่พิมพ์ทางของหอสมุดเก่ากว่าสามปี ฮันส์ดันหนังสือที่หยิบจากชั้นกลับคืนที่เดิมก่อนหมุนตัวเดินออกไป ระเขาเสร็จเรียบร้อยแล้ว

Rowena T. Frost

เสียงพลิกหน้ากระดาษและกลิ่นของหนังสือนั้นทำให้เงือกสาวมีสมาธิจดจ่ออยู่กับการอ่าน เจ้าของเรือนผมสีเข้มอย่างโรวีน่าเลื่อนสายตาจากบรรทัดบนของหนังสือ ลงมาเรื่อย ๆ จนสุดบรรทัดสุดท้ายของกระดาษ ทำซ้ำไปมาจนตอนนี้เธออ่านไปได้เกือบค่อนเล่ม อ่านไปอ่านมาก็ต้องพบว่าการใช้ดอกลิลลี่หุบเขาเป็นสัญลักษณ์ในงานเอลิเชียนรำลึก เพราะมันจะช่วยนำทางดวงวิญญาณกลับมาหาคนที่รักได้อีกครั้ง

โรวีน่าเลื่อนสายตาอ่านตัวอักษรต่อไปจนสุด เหมือนว่าตอนนี้จะเป็นเนื้อหาว่าบรรพชนผู้ล่วงลับนั้นจะเดินทางตามแสงจากดอกลิลลี่ระฆังมาเยี่ยมบุคคลอันเป็นที่รัก เพราะงั้นการจุดเทียนเพื่อรำลึกถึงพวกเขาก็คงจะเป็นการนำทางกลับมาที่นี่ก็เป็นได้

เมื่ออ่านหน้าสุดท้ายจบ ทำให้เงือกสาวต้องจัดเก็บหนังสือเข้าที่ให้เรียบร้อย ตอนนี้ได้เวลาที่จะต้องกลับไปที่บ้านแล้วล่ะ

สืบค้นข้อมูล 2/2

Lucine F. Varner

หอสมุดเอลิเชียน

ลูซินแวะมาหอสมุดเอลิเชียนตั้งใจว่าจะหาหนังสือสักเล่มมาอ่าน แต่ก่อนจะเจอหนังสือหางตาของเขากลับเหลือบไปเห็นสิ่งมีชีวิตสปีชีส์ที่ค่อนข้างจะมีความวุ่นวายมาอาศัยพักพิงในพื้นที่สงบ นอนส่ายหางไปหาบนชั้นหนังสือ ที่มากไปกว่านั้นดูเหมือนว่าจะพิงอยู่กับหนังสือที่เขาต้องการอยู่ด้วย

---

ตามหาแมว

ได้รับเบาะแส...

เจ้าตัวขนฟูฟ่องใช้ตัวเอนพิงไปกับหนังสือที่อยู่บนชั้นในขณะดวงตาสีฟ้ากระจ่างของแมวพันธุ์แร็กดอลล์กวาดมองไปทั่วจากมุมสูง ราวกับจะหาเหยื่อมาเล่นด้วยกันจนกว่ายัยหนูน้อยจะเบื่อไป กระทั่งมีร่างเข้ามาใกล้ ก้อนขนสีขาวก็กระเด้งขึ้นมายืนเต็มสี่ขา เดินนวยนาดไปที่ขอบชั้นหนังสือและร้องเสียงเล็กเสียงน้อยให้เงืกหนุ่มได้ขยับเข้ามาใกล้พอที่มันจะคลอเคลียได้

แม๊ว

---

คุณพบเบาะแส
โรลเพลย์ตามหาต่อได้เลย

Lucine F. Varner

หอสมุดเอลิเชียน

เมื่อเห็นแบบนั้นเด็กหนุ่มจึงรีบปรี่ตรงเข้าไปหาทั้งหวังว่าจะได้หยิบหนังสือเล่มที่ต้องการและคว้าเอาเจ้าตัวยุ่งที่คาดว่าคงหลุดมาจากคาเฟ่ขึ้นไว้ในอ้อมกอดเพื่อนำส่งคืน ทว่าพอก้าวขาเข้าไปใกล้เป็นต้องชะงักเพราะจู่ ๆ มันก็ส่งเสียงร้องแถมลุกขึ้นเดินตรงเข้ามาหาต่างจากแมวตัวอื่นที่เขาเคยเจอ แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะเดินเข้าไปใกล้และเอื้อมมือลูบมันเบา ๆ

---

ตามหาแมว - โคลอี้

เจอแล้ว !

แมวสาวยืดตัวขึ้นให้หัวของมันไถไปกับมือของมนุษย์ผู้ชายอย่างออดอ้อน ส่งเสียงเพอร์ในลำคออย่างพอใจกับปฏิกิริยาที่ได้รับและค่อย ๆ ขยับไปไถตัวกับแขนของชายหนุ่มอีก เจ้าเหมียวส่งเสียงงุงิงออกมาเป็นระยะขณะที่คลอเคลียอย่างหนัก ทว่าหากให้ยัยหนูร้องไปมากกว่านี้ บรรณารักษ์อาจจะได้ยินเข้าก็ได้นะ !

เหมียว ~

---

Lucine พบ โคลอี้ แล้ว!
สามารถนำลิงก์โพสต์นี้ไปใส่แบบฟอร์มและค้นหาแมวต่อได้เลย

Jewel Zimmonne

หอสมุดเอลิเชียน

หลังพบเจ้าเหมียวไปแล้ว จีเวลก็เดินเท้ามาเรื่อย ๆ หอสมุดเอลิเชียนปรากฏตรงห้นาของแม่มดสาว เธอเอียงคอเล็กน้อย เพราะไม่แน่ใจว่า จะมีเจ้าเหมียวหลงเข้าไปด้านในรึเปล่า ถึงอย่างนั้นการเดินเข้าไปสำรวจก็ไม่น่าเสียหายตรงไหน สองเท้าก้าวเข้ามาสู่ภายในอาคาร ความเงียบสงบปกคลุมรวมถึงกลิ่นหอมอ่อน ๆ ช่วยให้ผ่อนคลายอยู่ไม่น้อย และแล้วการสำรวจตามชั้นหนังสือก็เริ่มต้นขึ้น

---

ตามหาแมว