ประวัติตัวละคร Laryn Jennett Garcia

ชื่อตัวละครภาษาอังกฤษ : Laryn Jennett Garcia

ชื่อตัวละครภาษาไทย : ลารีน เจนเน็ตต์ การ์เซีย

ชื่อเล่น : ลารีน/ลารี่(เฉพาะคนสนิท)

วัน/เดือน/ปีเกิด : 07/03/2001

อายุ : 21

เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์

ประวัติความเป็นมา : “ลารีน เจนเนตต์ การ์เซีย” หญิงสาวจากเมืองมิลาน เมืองแห่งแฟชั่นและศูนย์รวมศิลปวัฒนธรรมอันล้ำค่าของอิตาลีตั้งแต่สมัยโบราณ ด้วยชีวิตตัวคนเดียวในวัย 21 ปี ทำให้ต้องปากกัดตีนถีบในเมืองแสนศิวิไลซ์ที่พ่วงมากับค่าครองชีพที่สูงลิ่ว ไม่รู้จักพ่อหรือแม่ของตัวเอง ไม่มีกระทั่งญาติสักคนโผล่มาให้เห็นตลอดช่วงชีวิตที่ผ่านมา

  ลารีนรับรู้เพียงแค่ว่าพ่อกับแม่ของเธอไม่ต้องการเธอตั้งแต่แรก เธอถูกทิ้งเอาไว้ที่หน้าบ้านของคุณยายคนหนึ่งในหมู่บ้านโชคดีที่หญิงชรามีจิตใจที่เมตตามากพอที่จะชุบเลี้ยงเด็กน้อย คอยหาข้าวหาปลาให้ ให้ที่ซุกหัวนอนไปจนถึงฝืนสังขารตัวเองทำงานเพื่อส่งลารีนเข้าเรียน จนสุดท้ายต้นกล้าต้นนั้นก็เติบโตเป็นต้นไม้ใหญ่ที่ยืนได้ด้วยตัวเอง พร้อมกับต้นไม้แก่ๆ ที่โค่นลงไปทันทีหลังจากที่คอยบังพายุให้ต้นกล้านั้นมานาน

  ไม่แม้แต่จะต้องการค่าตอบแทน หญิงชราจากไปทันทีในวันเกิดครั้งที่ 19 ของหล่อน เหตุผลในการมีชีวิตเพียงหนึ่งเดียวของหญิงสาวจากไปไม่มีวันกลับ

  หลังจากการเดินทาง 2 ปีที่แสนยาวนานของเด็กสาวคนหนึ่ง เธอก็พบเจอเข้ากับอีกด้านของโลกใบนี้ สิ่งที่ต่างจากสิ่งที่เธอและมนุษย์คนอื่นๆ เป็น

  สิ่งมีชีวิตในตำนาน ผิวขาวซีดราวกับศพ เขี้ยวยาวแหลมคมรวมถึงความสามารถในการกลายร่างเป็นสัตว์กลางคืนตัวจิ๋วอย่างค้างคาว

  แวมไพร์

  น่าเสียดายที่เจ้าตัวดันมาเจอมันตอนที่กำลังจะตายเสียได้

  เลือดจากช่องท้องไหลนองราวกับก๊อกน้ำที่ถูกเปิดไว้ เป็นผลจากมีดของชายแปลกหน้าคนนั้นที่แทงมันเข้ามาที่ท้องของเธอก่อนหน้านี้ และชายคนนั้นก็ตายแล้ว

  สิ่งมีชีวิตในตำนานที่ริมฝีปากถูกย้อมด้วยสีแดงฉานของเลือดเดินก้าวเท้าเพียงไม่กี่ก้าวก็เข้าถึงตัวหล่อน แต่ลารีนที่ไร้แม้แต่เรี่ยวแรงจะฝืนเปลือกตาก็ได้แต่ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไป ไม่ขัดขืนความตายที่ค่อยๆ เดินเข้ามาหา

  ไม่มีอะไรต้องเสียแล้ว

  รสชาติฝาดเฝื่อนกลิ่นสนิมคละคลุ้งภายในโพรงปากก่อนที่สติจะดับวูบ ราวกับร่างกายลอยอยู่ท่ามกลางเวิ้งที่แสนว่างเปล่าความหนาวเหน็บเกาะกุมผิวกาย สุรเสียงรอบข้างเงียบงันดิ่งลึกกัดกินภายในใจ ประสาทสัมผัสทั้งหมดถูกตัดขาด ความรู้สึกราวกับถูกปิดกั้น ไม่โหยหาสิ่งใดอีก

  เปลือกตาสีน้ำผึ้งเปิดรับแสงของยามเช้า มือขาวซีดยกบังความแสบร้อนจากดวงอาทิตย์ ร่างระหงลุกขึ้นนั่งกลางถนนเมื่อสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของร่างกาย ผิวขาวซีดราวกับศพ เขี้ยวแหลมคม ร่างกายเย็นเยียบไร้เสียงเต้นของหัวใจอย่างที่เคยรู้สึก รวมถึงแผลตรงหน้าท้องที่หายไป

  เธอกลายเป็นแวมไพร์ สิ่งมีชีวิตในตำนานตนนั้น

  มือเรียวหยิบแผ่นกระดาษที่ถูกวางไว้ข้างตัว ดวงตากวาดมองลายมือขยุกขยิกนั่นพลางใช้ความคิดวิเคราะห์มันอยู่สักพักก่อนจะพบว่ามันคือที่อยู่

  หมู่บ้านเอลิเชียน? เอาเถอะ อย่างไรหล่อนก็ไม่มีอะไรติดค้างอยู่ที่มิลานอยู่แล้ว

  ขาเรียวพาตัวเองวิ่งฝ่าไอความร้อนของแดดกลับไปที่บ้าน ก่อนจะทิ้งชีวิตมนุษย์วัย 21 ปีไว้ข้างหลัง และไม่เหลียวกลับมามองอีก

อุปนิสัย : ไม่คุยกับคนอื่นมากนักหากไม่จำเป็น ลารีนมีเหตุการณ์ที่ค่อนข้างฝังใจกับการสื่อสารกับคนแปลกหน้าน่ะ

เฟซเคลม : Yael Shelbia

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 03-01-2023, 11:28 PM โดย Laryn J. Garcia