โรลเพลย์ หอสมุดเอลิเชียน

Hansel Legarius

ฮันเซลเดินลากขาตามทางโกยเอาฝุ่นติดรองเท้าและดินมากมายมากับเขาด้วย หยุดยืนอยู่หน้าหอสมุดที่ซึ่งตนและคนอื่น ๆ เคยเดินทางมาขนย้ายตำราสำคัญกัญกับเงือกหนุ่มเรกูลัส เจ้าตัวล่องหนที่เอาไม้ขีดมาจุดไฟเล่นเผยโฉมแล้วว่าเป็นตัวประหลาดเหมือนหมึก โชคดีที่เขาไม่ต้องพบเจอมันอีก

ปิ้ว! ฮันเซลยิงปืนเข้าไปตรงบานกระจกของหอสมุด รอจนมันกลับคืนสภาพแล้วจึงหันหลังกลับ

หมายเหตุ: ใช้เอเธอร์ลูมิเนสเซนส์ 18

Valeska I. Lorentzen

ห้องสมุดอันที่จริงแล้วดูเหมือนว่าจะแทบไม่ได้รับความเสียหายอะไร เพราะมันถูกปิดตายเอาไว้โดยบรรณารักษ์ แม้จะยังติดใจเรื่องกุญแจไม่หาย แต่เธอก็ยอมช่วยใช้ปืนนั้นทำความสะอาดรอบๆแต่โดยดี เอเธอร์ลูมิเนสเซนส์ในมือเปล่งแสงสีฟ้าใสออกมา บริเวณที่แสงสว่างพาดผ่านไม่ว่าจะเป็น โต๊ะ เก้าอี้ หรือชั้นหนังสือกลับมาสะอาดหมดจดไร้ฝุ่นจับ เมื่อทุกอย่างดูสะอาดเรียบร้อยและเป็นระเบียบอีกครั้ง เธอก็ตัดสินใจว่าจุออกไปหามุมสงบจิบกาแฟสักแก้วก่อนจะเดินทางไปช่วยซ่อมแซมที่อื่นต่อ

หมายเหตุ: ☆ ใช้เอเธอร์ลูมิเนสเซนส์ 19

Violette Cecilia Linville

วันนี้เงือกสาวเดินมาจะทั่วหมู่บ้านอยู่แล้ว ตอนนี้เธอเริ่มจะเหนื่อยขึ้นมาบ้างแต่เพราะอยากให้หมู่บ้านกลับสู่สภาพปกติให้ได้เร็วที่สุดเธอจึงยอมมาที่หอสมุดเอลิเชียนต่อ วิโอเล็ตต์ได้ยินมาว่าก่อนหน้านี้คุณเรกูลัสเคยให้คนมาช่วยขนหนังสือที่สำคัญ ๆ ไปไว้ที่แซงกวิสรีสอร์ทมาบ้างแล้วจึงโล่งใจขึ้นมานิดหน่อยว่าหนังสือสำคัญคงไม่ได้รับความเสียหาย แต่ถึงแบบนั้นในหอสมุดก็คงมีอะไรที่ให้ซ่อมเยอะแยะอยู่ดี ชั้นหนังสือเองก็คงจะบวมน้ำไปแล้ว คิดได้แบบนั้นจึงยกอุปกรณ์ขึ้นมาก่อนจะฉายลำแสงสีฟ้าเพ่อซ่อมแซมส่วนที่ได้รับความเสียหาย

หมายเหตุ: ซ่อมแซมหมู่บ้าน 18/20 ✦

Vanessa Z. Velaqueous

สถานที่ใกล้ ๆ กันที่เธอรับรู้ความเป็นไปของมันเสมอคือหอมนุด แวมไพร์สาวหยุดมองพื้นที่ภายในที่ไม่ได้แตกต่างจากเดิม ก่อนจะไปโฟกัสพื้นที่โดยรอบเช่นเดียวกับที่ธนาคาร เธอหันปลายกระบอกฟืนไปยังฟุตบาท ป้าย หลอดไฟ และม้านั่งที่อยู่แถวนี้ กดฉายแสงสีฟ้าซ่อมแซมจนกลับคืนสภาพเดิมของมันให้เรียบร้อยและเดินจากไปแทบจะในทันที

หมายเหตุ:ใช้ เอเธอร์ลูมิเนสเซนส์ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19

Chandler Carden Agreste 

ที่หอสมุดก็ดูสงบสุขเหมือนกับที่มันเคยเป็น เกือบลืมไปแล้วว่าเมื่อปีที่แล้วเกิดเหตุการณ์ไฟไหม้ขึ้นที่นี่แชนเลอร์ใช้งานเครื่องมือครั้งตอนนี้เขายังเหลือสถานที่อีกมากที่จะนำอุปกรณ์ชิ้นนี้ไปใช้งาน ความคิดในตอนนี้ของเขาค่อนข้างล่องลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ถ้ารู้ว่าข้างนอกอากาศหนาวเขาคงจะแวะไปหยิบเสื้อผ้าที่เหลือกลับมาด้วย อย่างน้อยใส่เสื้อผ้าอุ่น ๆ เอาไว้หัวของเขาจะได้ไม่ฟุ้งซ่าน

"จะว่าไปช่วงนี้ก็ต้องทำลูกกวาดเผื่อไว้ในเด็ก ๆ ด้วยสิ" แชนเลอร์เอ่นกับตัวเองและบินไปอีกสถานที่เพียงลำพัง

หมายเหตุ: ซ่อมแซมหมู่บ้าน 6/20

Rowena T. Frost ꨄ

เงือกสาวเหนี่ยวไกยิงปืนไปที่หอสมุดเอลิเชียนเพื่อที่จะฟื้นฟูความเสียหายที่เกิดขึ้นจากตัวประหลาด ร่างบางเรือนผมสีเข้มผู้รับตำแหน่งอควาเรียสอย่างเจ้าตัวก็ต้องลอบอมยิ้มเมื่อนึกถึงคลิปวิดีโอที่ฮันส์ได้ส่งมา เขาบอกว่ากำลังลงจากเอเวอร์เรสต์ล่ะ อยากรู้จังว่าเขาปรับความเข้าใจกับพ่อเธอได้ไหมนะ? ต้องได้อยู่แล้วสิ

 หมายเหตุ: ฟิ้นฟูหมู่บ้าน 14/20❄️ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20

Zantino Roland Velaqueous

ซานติโน่เลือกสุ่มเดินหาที่ ๆ อยากเหนี่ยวไกยิงปืนในมือก็พาตัวเองมาถึงหอสมุดจนได้ เขารู้ว่าที่นี่มีอะไรให้ได้ศ฿กษาแต่สุดท้ายก็ไม่เคยได้มาสักที คงเพราะภาระและความสงบของหมู่บ้านทำให้เขาลืมสถานที่แห่งนี้ไป ร่างสูงเดินสำรวจอาคารภยนอกและเข้าไปข้างในเท่าที่จะเข้าได้ ณ เวลานี้

และเขาคิดว่าช่วงกลางคืนหอสมุดคงปิดเป็นบาส่วนจึงใช้แสงสีฟ้าซ๋อมเท่าที่เห็น ซึ่งก็ได้หลายรอยอยุ๋รวมไปถึงเสาค้ำยันอันใหญ๋ที่เด่นเป้นสง่า ซ฿่งดูเป็นนัยน ๆ ก็เข้าใจถึงนัยยะแอบแฝงทางความรู้

หมายเหตุ: ซ่อมแซมหมู่บ้าน 14 - 20

Ninette Archer (⁠◍⁠•⁠ᴗ⁠•⁠◍⁠)

ร่างเล็กขี่ไม้กวาดเดินทางมาถึงที่หอสมุด เธอมองดูพื้นที่ตรงหน้าก่อนรู้สึกดีใจที่มันยังดูโอเค อาจเพราะมีคนมาช่วยซ่อมไปเยอะแล้ว แม่มดสาวจึงเริ่มทำการช่วยซ่อมพื้นที่นี้ไปด้วยบ้าง พลางคิดต่อว่าจะสามารถไปที่อื่น ๆ ได้ทันรึเปล่า

"ต้องเร่งแล้วแฮะ คนอื่นก็ดูจะเร่งเหมือนกัน" คนพูดอุบอิบคนเดียวเอ่ยเบา ๆ จากนั้นก็ตรงออกจากหอสมุดพร้อมกับไม้กวาดเวทมนตร์เมื่อเธอช่วยซ่อมแซมไปแล้วส่วนหนึ่ง

หมายเหตุ: ♡ ซ่อมแซม 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14

Hans X. Frost

My imaginary friend says that you need a therapist.

ฮันส์อึกอักมาตลอดทาง ท่าทางเหมือนกลายเป็นใบ้ ความจริงเบื้องหลังคาเดนคนเมื่อวานเป็นตัวเขาที่ดื่มน้ำยาแปรจรัสลงไป หากบอกความจริงทั้งหมดเกรงเธอจะมองสามีว่าเป็นคนนิสัยแย่ (แม้จะเป็นเช่นนั้น) ทั้งที่ฮันส์ตั้งใจทำให้คาเดนตกต่ำด้วยการปั้นน้ำเป็นตัวจากเรื่องผีพนันกับมือแท้ ๆ จะมาเสียเปล่าเอาวันนี้ไม่ได้

คู่รักฟรอสต์ลอดผ่านประตูหอสมุด เข้าสู่เขตรวบรวมเรื่องราวน่าพิศวงและความรู้มากมาย ชั้นหนังสือตั้งเรียงเป็นระเบียบเช่นที่เคยจำได้ ฮันส์พาเธอไปยังชั้นหนังสือใกล้ ๆ โดยควงแขนเธอด้วย ในที่สุดฮันส์ก็เปิดปาก

  “ไม่เห็นนะ สงสัยคาเดนคงหาทางแก้ได้แล้วครับ”

หมายเหตุ

Rowena
Theresa Frost

the ice crystal mermaid

i found you

“งั้นเหรอคะ? อาจจะเป็นแบบนั้นก็ได้ เห็นเมื่อวานเขาดูทุกข์ใจมากเลย” เงือกสาวเอ่ยตอบคนรักก่อนก้าวเข้ามาในห้องสมุด เจ้าของดวงตาสีมณีอำพันอย่างตนนั้นก็ต้องมองอีกฝ่ายพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ กับตนเอง ฮันส์เป็นคนที่เหมาะกับห้องสมุดจัง

“ที่รัก ดูเล่มนี้สิคะ” เธอสะดุดตากับหนังสือปกสีน้ำตาลตรงหน้าก่อนหยิบมันขึ้นมา ท่าทางจะเป็นหนังสือที่เหมาะกับเขาน่าดู “สารานุกรมพันธุ์ไม้ประจำถิ่นล่ะค่ะ คุณเคยเล่าว่าทำงานเกี่ยวกับป่าไม้นี่น่าที่รัก”

-

Hans X. Frost

My imaginary friend says that you need a therapist.

“คำนั้นคงเหมาะกับฮันเซลมากกว่า” เขาโน้มศีรษะเพื่ออ่านหน้าปกหนังสือ เรียวนิ้วสอดระหว่างหน้ากระดาษและพลิกเปิดอ่านผ่าน ๆ หากเป็นฮันเซลน้องชายของเขา ก็คงนั่งท่องชื่อพันธุ์ไม้โดยมีสารานุกรมกางอยู่บนโต๊ะ แน่ละ งานเจ้าหน้าที่อุทยานก็ควรอ่านอะไรเทือกนี้

”ช่วงนี้ผมสนใจพวกเรื่องลี้ลับ“ ฮันส์กวาดสายตาตามสันหนังสือที่เรียงรายแน่นขนัดบนชั้นวาง บ้างก็หนาเป็นนิ้ว บ้างก็บางแค่นิดเดียว “ไม่ใช่ว่าผมชอบหรอกนะ แค่อยากศึกษาไว้ คุณยังจำคราวที่ผมไปเจอผีผ้าปูโต๊ะที่สุสานได้ไหม ผมไม่ค่อยเข้าใจที่เขาพูดเท่าไร”

เอาแต่สายก้นอยู่นั่น เขาจะหาทางเอาชนะให้ได้คอยดูเถอะ

หมายเหตุ

Rowena
Theresa Frost

the ice crystal mermaid

i found you

“อืมมม งั้นสินะคะ ช่วงนี้เวลาว่างของสามีฉันอยู่ที่เรื่องลี้ลับนี่เอง” เงือกสาวเอ่ยพร้อมกับรอยยิ้มร่า มองดูแผ่นหลังของคนรักที่เขากำลังง่วนอยู่กับหนังสือที่วางบนชั้นเรียงราย พอมองจากข้างหลังตรงนี้ยังคิดเลยว่าเขาต้องหล่อแน่ ๆ

“พวกพ่อมดแม่มดคงมีน้ำยาบางประเภทที่ทำให้ติดต่อกับวิญญาณได้ล่ะมั้งที่รัก” เธอตอบอุบอิบ สวมกอดคนรักจากด้านหลังก่อนคลอเคลีย “กลับกันก่อนดีกว่าค่ะที่รัก ฉันไม่อยากหลับคาห้องสมุดนะ”

-

ฮัสตันส่งข้อความเชิญชวนให้แซกคารีเดินทางมาหาหนังสืออ่านในหอสมุดเอลิเชียนร่วมกันวันนี้ ทว่าตอนนี้เขามาถึงก่อนเพราะไม่มีอะไรให้ทำมากนัก สุนัขของเขาก็ยังคงอยู่กับเรย์จึงไม่มีเรื่องให้ต้องกังวล และในระหว่างที่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยนัยน์ตาคมก็สะดุดตาเข้ากับสันปกหนังสือเล่มหนึ่ง

มือหนายกขึ้นหยิบมันมาสำรวจหน้าปกและเนื้อเรื่องย่อด้านหลัง ปรากฏว่ามันอาจไม่ใช่แนวที่เขาจะชื่นชอบเสียเท่าไร แม้ว่าใครต่อใครพูดกันมากมายว่าอย่าตัดสินหนังสือจากหน้าปก แต่สำหรับฮัสตัน ไม่รู้สิ

หนังสือบางเล่มแค่ดูหน้าปกก็รู้แล้วว่าไม่ดี

---

ท่องเที่ยวภายในเมืองเอลิเชียน 1

Zachary K. Laine

Before we love, we love this feeling, babe

แซกคารีออกมาจากบ้านหลังได้รับข้อความจากลี ฮัสตันไม่นานนัก หิมะตกไปทั่วบริเวณหมู่บ้านเอลิเชียนอย่างไม่ต้องสงสัย มันเป็นอย่างนี้อยู่แล้วในช่วงใกล้ขึ้นปีใหม่ — เขาเดินทางมาถึงหอสมุดเอลิเชียนด้วยความว่องไว มันคือหนึ่งในสถานที่ที่เขาชอบพอ ๆ กับร้านหนังสือ แต่กลับไม่ได้ย่างเท้าเข้ามาบ่อยเท่าความต้องการ

เข้ามาเพียงไม่นานก็เห็นแผ่นหลังของใครบางคน เขาสืบเท้าเดินเข้าไปหาเงียบ ๆ ก่อนจะหยุดลง เอ่ยคำทักเสียงเบาด้วยต้องการให้ความเคารพสถานที่ไปกลาย ๆ

คุณลี สวัสดีครับ — ผมทำคุณรอนานหรือเปล่า ?

ท่องเที่ยวภายในเอลิเชียน 2

หนังสือเล่มในมือถูกเก็บกลับเข้าชั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่นานพอสมควร พร้อมด้วยสีหน้าของฮัสตันที่เริ่มขมวดคิ้วแล้ว เรื่องเครียดที่สุดในชีวิตของเขาอาจเป็นเรื่องแบบนี้ การไม่มีหนังสืออ่านประจำวัน

ระหว่างนั้นเอง เสียงทักทายด้านหลังก็ทำให้แวมไพร์หนุ่มหันกลับไปมอง

“สวัสดีครับคุณแซกคารี ผมก็เพิ่งมาถึงเหมือนกัน” เสียงทุ้มเอ่ยพร้อมรอยยิ้มประดับใบหน้า ตอนนี้คนที่เขาชวนมาก็มาถึงแล้ว ฮัสตันจึงไม่อยากเสียเวลามากไปกว่านี้

“ขอบคุณที่มานะครับ – ว่าแต่คุณแซกคารีมีหนังสือเล่มไหนที่อ่านอยู่หรือเปล่าช่วงนี้ พอดีหนังสือผมหมดแล้วน่ะ”

---

ท่องเที่ยวภายในเมืองเอลิเชียน 3

Zachary K. Laine

Before we love, we love this feeling, babe

คำถามที่ได้ยินทำให้แซกตานีเลิกเรียวคิ้วขึ้นเล็กน้อย เขาหันซ้ายแลขวามองไปรอบ ๆ หอสมุดเอลิเชียนคล้ายต้องการหาคำตอบอื่นนอกจากคำตอบที่ผุดขึ้นมาในห้วงคำนึงเมื่อครู่

เอ่อ ก็มีครับ แต่ไม่ได้อยู่ที่นี่น่ะ มันอยู่ร้านหนังสือ แหะ แซกคารีคิดว่าเขาอ่านหนังสือในหอสมุดแทบทั้งหมดแล้วด้วยซ้ำหากพิจารณาจากระยะเวลาที่ย้ายเข้ามาอยู่ที่หมู่บ้านเอลิเชียน ต่างกันกับร้านหนังสือที่ยังมีหนังสือใหม่เข้ามาเติมในทุกสัปดาห์ แน่นอนว่าเขามีหนังสือที่ชอบอ่านมากเป็นพิเศษในช่วงนี้ แค่ไม่รู้ว่ามันจะถูกใจคนตรงหน้าหรือไม่ก็เท่านั้น

ท่องเที่ยวภายในเอลิเชียน 4

ฮัสตันพยักหน้าเป็นเชิงว่าเขาเข้าใจแล้ว ตอนนี้เขาเองก็เริ่มคิดว่าในหอสมุดคงไม่ค่อยมีอะไรที่ถูกใจเขาเท่าไร ทว่าร่างสูงยังคงพยายามจะเดินวนอยู่บริเวณชั้นบรรจุหนังสือนานาประเภท

“ถ้าอย่างนั้นเราไปร้านหนังสือกันไหมครับ แต่ว่าผมขอหาหนังสืออีกเล่มก่อน”

ไม่ใช่แค่หาหนังสือให้ตัวเอง แต่เขายังต้องหาหนังสือให้ฟินน์ด้วยเนื่องจากอีกฝ่ายดูมีแพลนจะทำอะไรบางอย่าง ยืมเล่มที่จำเป็นกลับไปฝากหน่อยไม่เสียหาย “ผมจะดูพวกหนังสือดีไอวายน่ะครับ ยังไงถ้าคุณแซกคารีเจอก่อนฝากเรียกผมหน่อยนะ”

---

ท่องเที่ยวภายในเมืองเอลิเชียน 5

Zachary K. Laine

Before we love, we love this feeling, babe

หนังสือดีไอวายเหรอครับ ? เขาเกือบตอบออกไปเสียแล้วว่ามันอาจไม่มีในหอสมุดเอลิเชียน เพราะส่วนมากในนี้ก็มีแต่พวกตำรา จดหมายเหตุ หรืออะไรเถือก ๆ นั้น แต่เพราะเขาไม่เคยพยายามหาหนังสือดีไอวายเลยสักครั้งทำให้เกิดความไม่มั่นใจขึ้นมาว่ามันอาจมีอยู่จริง ๆ ก็ได้ แค่เขาไม่เคยคิดจะหามันให้พบที่นี่ก็เท่านั้นเอง — การตอบตกลงที่จะช่วยค้นหาจึงไม่ใช่เรื่องยาก เขาก็อยากรู้เช่นกันว่ามันจะมีภายในหอสมุดหรือเปล่า หากเจอก็คงมาที่นี่บ่อยขึ้นอีกสักหน่อย

ไม่ต้องห่วงครับ เดี๋ยวผมช่วยหา

ท่องเที่ยวภายในเอลิเชียน 6

“ขอบคุณครับ”

นานทีปีหนที่ฮัสตันจะมาหยิบยืมหนังสือจากที่นี่ เพราะโดยส่วนมากฮัสตันจะแลกหนังสืออ่านกับเพื่อนหรือไปซื้อเอาตามร้านหนังสือในชุมชนเสียมากกว่า การออกตามหาหนังสือให้ฟินน์จึงยากสำหรับเขาเล็กน้อยทว่าไม่ได้ยากเกินกว่าที่ความสามารถเขาจะไปถึง

ร่างสูงเดินไปตรงชั้นนั้นที ชั้นนี้ที เหมือนจะเจอแต่ก็ไม่ใช่แบบที่ตามหา สงสัยคงต้องหวังพึ่งแซกคารีเสียแล้ว

"คุณแซกคารีครับ" ท้ายที่สุด แวมไพร์หนุ่มเลือกเดินไปหาเจ้าตัว "เจอไหมครับ หรือผมควรไปถามบรรณารักษ์ดี"

---

ท่องเที่ยวภายในเมืองเอลิเชียน 7

Zachary K. Laine

Before we love, we love this feeling, babe

แวมไพร์หนุ่มรู้สึกได้ว่าเขากลับมาหาจุดเดิมอีกแล้ว... เปลือกตาสีอ่อนกะพริบปริบ คล้ายว่าการคาดการณ์ในตอนแรกจะเป็นไปดังนั้นจริง คือที่นี่อาจไม่มีหนังสือดีไอวายที่ลีตามหา แต่เขาจะยังไม่ปักใจไปแบบนั้นตราบใดที่ยังไม่ถามผู้ดูแลหอสมุด

ยังไม่เจอเลยครับ เขาตอบออกไปแม้สายตาจะยังทำตัวงุ่นง่านอยู่กับชั้นหนังสือไม่เลิก หัวคิ้วเรียวทั้งสองกดรั้นลงมาขมวดเข้าหากันหลังจากนั้น จึงตัดสินใจหันหน้ากลับไปหาแวมไพร์อีกตนพร้อมคำตอบในเวลาต่อมา

ผมเห็นด้วยครับ เราควรถามบรรณารักษ์ — ผมรู้สึกเหมือนผมวนกลับมาหาชั้นเดิมอีกแล้ว

ท่องเที่ยวภายในเอลิเชียน 8