โรลเพลย์ หอสมุดเอลิเชียน

ฮัสตันพยักหน้ารับทราบว่าแซกคารีเองก็ไม่เจอหนังสือที่เขาตามหาเช่นเดียวกัน แต่เขาเองไม่คิดว่ามันไม่มี เป็นถึงหอสมุดคงจะมีหนังสือเหล่านี้ติดอยู่บ้าง และเมื่อได้คำตอบจากอีกฝ่ายสองขายาวจึงปรี่ตรงไปทางเคาน์เตอร์บรรณารักษ์ทันที

“ขอรบกวนหน่อยนะครับ พอดีผมมาหายืมหนังสืองานประดิษฐ์น่ะครับ”

เสียงทุ้มเอ่ยบอกกับบรรณารักษ์และสนทนากับเธอครู่หนึ่ง ฮัสตันได้หนังสือตามที่คิดหลังการเขียนบันทึกข้อมูลเอาไว้ ทั้งจำนวนวันที่ยืม ปริมาณ ซึ่งเจ้าของเรือนผมสีเข้มเองก็จำวันที่ต้องนำมาคืนได้อย่างแม่นยำ “ขอบคุณครับ”

สิ้นเสียง ฮัสตันหันกลับมาหาแซกคารีเพื่อไปตามเป้าหมายที่พวกเขาตั้งใจไว้ “ไปร้านหนังสือกันเถอะครับ”

---

ท่องเที่ยวภายในเมืองเอลิเชียน 9

Zachary K. Laine

Before we love, we love this feeling, babe

นัยน์ตาสีเปลือกไม้ไหม้มองตามแผ่นหลังของคู่สนทนาเดินดิ่งไปที่เคาน์เตอร์บรรณารักษ์ ก่อนที่เขาจะได้รับคำตอบมาไขข้อสงสัยของตัวเองเสียที มันมีอยู่จริง ๆ อาจเป็นเขาที่เดินหาผิดหมวดหรือตาเซ่อเอง แต่ไม่ว่าเหตุผลใดก็บรรจบกลับมาในเรื่องที่ว่าลีหาหนังสือที่เจ้าตัวต้องการเจอแล้วอยู่ดี

ครับ ไปกันเถอะ รับคำกลับไปโดยไม่คิดลังเลใจนานนัก การเดินทางไปยังร้านหนังสือของวีด้าจากที่นี่ คงใช้เวลาไม่เท่าไรหากให้เขากะประมาณมันคร่าว ๆ เสียก่อนตั้งแต่ตอนนี้

ท่องเที่ยวภายในเอลิเชียน 10

violette cecilia leclaire

it's that time of year when the world falls in love

วิโอเล็ตต์มาที่ห้องสมุดเอลิเชียน เธอตั้งใจจะมาหาสิ่งที่เกี่ยวกับคนในอดีต เพราะคนในอดีตของเธอนั้นไม่ได้อยู่ที่หมู่บ้านนี้ เลยหาอะไรที่จะเป็นตัวแทนของอีกฝ่ายแทน

หัวข้อนี้ทำให้เงือกสาวนึกถึงคุณย่าของตนขึ้นมา ตอนเด็ก ๆ อีกฝ่ายมักจะพาเธอไปที่ห้องสมุดบ่อย ๆ มันเป็นสถานที่ที่เงียบสงบและมีหนังสือที่น่าสนใจเต็มไปหมด วิโอเล็ตต์ยกมือถือที่ปิดเสียงแล้วขึ้นมาถ่ายรูปอย่างเงียบเชียบ 

₍ᐢ.‸.⑅ᐢ₎↝ Mind (My) Countdown Diary - เลือกใครสักคนจากอดีต

Yoshikawa m. kairyu

無駄にしてた"愛"という言葉。 今なら本当の意味が分かるのかな？

ไคริวสาวเท้าเดินต่อมาตามแผนที่และยังได้เดินต่อเข้ามายังด้านใน เขามองเห็นป้ายเตือนในห้องมนุดจึงสงบปากลงพลางเก็บเครื่องมือสื่อสารและเลือกเดินดูด้านนใของหอสมุดหมู่บ้านด้วยแววตาที่เป็นประกาย และยังเดินมาดูหมวดหมู่ประวัติศาสตร์พลางยื่นฝ่ามือทั้งสองออกไปหยิบเอาหนังสือประวัติศาสตร์ของหมู่บ้านเอลิเชียนมาเปิดอ่านทีละหน้าอย่างเงียบๆ

เมื่ออ่านไปเกือบครึ่งแล้วด้วยความสามารถการอ่านไวของนักเขียนจึงพยักหน้าขึ้นลงเบาๆอย่างเข้าใจและเก็บหนังสือเข้าที่เดิมไปจึงจะสืบเท้าย่องเดินออกจากหอสมุดของหมู่บ้านเพราะวันนี้เขาได้รู้อะไรต่างๆเพิ่มมาแล้วล่ะ

หมายเหตุ -

Fred

(Good boy gone bad)

เขาเดินออกมาจากโถงเอสเม่ไม่ไกลนักตามกลอนวรรคแรก แหล่งรวมความรู้... ถ้าไม่ใช่ที่นี่แล้วจะเป็นที่ไหนได้อีกนะ?

เฟร็ดคิดไปพลางระหว่างที่เดินหาของที่เขากำลังตามหาอยู่ หรือว่าต้องลองร่ายเวทไปด้วยกันนะ? เขาลองหลับตาลง แล้วร่ายเวทสักบทที่ตัวเองพอจะนึกออกตอนนี้

"อะแฮ่ม! สิ่งใดพลัดพราก ขอจงปรากฎ!" จากนั้นก็ค่อยเปิดเปลือกตาขึ้นเพื่อดูผลลัพธ์ของมัน

૮₍ • ᴥ • ₎ა ค้นหา - แหล่งรวมความรู้

lucine faye varner

หลังเสร็จจากการตกปลา ลูซินก็เดินทางตรงมายังหอสมุดเอลิเชียนพร้อมกับเอ่ยปากขอฝากก้อนฝุ่นไว้ที่หน้าเคาน์เตอร์เพราะคิดว่าตนเองคงจะใช้เวลาในการค้นหาหนังสือที่ต้องการไม่นานนัก และไม่ลืมที่จะถามหมวดหมู่ของหนังสือกับบรรณารักษ์ประจำหอสมุด

ขายาวตรงเข้าด้านในเมื่อเห็นป้ายของหมวดของหนังสือที่ต้องการ ก่อนที่นัยน์ตาสีเข้มจะกวาดไปตามชั้นหนังสือทีละแถว อ่านชื่อเรื่องของมันจากสันปกที่ปรากฏก่อนจะเขย่งเท้าเล็กน้อยเมื่อเจอเล่มที่ต้องการ และเอื้อมมือขึ้นเพื่อหยิบเอามันลงมาจากชั้น

หนังสือตำนานความรักของเอวาและวาเลเรีย (เทศกาลเอวาเลเรีย) ถูกมือหนาของเงือกหนุ่มเปิดออก สายตาไล่เรียงไปทีละบรรทัดเพื่ออ่านเนื้อหาที่อยู่ด้านในก่อนจะสะดุดตากับคำว่า แสงเหนือ เพราะมันทำให้เขาหวนนึกถึงครั้งที่ได้เข้าร่วมเทศกาลในหนที่แล้วซึ่งหากว่ากันตามตรงลูซินแทบจะลืมมันไปแล้วด้วยซ้ำ

เสียงพลิกหน้ากระดาษดังขึ้นในขณะที่เขากำลังเปลี่ยนหน้าพลิกอ่านเนื้อหาอื่นที่อยู่ด้านใน และยิ่งได้อ่านข้อความที่วาเลเรียบอกกับเอวาในคืนก่อนถูกเนรเทศ ยิ่งทำให้เขารู้สึกประทับใจกับมิตรภาพของคนทั้งคู่ ก่อนปิดหน้าหนังสือนั้นลงแล้วเดินเอาหนังสือทั้งเล่มไปยื่นให้กับบรรณารักษ์ประจำหอสมุดเพื่อทำเรื่องยืมกลับไปอ่านต่อที่ห้องพัก

ศึกษาเรื่องราวเกี่ยวกับเทศกาลเอวาเลเรีย

Ray Marmoris

I wish you would miss me like I'm missing you

บรรยากาศอันเงียบสงบภายในหอสมุดเอลิเชียนทำให้เรย์รู้สึกชอบใจอยู่ไม่น้อย เสียงรองเท้าผ้าใบกระทบพื้นสลับกับเสียงพลิกหน้ากระดาษหนังสือดูไม่เข้ากัน แต่ทว่าไพเราะอย่างน่าประหลาด ไม่บ่อยครั้งนักที่ภายในหอสมุดแห่งนี้จะมีเงือกหนุ่มจากตระกูลมาร์มอริสมาเยี่ยมเยียน และเขาก็มีจุดประสงค์ชัดเจนในการมาที่แห่งนี้ ไม่ใช่เพื่อหาอะไรทำฆ่าเวลา

โซนหนังสือหมวดตำนาน เรื่องเล่า และความเชื่อเป็นโซนที่เรย์มุ่งตรงไป เงือกหนุ่มเลี้ยวขวาแทรกตัวเข้าไปในที่ว่างระหว่างชั้นหนังสือ พลางไล่สายตามองหาหนังสือเกี่ยวกับตำนานความรักของเอวาและวาเลเรีย ไม่นานมานี้เทศกาลเอวาเลเรียได้เริ่มต้นขึ้นในหมู่บ้านเอลิเชียน เรย์คลับคล้ายคลับคลาว่าจะเคยได้ยินชื่อเทศกาลนี้มาอยู่บ้าง แต่ทว่าไม่ได้รับรู้เรื่องราวหรือรู้เลยว่าเอวา และวาเลเรียนั้นคือใคร

"อยู่นี่เอง" เสียงนุ่มดังขึ้นพร้อมกับมือเรียวที่เอื้อมไปดึงหนังสือเล่มพอเหมาะออกมาจากชั้น 'ตำนานความรักของเอวาและวาเลเรีย' ที่เรย์กำลังตามหาอยู่ในมือของเขาแล้ว เงือกหนุ่มกระชับหนังสือในมือพลางเดินออกไปหาที่นั่ง

เสียงพลิกหน้ากระดาษดังขึ้นอย่างสม่ำเสมอ เรย์เท้าศอกเอนศีรษะพิงหลังมือของตัวเองขณะที่กำลังดำดิ่งไปกับเรื่องราวความรักและมิตรภาพของเอวาและวาเลเรีย และมันยิ่งทำให้เขามีความรู้สึกร่วมมากยิ่งขึ้นไปอีกเมื่อหนึ่งในนั้นเป็นชาวเงือกเฉกเช่นเดียวกับเขา

เรื่องราวจบลงพร้อมกับหนังสือที่ถูกปิด เรย์บิดขี้เกียจเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นจากที่นั่งนำหนังสือไปเก็บ แล้วเดินออกจากหอสมุดไป

ศึกษาเรื่องราวเกี่ยวกับเทศกาลเอวาเลเรีย 

Joselyn Fleur Drake

Ad veritatem per explorationem

เมื่อโจเซลลินก้าวเข้ามาภายในหอสมุดเอลิเชียน กลิ่นอายของกระดาษเก่าและไม้ขัดเงาลอยเข้ามาปะทะจมูก บรรยากาศที่นี่เต็มไปด้วยความเงียบสงบ มีเพียงเสียงกระซิบเบา ๆ ของนักอ่านไม่กี่คน และเสียงเปิดหน้าหนังสือดังแผ่ว ๆ

เธอมุ่งหน้าไปยังเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ ถามบรรณารักษ์เกี่ยวกับหนังสือที่บันทึกเรื่องเล่าท้องถิ่นและประวัติศาสตร์ของหมู่บ้านเอลิเชียน

“ ฉันกำลังตามหาข้อมูลเรื่องราวที่ไม่ปรากฏในอินเตอร์เน็ต พอจะมีหนังสือหรือเอกสารเก่า ๆ ที่เกี่ยวกับเรื่องนี้บ้างไหมคะ ”

เธอถามด้วยน้ำเสียงสุภาพ บรรณารักษ์พยักหน้าและยิ้มบาง ๆ ก่อนจะพาเธอไปยังโซนหนังสือเก่า ซึ่งตั้งอยู่บริเวณมุมด้านในของหอสมุด ชั้นวางหนังสือสูงตระหง่านเรียงรายไปด้วยตำราเก่าแก่ที่มีหน้าปกสีจางและลวดลายที่เริ่มเลือนลาง ดวงตาของโจเซลลินเป็นประกายเมื่อเธอเห็นหนังสือที่มีชื่อเกี่ยวกับตำนานและเรื่องเล่าพื้นบ้าน เธอค่อย ๆ หยิบเล่มหนึ่งออกมา เปิดดูอย่างระมัดระวัง ตัวหนังสือที่เขียนด้วยลายมือบรรจงยังคงชัดเจน

“ ข้อมูลแบบนี้แหละที่ฉันต้องการ... ”

เธอพึมพำเบา ๆ พลางนั่งลงที่โต๊ะใกล้ ๆ เธอเริ่มอ่านอย่างตั้งใจ มือหนึ่งพลิกหน้ากระดาษไปเรื่อย ๆ ในขณะที่สมุดบันทึกเล่มเล็กวางอยู่ข้างตัว เธอจดบันทึกข้อมูลสำคัญที่น่าสนใจลงไป

---

หมายเหตุ: เป้าหมายมีไว้พุ่งชน 2 ( ศึกษาเรื่องราวตำนานต่าง ๆ ของหมู่บ้านเอลิเชียน )

Joselyn Fleur Drake

Ad veritatem per explorationem

หลายชั่วโมงผ่านไปจนกระทั่งเข็มนาฬิกาเดินเข้าสู่เที่ยงคืนโดยที่โจเซลลินแทบไม่รู้ตัว เสียงนาฬิกาเก่าแก่ที่ตั้งอยู่มุมหอสมุดดังขึ้นเบา ๆ บอกเวลา เธอชะงักจากหน้ากระดาษในมือ พลางยกสายตาขึ้นมองรอบตัว บรรยากาศในหอสมุดดูเงียบงันยิ่งขึ้น เหลือเพียงแสงไฟอุ่น ๆ จากโคมไฟบนโต๊ะอ่านหนังสือ

“ ดึกขนาดนี้แล้วหรือ... ”

เธอพึมพำกับตัวเองเบา ๆ พลางปิดหนังสือเล่มหนาเบื้องหน้า เธอใช้เวลาอีกไม่กี่นาทีจัดการสมุดจดและหนังสือที่ยืมไว้ให้เรียบร้อย ก่อนจะลุกขึ้นและมุ่งหน้าไปยังเคาน์เตอร์ยืมคืน หลังจากจัดการเรื่องเอกสารยืมหนังสือเสร็จเรียบร้อย เธอเดินออกจากหอสมุด

---

หมายเหตุ: -

 Marine Pearlquoise 

Lovely February

เริ่มต้นเดือนใหม่อย่างเดือนกุมภาพันธ์แล้ว มารีเน่ที่ยังอยากให้เทศกาลเอวาเลเรียอยู่ต่อเพื่อที่จะได้รับชมแสงเหนือต่อก็รู้สึกเสียดายเล็กน้อยเนื่องจากเธอต้องรออีกทีปีหน้าเลย เงือกสาวจึงตัดสินใจเลือกที่จะมาอ่านหนังที่ห้องสมุดเพื่อสืบค้นประวัติเรื่องราวของเทศกาลที่ผ่านมา 

เกรงว่าจะเป็นการรบกวนคนที่กำลังอ่านหนังสือเธอจึงเดินย่องอย่างช้า ๆ ไปตามชั้นวางหนังเพื่อหาหมวดหนังสือประวัติศาสตร์ความเป็นมา พอลองหาให้ดีเธอก็พบเข้ากับตำนานความรักของเอวาและวาเลเรียจึงไม่รอช้าที่นำมันมาอ่านยังมุมอ่านหนังสือคนเดียวอย่างเงียบ ๆ 

เนื่องจากเป็นเรื่องราวที่ผ่านมานานแล้วการกีดกันทางสายพันธุ์จึงน่าจะพบได้เยอะ เธอคิดว่าตัวเองนั้นโชคดีแล้วแล้วที่เกิดมาในยุคสมัยนี้ เรื่องราวความของเอวาและวาเลเรียชวนให้เธอนึกถึงเพื่อนแฟรี่สาวของเธออย่างฟรีเน่ ปานนี้เจ้าตัวจะเป็นอย่างไรกันบ้างนะ คงจะตกใจแน่หากได้รู้ว่าเธอมีคนรักแล้ว

เมื่ออ่านจนจบน้ำตาของเงือกสาวซึมออกมาจากดวงตาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เพื่อไม่ให้น้ำตาซึมลงไปในหนังสือเธอจึงนำปลายแขนเสื้อมาเช็ดน้ำตาออกก่อนจะลุกขึ้นมาให้เบาที่สุดเพื่อที่จะนำหนังสือไปวางคืนที่เดิมให้เรียบร้อย

ศึกษาเรื่องราวเกี่ยวกับเทศกาลเอวาเลเรีย

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 02-02-2025, 01:33 AM โดย Marine Pearlquoise

Ralph E. Aquaborne

ร่างสูงของราล์ฟ อีธาน อควาบอร์น เดินทางมาภายในหมู่บ้านเอลิเซียนในยามบ่ายแก่ ๆ ของวันอาทิตย์ทันทีหลังจากตื่นนอน เนื่องจากเงือกหนุ่มตั้งใจที่จะมาศึกษาหาข้อมูลเกี่ยวกับเทศกาลเอวาเลเรียตั้งแต่เมื่อวาน แต่ว่าดันติดภารกิจบางประการเสียก่อน ทำให้กว่าจะเดินทางมายังหอสมุดเอลิเซียนได้ก็เป็นเวลาเกือบเย็นเช่นนี้

เงือกหนุ่มเดินไปตามชั้นหนังสือภายในหอสมุดเอลิเซียนที่ถูกแบ่งหมวดหมู่ไว้เป็นอย่างดี เมื่อถึงในหมวดหมู่ที่ต้องการ นิ้วเรียวสวยก็ถูกยกขึ้นมาช่วยในการไล่หาหนังสือที่เกี่ยวข้องกับเทศกาลเอวาเลเรียจนกระทั่งพบเข้ากับ 'หนังสือตำนานความรักของเอวาและวาเลเรีย (เทศกาลเอวาเลเรีย) ' ซึ่งเล่มที่ต้องการ

เมื่อได้หนังสือที่ต้องการแล้ว ดวงตาคู่สวยก็กวาดสายตาเรียงไปทีละบรรทัดเพื่ออ่านเนื้อหาที่อยู่ด้านในที่กล่าวถึงตำนานแห่งความรักของเอวาและวาเลเรีย แต่สิ่งที่จะสะดุดใจเงือกหนุ่มมากที่สุดก็คงจะหีไม้พ้นการอธิษฐานขอพรต่อแสงเหนือ มันทำให้ราล์ฟคิดไปถึงความสัมพันธ์ของตนและวินเทอร์ที่กำลังพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น อย่างน้อยในตอนนี้เขาก็ได้น้องสาวเพิ่มมาอีกหนึ่งคน

ศึกษาเรื่องราวเกี่ยวกับเทศกาลเอวาเลเรีย

Raphael 

 

Crazy hair, don’t care

ราฟาเอลพาเวลเร็นมายังหอสมุดเอลิเชียน โดยส่วนตัวแล้วเขาชอบความเงียบสงบ บางทีอาจจะมีสถานที่เดตที่ดีกว่านี้ แต่เขาก็อยากจะรู้ว่าอีกคนมีรสนิยมแบบไหน และหนังสือที่อีกคนจะหามาอ่านอาจจะสื่อถึงรสนิยมนั้น ๆ อีกด้วย

"วันนี้พี่พาเรามาที่นี่เพราะอยากจะพามาในสถานที่ที่ค่อนข้างจะตัดขาดจากโลกภายนอกหน่ะ มีหนังสืออยู่ที่นี่เต็มไปหมด พี่ไม่ชอบโซเชียล อีกอย่างพี่ก็อยากจะมานั่งผ่อนคลายเงียบ ๆ ที่นี่ เราโอเครึเปล่า?" ราฟาเอลพูดด้วยน้ำเสียงเบา ๆ พอที่จะได้ยินทั้งสองคน เพื่อไม่ให้ไปรบกวนคนอื่นที่อยู่ภายในหอสมุดเอลิเชียน

หมายเหตุ

Valren Crimsonveil

(Sweetness overload.)

เขาตามอีกคนมาจนมนที่สุดถึงยังจุดหมายปลายทางที่ทั้งสองจะมาเดตกัน หอสมุดแห่งเอลิเชียน แค่ชื่อก็บอกแล้วว่ามันคงเป็นสถานที่ที่มีความเงียบและความเป็นอินโทรเวิร์ดสูงเลยทีเดียว เหมาะสำหรับคนแบบราฟาเอลดีเหมือนกัน ใบหน้าซีดหันไปมองคนพี่ก่อนจะหันกลับไปมอง

"โอเคสิ นั่งตรงไหนดี" เขาตอบกลับอีกคนด้วยน้ำเสียงที่เบาเช่นกันก่อนจะมองดูห้องสมุดที่ใหญ่โตมีหนังสือให้เลือกอ่านมากมาย เขามักจะไม่ค่อยอ่านหนังสือซักเท่าไหร่แต่พอได้มาสถานที่แบบนี้แล้ว หนังสือมันก็น่าอ่านเหมือนกันนะ

หมายเหตุ

Raphael 

 

Crazy hair, don’t care

โทรศัพท์มือถือถูกวางลงบนโต๊ะก่อนที่เจ้าของของมันจะเดินออกไปหาหนังสือที่น่าสนใจอ่าน เขาไม่ได้อ่านหนังสือมานานพอสมควร โดยเฉพาะพวกหนังสือนิยาย ส่วนพวกตำราอะไรต่าง ๆ เขาจะไม่นับว่ามันเป็นหนังสือที่อ่านเพื่อผ่อนคลายแล้วกัน

"พี่ไปหาหนังสืออ่านก่อนนะ เดี๋ยวเจอแล้วก็กลับมานั่งที่โต๊ะนี้" เมื่อพูดจบราฟาเอลก็เดินไปที่หมวดประวัตืศาสตร์ เขาไมาเคยสนใจเรื่องประวัติศาสตร์สักเท่าไรเลยคิดว่าควรจะลองไปอ่านเรื่องที่ไม่เคยอ่านดูบ้าง

หมายเหตุ

Valren Crimsonveil

(Sweetness overload.)

เวลเร็นพยักหน้าตอบอีกคนเป็นการบอกด้วยกริยาก่อนที่ตนจะลุกขึ้นไปหาหนังสืออ่านเช่นเดียวกัน เขาเองไม่ได้แตะต้องหนังสือเลยถ้าไม่ใช่เกี่ยวกับการเรียนก็แทบไม่แตะ อีกอย่างหนังสือมีหบายหมวดมากมายเขาเองก็พึ่งจะรู้วันนี้นี่แหละว่ามีหมวดใดบ้าง

เขามองหาหนังสืออยู่ตั้งนานก่อนจะขยับเข้าไปในหมวดที่เกี่ยวกับเวทมนตร์หรือสิ่งวิเศษ มันน่าสนใจดีสำหรับเขา หากได้เจออะไรเกี่ยวกับการบันทึกเกี่ยวกับเผ่าพันธุ์ตนเองและเผ่าพันธุ์อื่นคงจะสนุกน่าดู

หมายเหตุ

Raphael 

 

Crazy hair, don’t care

ราฟาเอลหยิบหนังสือเกี่ยวกับสงครามเย็นออกมา มันเป็นเรื่องที่น่าสนใจและน่าอ่านเกี่ยวกับหัวข้อหนังสือที่พาดว่ากำแพงเบอร์ลิน เขาเคยได้ยินมาบ้างสมัยเด็ก ๆ แต่เขาก็เกิดไม่ทันเรื่องนี้อยู่ดี เขาเดินเข้าไปที่หมวดทำอาหารไปด้วยพลาง ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันอย่างใดเกี่ยวกับหนังสือทั้งสองเล่ม เขาแค่อยากอ่านอะไรไปเรื่อยเปื่อย

เมื่อกลับมาที่โต๊ะว่างแล้วราฟาเอลก็มองหาเวลเร็น เหมือนว่าอีกคนจะยังหาหนังสือที่อยากอ่านไม่ได้นะ เขานั่งลงก่อนจะก้มมองครีตท่ย่อตัวมุดเข้ามาในกระเป๋า โดยปกติแล้วหอสมุดส่วนมากจะไม่ให้สัตว์เลี้ยงเข้า แต่ถ้าไม่เห็นก็คงไม่เป็นไร ครีตเป็นสัตว์ภูตินี่นา

หมายเหตุ

Valren Crimsonveil

(Sweetness overload.)

มือเรียวเคลื่อนไปหยิบหนังสือเกี่ยวกับพ่อมดแม่มดออกมาอ่านดูเนื้อหาด้านมนอย่างคร่าวๆและสรุปแล้วว่าเขาจะอ่านมันก็เดินกลับไปยังโต๊ะที่มีราฟาเอลอยู่ เสียงฝีเท้ากระทบลงพื้นแอบดังพอสมควรทำให้เวลเร็นเดินช้าในอัตราที่น้อยกว่าปกติมาก

"อ่านเรื่องอะไรเอ่ย" ขยับเข้าไปนั่งลงใกล้ๆราฟาเอลพร้อมกับกระซิบเบาๆเอ่ยถามอีกคนเกี่ยวกับหนังสือที่อ่านก่อนจะหยิบหนังสือของตนขึ้นมาโชว์ให้อีกคนได้ดู

หมายเหตุ

Raphael 

 

Crazy hair, don’t care

ราฟาเอลยกสมุดของตนทั้งสองเล่มให้เวลเร็นดู ก่อนจะมองดูว่าหนังสือที่อีกคนหยิบมาอ่านเป็นเรื่องอะไร เมื่อเห็นแล้วก็อดเอ็นดูไม่ได้จึงยิ้มออกมาบาง ๆ แต่คนแบบเวลเร็นจะศึกษาเรื่องเวทมนตร์ไปทำไมกันนะ หรือว่าอยากจะรู้ขอบเขตของพลังของเขา แต่แบบนี้ก็ดูใส่ใจเขาไปอีกแบบ

เขาวางหนังสือสงครามเย็นลงและหยิบหนังสือทำอาหารมาอ่านแทน ตอนนี้เรื่องสงครามไม่น่าสนใจเท่าเรื่องเอาใจอีกคนแล้ว

หมายเหตุ

Valren Crimsonveil

(Sweetness overload.)

เคลื่อนสายตาอ่านชื่อหนังสือบนปกก่อนจะต้องขมวดคิ้วที่อีกคนหยิบหนังสือสงครามเย็นมาอ่านกับเขาด้วย เรื่องทำอาหารเขาก็พอเข้าใจแต่สงครามเย็นนี่สิเขาแทบไม่เคยจะสนใจเลยทำไมอีกคนถึงอ่านอะไรแบบนี้

มือเรียววางหนังสือลงก่อนจะค่อยๆเปิดหนังสือขึ้นมาอ่านเรื่อยไปเพื่อเพิ่มความรู้เกี่ยวกับพ่อมดแม่มดให้ตัวเอง ก็คนข้างกายเขาเป็นพ่อมดแม่มดนี่นะ มืออีกข้างก็เอื้อมไปเล่นกับครีตเบาๆ เพื่อไม่ให้ตัวเองนั้นว่างจนเกินไป เขาเองก็อยากจะรู้ว่าตนเองจะอ่านหนังสือนานได้แค่ไหนถึงจะหลับ

หมายเหตุ

Raphael 

 

Crazy hair, don’t care

ราฟาเอลก้มหน้าอ่านหนังสือทำอาหารไปเรื่อย  ๆ เขาไม่ค่อยรู้เลยว่าอีกคนชอบอะไร อีกอย่างตอนนี้ก็พึ่งจะคบกันได้ไม่นาน เขาต้องเริ่มสังเกตดูจริง ๆ จัง ๆ ซะแล้วสิว่าอีกคนชอบอะไรบ้างไม่ชอบอะไรบ้าง

ราฟาเอลเปิดไปหน้าอาหารรสจืดก่อนค่อยไล่ไปดูอาหารรสจัด เขาไม่ลืมที่จะดูว่าแต่ละเมนูทานแบบร้อนหรือเย็นอร่อยกว่ากัน เขาไม่อยากให้เวลเร็นทานของร้อน ๆ เข้าไปสักเท่าไร ไม่รู้ว่าของร้อนถูกกับแวมไพร์หรือไม่แต่เขาก็ไม่อยากทำให้อีกคนเจ็บตัว ปกติแวมไพร์กินข้าวแล้วจะอิ่มเหมือนดื่มเลือดรึเปล่า

หมายเหตุ