ประวัติตัวละคร Graceliia Coven Finongsea

Graceliia Coven Finongsea

---

 

ชื่อตัวละครภาษาอังกฤษ : Graceliia Coven Finongsea
ชื่อตัวละครภาษาไทย : เกรซิลเอีย โคเว่น ฟินองเซีย
ชื่อเล่น : เกรซ
วัน/เดือน/ปีเกิด : 07 / 07 / 1910
อายุ : 112 ปี 1 เดือน
เผ่าพันธุ์ : แม่มด - พ่อมด
ประวัติความเป็นมา : 
เกรซ แม่มดสาวผมสีดำขลับ ใบหน้าแสนเย้ายวนของเด็กสาวอายุราว 20 ปี แต่อายุที่แฝงอยู่ภายในของเธอกลับสวนทางกันโดยสิ้นเชิง ไม่ว่าจะเป็น ใบหน้า รูปร่างหรือแม้กระทั่งเสียง ยังคงสภาพของสาวอายุ 20 ปีได้อย่างแนบเนียน เธอเป็นแม่มดโดยกำเนิดเช่นเดียวกับผู้เป็นบิดามารดาของเธอ

ในช่วงวัยเด็กของเกรซ เธอเองก็เป็นคนที่เข้าใจเกี่ยวกับ เรื่องราวในครอบครัวเป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นสมาชิกในตระกูล ประวัติอาชีพที่คนในตระกูลเคยทำมาก่อน พ่อและแม่ของเธอนั้นผลัดเปลี่ยนอาชีพไปไม่ซ็ำแต่ละปี ในขณะที่เธฮจำความได้ จนครั้งล่าสุดเหตุการณืที่ทำให้พวกเขาทั้งสองต้องเปลี่ยนอาชีพอย่างถาวร นั่นก็คือ " ความหวาดหลัว " พวกเขาทั้งเสียคนที่ตนเองรักอย่างต้นตระกูล โดยไม่ทราบที่มาของสาเหตุนั้น ด้วยวัยชราของต้นตระกูล คงเป็นช่องโหว่ที่ทำให้บางสิ่งหรือบางอย่างลอบทำร้ายเธอป็นแน่ 

หลังจากที่ต้นตระกูลจากไป แม่ของเกรซจึงต้องขึ้นรับตำแหน่งต่อ เนื่องจากวัฒนธรรมในตระกูลที่เขียนเอาไว้เช่นนั้น เธอพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะช่วยประคองให้ครอบครัวและลูกๆรวมไปถึงสามีของเธอ สุขสบาย ซึ่งในเวลาเดียวกันนั้น เกรซก็อายุมากขึ้นจากเมื่อวาน ประสบการณ์เองก็น้อยกว่าวันพรุ่งนี้ เธอพยายามทำหลายสิ่งที่เด็กสาวไม่ค่อยลงมือทำกัน อย่างการทำงานช่วยตัดฟืน หรือแม่แต่เป็นเชฟที่อยู่ในร้านอาหารก็ตาม เธอทำมาหมดแล้ว แต่นั้นก็ไม่ช่วยให้เธอรู้สึกคุ้นชินกับคำว่า แม่มด เลย ทั้งๆที่เธฮเกิดมาพร้อมกับมัน 

" แม่คะ ปีนี้เกรซไม่รู้สึกแบบเดิมแล้ว ทำไมเราเลือกที่จะถอยห่างจากเวทมนตร์หล่ะคะ " เด็กสาว(?)เอ่ยถาม " เกรซอยากเปลี่ยนนสสีสันของชีวิต  " เธอเลือกที่จะบอกผู้เป็นแม่ก่อนที่จะบอกสิ่งนี้กับผู้เป็นพ่อ เนื่องจากเธอคิดว่าความเป็นหญิงอาจจะช่วยให้เธอทั้งสองเข้าใจกันมากกว่า บวกกับอารมณ์ที่เอาแน่เอานอนของคนเป็นพ่อไม่ได้ และหน้าที่การงานราชการของพ่อเธอเองก็ไม่คงที่ มักต้องออกจากบ้านอยู่บ่อยๆทำให้ไม่ได้เจอหน้ากันบ้างหล่ะ 
" เอาสิ ไหนๆเราก็เกิดมาให้ชีวิตของตัวเองแล้ว ลูกเองอายุก็ไม่ใช่น้อยๆแล้วด้วย พร้อมสำหรับการเดินทางแล้วหรอ - ถ้าลูกมั่นใจแล้ว แม่ว่า ที่ๆนึงที่ลูกอาจจะพักพิงได้นะ นั่นคือ หมู่บ้านเอลิเชียน ที่นั่นแม่เองก็เคยไปพักพิงมาบ้างแล้ว แต่ก็ไม่สวยเท่าไหร่ แม่เลยกลับมาอยู่ที่นี่แหละ " เธอพยักหน้าอย่างรวดเร็วเมื่อผู้เป็นแม่ของเธอกล่าวถาม " พร้อมค่ะ " แม่ส่งยิ้มบางๆพลางลูบหัวเธออย่างเอ็นดู 

ในเดือนถัดมานั้นเอง เกรซเริ่มที่จะเขียนจดหมายส่งถึงผู้เป็นพ่อและแม่ ก่อนจะออกจากบ้าน ในกระเป๋าก็เต็มไปด้วยข้าวของสำภาระมากมายที่เลือกให้เธฮจะใส่เข้าไป โดยที่ของที่ใส่เข้าไปนั้น ไม่น่ามีสิ่งที่จะประทังชีวิตเธอได้เลย 
จนห้องนอนห้องนั้น ว่างเปล่า... เกรซเดินทางออกจากบ้านโดยที่จดหมายสองฉบับนั้นออกจากมือของเธอเรียบร้อย 
" พ่อคะ เกรซรู็ว่าการตายของต้นตระกูลไม่ใช่เรื่องที่เป็นธรรมชาติ นั้นเป็นฝีมือของพ่อใช่ไหมคะ เกรซรู็ว่าการกล่าวผิดกับพ่อ มันแย่มากๆแต่ถ้าเทียบกับความเป็นจริงแล้ว มันเป็นสิ่งที่ผิด หยุดหนี แล้วกลับบ้านเถอะค่ะ เกรซรักพ่อนะคะ... "
" แม่คะ เกรซว่าแม่คงจะรู้ว่าสิ่งที่เกรซกำลังเขียนให้ต่อไปนี้ แม่เองคงรู็ดี ว่าเกิดอะไรขึ้นกับต้นตระกูล แต่อย่างไรก็ตาม ตั้งสติและอย่าใจร้อนนะคะ เดี๋ยวเกรซถึงที่หมายแล้ว เกรซจะถ่ายรูปสวยๆให้ดูนะคะ "

อุปนิสัย : ไม่มั่นใจกับสิ่งที่ต้นเองไม่เคยพบเจอหรือเคยเห็น มักมั่นใจกับสิ่งที่ต้นเองเป็นและเป็นคนที่พร้อมทำหน้าที่ให้เสร็จลุล่วง เป็นคนสุขุมในเวลาที่ต้องการก็สามารถเข้าสังคมได้โดยง่าย ยิ้มแย้มร่าเริงในเวลาเดียวกัน ชอบอยู่กับหมู่เพื่อน ยิ่งเธอมีเพื่อนมาก เธอก็จะยิ่งมีความสุข 
เฟซเคลม : ranranele