ประวัติตัวละคร Valeska Ivrea Howard

• January 31, 1999
• 04:44 am
• Full Moon

Valeska Ivrea Howard

TW : DEATH / VIOLENCE

ชื่อตัวละคร: วาเลสก้า อิวาเรีย ฮาวเวิร์ด (Valeska Ivrea Howard)

ชื่อเล่น : เวล / เนล

วัน เดือน ปีเกิด : 31 มกราคม 1999 

อายุ :  25 ปี (อายุร่างกาย 24 ปี)

เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์

อุปนิสัย : วาเลสก้าเป็นคนตรงไปตรงมา ถึงแม้ส่วนใหญ่เธอจะเลือกปิดปากเงียบก็ตาม เธอรักความยุติธรรมและเชื่อมั่นในตัวเอง ไม่กลัวที่จะเสี่ยงในเรื่องที่เธอคิดว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง เพราะแสดงออกไม่เก่งจึงไม่ชอบพูดคุยเรื่องเล็ก ๆ น้อย เธอรักในความเป็นส่วนตัว และไม่ชอบให้คนอื่นต้องเดือดร้อนเพราะตัว เธอจึงชอบจัดการปัญหาด้วยตนเองโดยยอมไม่ขอความช่วยเหลือ จนนำพาเรื่องยุ่งยากมาหาตัวเองอยู่เสมอ

ประวัติความเป็นมา :

วาเลสก้า อิวาเรีย ฮาวเวิร์ด เกิดเมื่อวันที่ 31 มกราคม 1999 ในเมืองเล็ก ๆ ทางตอนเหนือของสเปน  เธอเป็นลูกสาวคนโตของอดีตศาสตราจารย์วิชาชีววิทยาประจำมหาวิทยาลัยแห่งรัฐเพนซิลวาเนีย แม่บอกกับเธอเสมอว่าอย่ากลัวที่จะเรียนรู้ หรือลองสิ่งใหม่ ๆ วาเลสก้าในวัยเด็กจึงไม่เคยกลัวที่จะแหกกฎ เธอคิดว่ามันเป็นเรื่องสนุกเสียด้วยซ้ำ เธอมองโลกในแง่ดี รักสงบ แต่ชอบความวุ่นวายเล็ก ๆ น้อย เพราะมันถือเป็นเรื่องบันเทิงสำหรับชีวิตอันแสนสงบสุขของเธอ ด้วยธรรมชาติของเธอที่มั่นใจในความคิดความเชื่อของตนเอง เธอมักจะตั้งคำถามกับทุกอย่าง และชอบที่จะค้นหาคำตอบด้วยตนเอง วาเลสก้าไม่เคยพบพ่อของเธอ จากคำบอกเล่าของผู้เป็นแม่ เธอรู้เพียงแค่ว่าเขาเป็นศัลยแพทย์ชื่อดังผู้อุทิศชีวิตเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น น่าเสียดายที่อุบัติเหตุทางการบินพรากชีวิตเขาไปอย่างไม่มีวันกลับก่อนที่เธอจะเกิดเสียอีก แม่ของเธอที่ไม่อาจทนอยู่ในสถานที่ที่เต็มไปด้วยความทรงจำจึงหอบข้าวของข้ามมหาสมุทรมาลงหลักปักฐานในสหราชอาณาจักร แม่ของเธอแต่งงานใหม่กับนักธุรกิจชาวอังกฤษและให้กำเนิดแฝดชายหญิงคู่หนึ่ง คือ ยูรีเซียน และเฟรีเซียน เฟอร์ดินัน ฮาวเวิร์ด ทั้งสามเติบโตที่ลอนดอน อันที่จริงอาจจะไม่นับรวมวาเลสก้าที่ถูกส่งไปเรียนในโรงเรียนประจำที่อเมริกาตั้งแต่ยังเด็กจะกลับมาก็เพียงช่วงปิดเทอมฤดูร้อนเท่านั้น สามพี่น้องไม่ได้สนิทกันแบบที่คนภายนอกเข้าใจ มักจะมีปากเสียงกันบ่อย ๆ ด้วยเรื่องเล็กน้อย ๆ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าพวกเขาแยกกันไม่ขาด แม้วาเลสก้าจะเป็นลูกสาวคนโตแต่เธอแทบไม่มีส่วนในความวุ่นวายของธุรกิจครอบครัว บทสนทนาระหว่างเธอและพ่อเลี้ยงนั้นแทบจะเป็นการถามสารทุกข์สุกดิบตามหน้าที่ หลังเรียนจบมัธยมปลายบ้านหลังเล็กในรัฐเพนซิลวาเนียที่แม่ของเธอเคยอาศัยอยู่สมัยยังเป็นศาสตราจารย์กลายเป็นบ้านอีกหลังของเธอ
 

วาเลสก้าในวัย 24 ปีกลายเป็นนักศึกษาปริญญาโทภาคค่ำ สาขากฎหมายระหว่างประเทศกับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศที่ใช้เวลาว่างอันน้อยนิดทำงานพาร์ทไทม์ในแจ๊ซคลับ บางครั้งแม่และน้องสาวของเธอก็แวะมาเยี่ยมเยียนเพราะมีเหตุต้องหลบหนีความวุ่นวายจากเมืองลอนดอน คืนหนึ่งในช่วงปิดเทอมฤดูร้อนทั้งสองก็ถูกบังคับให้ออกไปเดินป่าด้วยกัน มารดาของเธอมันจะหากิจกรรมให้ทั้งคู่ทำร่วมกันเสมอเวลาทะเลาะกัน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเธอออกมาเดินป่าด้วยกัน ถึงวาเลสก้าจะหัวเสียกับความกวนประสาทของน้องสาวแต่ก็อดดีใจไม่ได้ว่าอย่างน้อยพวกเธอก็มีเวลาที่ได้ทำอะไรร่วมกันแบบที่พี่น้องคู่อื่น ๆ ถ้าไม่นับเรื่องที่พวกเธอทะเลาะกันบ่อย ๆ ในที่สุดพวกเธอพูดคุยกันอีกครั้งหลังจากผ่านเนินเขาลูกที่สาม แต่แล้วเมื่อตกกลางคืน สิ่งต่างๆ ก็ดูแปลกไปแม้ทั้งคู่จะใช้เส้นทางเดิม พวกเขาทั้งสองรู้สึกเหมือนมีบางอย่างกำลังตามพวกเขา ใกล้เข้ามาเรื่องๆ ทั้งสองเริ่มออกวิ่งอย่างตื่นตระหนก พวกเขาไม่เคยเชื่อตำนานเรื่องเล่าของป่าแห่งเทือกเขาแอปพาเลเชียน แวมไพร์ไม่ได้ถูกกล่าวถึงมากนัก ในตำนานเหล่านั้น แต่พวกเขามาที่นี่ในคืนนี้ออกล่าคนที่โง่พอจะไม่เชื่อในตำนานของคนรุ่นเก่า ทั้งคู่วิ่งจับมือกันโดยไม่เหลียวมองด้านหลัง พวกเธอก็รับรู้ถึงอันตรายที่ใกล้เข้ามา สัญชาตญาณบอกให้พวกเธอหนีให้เร็วที่สุด แต่แล้ววาเลสก้าก็ล้มลง เวลาไม่คอยท่าพวกมันกำลังใกล้เข้ามา

“เฟย์ วิ่ง!” เธอไม่รู้ว่าสิ่งที่ตามเธอมาคืออะไรกันแน่ อย่างน้อยเธอยังอยากให้น้องสาวของเธอปลอดภัย เธออาจจะเบี่ยงเบนความสนใจของพวกมันได้ วาเลสก้าซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ด้วยหัวใจที่เต้นรัว เสียงฝีเท้าที่ตามมาค่อย ๆ เงียบลง

“ไม่ฉลาดเลย ดึกขนาดนี้แล้วแท้ ๆ คนสมัยนี้ไม่เล่าตำนานให้ลูกหลานฟังแล้วสินะ ” เสียงแหบพร่าทำให้เธอขนลุกซู่

“เธอเลือกที่ซ่อนได้แย่มาก เด็กน้อย” ด้วยเขี้ยวสีเงินที่กัดที่คอของเธอ เธอรู้สึกถึงอ้อมกอดอันหนาวเย็นและเลือดของเธอที่ถูกสูบออกไปอย่างหิวกระหาย วาเลสก้ารู้สึกราวกับว่าเธอกำลังจะสูญเสียทั้งร่างกายและจิตวิญญาณไปชั่วนิรันดร์ เธอทำได้เพียงแต่ภาวนาขอให้น้องสาวของเธอปลอดภัย นั่นเป็นสิ่งสุดท้ายก่อนที่สติของเธอจะดับวูบไป

หลายราตรีพ้นผ่าน วาเลสก้ากลับฟื้นขึ้นมาอีกครั้งในห้องที่เธอไม่คุ้นเคย เธอสับสนและหวาดกลัว ผิวกายที่เย็นเฉียบ และสัมผัสรับรู้ที่เปลี่ยนไป เธอรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เพียงไม่กี่อึดใจเมื่อประตูห้องถูกเปิดออกเธอก็ได้รับคำตอบ แม้ฝ่ายตรงข้ามจะเรียกตัวเองว่าคุณหมอ แต่เรื่องราวที่หลุดออกจากปากของคนตรงหน้านั้นเกินกว่าที่เธอจะรับไหว แวมไพร์นอกรีต การล่า และเหยื่อ เธอใช้เวลาจับต้นชนปลายอยู่สักพัก เฟรีเซียนก็วิ่งปรี่เข้ามากอดเธอและอธิบายทุกอย่างอย่างร้อนรน ทั้งคู่ถูกเปลี่ยนจากมนุษย์ให้กลายเป็นแวมไพร์แม้จะต่างวิธีการ แต่พวกเธอได้กลายเป็นสิ่งอื่นที่ไม่อาจอยู่ร่วมกับมนุษย์โดยสันติอีกต่อไป จากผู้ถูกล่ากลายเป็นผู้ล่า จากทิวากลายเป็นราตรี พวกเธอไม่อาจหนีจากสัญชาตญาณของแวมไพร์ และไม่สามารถกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมได้อีก บทสนทนาที่ยาวที่สุดระหว่างสองพี่น้องจบลงที่การบอกลา หลังจากไตร่ตรองจนถี่ถ้วนกอปรกับคำแนะนำของคุณหมอ “หมู่บ้านเอลิเชียน” เป็นทางเลือกสุดท้ายของพวกเธอ ทั้งคู่ใช้เวลาไม่นานในการบอกลาครอบครัว และเพื่อนฝูง โดยให้เหตุผลตลก ๆ ว่า จะย้ายไปใช้ชีวิตบั้นปลายในเกาะสวรรค์ แน่นอนว่าไม่มีใครเชื่อแต่พวกเขาคงถามอะไรไม่ได้มากกว่านั้น เฟรีเซียนเป็นคนแรกที่ย้ายไปยังหมู่บ้านเอลิเชียน แม้ทั้งคู่สัญญาว่าจะไปที่นั่นพร้อม ๆ กัน แต่วาเลสก้าขอเวลายื้อเวลาจนเธอจบปริญญาโทได้ในไม่กี่เดือนถัดมา นั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่ยึดเหนี่ยวเธอไว้ เพราะเรื่องราวบทถัดไปในบทละครชีวิตสั้น ๆ ของเธอกำลังจะเริ่มขึ้นใน“หมู่บ้านเอลิเชียน”

FACE CLAIM : Yael Shelbia

HP %

loading..

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 04-06-2024, 03:26 PM โดย Valeska I. Howard