ประวัติตัวละคร Miniona Lazia Kelolise

---

ชื่อตัวละครภาษาอังกฤษ : Miniona Lazia Kelolise
ชื่อตัวละครภาษาไทย : มิเนียน่า ลาเซีย เคลโลลิส 
ชื่อเล่น : เนีย, เนียน่า, นีโอ
วัน/เดือน/ปีเกิด : 27 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1912
อายุ : 112 [ อายุร่างกาย 24 ]
เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์

---

ประวัติความเป็นมา :

          มิเนียน่า ลาเซีย เคลโลลิส แรกเริ่มนั้นเธอเป็นเด็กกำพร้าไร้ชื่อตั้งแต่จำความได้ (สูญเสียความทรงจำก่อนหน้าเนื่องด้วยเหตุการณ์สะเทือนใจในอดีต) ที่อยู่อาศัยของเด็กสาวไม่เป็นที่แน่ชัดเท่าไหร่นัก บางครั้งก็อยู่ที่ใต้ต้นโอ๊ค หลายครั้งก็แอบอาศัยตามโรงนาของชาวไร่ในบริเวณใกล้ ๆ หรือแม้กระทั่งเข้าอาศัยที่วิหารร้าง จนกระทั่งวันหนึ่งเด็กสาวในชุดเก่าซอมซ่อวิ่งไปตามทางพร้อมฝนเม็ดใหญ่ที่โหมกระหน่ำลงมาอย่างไม่ขาดสาย ร่างเล็กวิ่งไปตามทางเรื่อย ๆ จนเบี่ยงทางเบื้องหน้าเข้าไปยังบ้านไม้หลังหนึ่ง เธอยืนมองเจ้าของร้านที่เดินมาตอบรับการมาของผู้มาเยือนเล็กน้อย เด็กสาวเอ่ยขอเพียงแต่ที่หลบฝนในยามบ่ายเท่านั้น แต่พอเวลาผ่านพ้นบทสนทนาก็กลับกลายเป็นว่าเธอจะได้อาศัยอยู่ที่นี่เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวของเขา 

          หลังจากที่เวลาล่วงผ่านไป เธอก็ได้รับชื่อแรกจากคนขายขนมปังว่า ลาเซีย (Lazia) เด็กสาวตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ในที่สุดเธอก็ได้มีชื่อใช้แทนตัวเหมือนกับคนอื่น ๆ  เด็กหญิงตัวเล็กโลดเต้นไปมาพร้อมกับกลิ่นขนมปังไม่ที่ลอยคลุ้งมากจากด้านหลัง ลาเซียตื่นตระหนกมือรนลานเอื้อมมือไปจับถาดดึงออกมาโดยลืมไปว่าด้านในร้อนระอุเสียจนมือพอง ผู้ปกครองของเด็กสาวทำได้แต่ส่ายหัวไปมาก่อนที่จะทำแผลให้กับลูกสาวบุญธรรมของตน

          หลายปีผ่าน ในที่สุดเด็กสาวก็เติบโตขึ้นพร้อมกับภาระที่หนักอึ้ง หลังจากที่คนขายขนมปังผู้แก่ชราได้เสียไปเธอก็ต้องทำหน้าที่สานต่อความฝันของเขา ถึงแม้ว่าจะไม่ได้มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดก็ตามที แต่เขาก็เป็นคนรับเธอมาอุปถัมภ์ตั้งแต่ยังเล็ก จะมาทำลายสิ่งที่เขาพยายามสร้างขึ้นมาได้อย่างไรกัน? นี่เป็นสิ่งที่เธอเคยคิดก่อนเดินไปส่งของที่หน้าคฤหาสน์เคลโลลิส ลาเซียยืนเคาะประตูอยู่นานสองนาน ถึงแม้ว่าจะเคยมาหลายคราหลายหนแล้วแต่ก็ไม่เคยได้เห็นหน้าเจ้าของคฤหาสน์เลย รอบนี้เธอจะไม่ชิ่งหนีก่อนเด็ดขาด สักพักหนึ่งชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าบ้านก็เดินออกมา เขามีสีหน้าท่าทีที่ตกใจตื่นตกใจมากเมื่อได้เห็นลาเซียเป็นครั้งแรก ทั้งยังกล่าวอีกว่าเธอมีหน้าตาและอุปนิสัยเหมือนกับมิเนียน่าน้องสาวของเขาที่หายตัวไปเมื่อหลายปีก่อน ลาเซียปฏิเสธไปว่าไม่น่าใช่ตน แต่ข้อเสนอของเขาก็ไม่ได้ดูแย่นัก อีกทั้งเธอก็ไม่ได้มีความทรงจำเมื่อตอนยังเล็ก การที่จะลองเข้าไปหาบันทึกไดอารี่เก่า ๆ ก็ไม่เสียหาย บางทีนี่อาจจะเป็นครอบครัวที่แท้จริงของเธอก็ได้ จากหนึ่งวันกลายเป็นเดือนจากเดือนก็เป็นปี ตอนนี้นามก็หญิงสาวนั้นคือ มิเนียน่า แอล เคลโลลิส เธอมั่นใจได้แล้วว่าตนเป็นลูกสาวตระกูลนี้จริง ๆ ถึงแม้จะไร้ความทรงจำแต่ความผูกพันธ์นั้นไม่อาจเปลี่ยนแปรได้ แต่สิ่งที่แปรเปลี่ยนนั้นคืออายุ ไม่ว่าจะผ่านไปสักกี่ปีพี่ชายของเธอนั้นก็ไม่เคยแก่ลงเลย มิเนียน่าได้เพียงแต่ตามตื้อไปเรื่อย ๆ ว่าเขามีสิ่งใดทำให้ไม่แก่ไม่เฒ่า คำตอบที่แสนขี้เล่นก็คือ “เพราะพี่เป็นแวมไพร์ ยังไงล่ะ” มิเนียน่าได้คิดว่าที่เอ่ยออกมานั้นเป็นเรื่องจริงหรือแค่ล้อเล่น 

          พอผ่านพ้นไปเธอก็ไม่คิดจะเซ้าซี้ต่อ วันนี้ก็เป็นอีกวันที่หญิงสาวได้ขึ้นมานั่งที่ราวระเบียงไม้อีกครั้งแต่ครั้งนี้มันจะดูไม่แข็งแรงเหมือนเดิมแต่เธอไม่รู้ตัวเลย เนียน่ายังคงนั่งเล่นรับลมยามเย็นไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งได้ยินเสียงหักเป๊าะเป็นเสียงสุดท้ายพร้อมรู้สึกถึงแรงโน้มถ่วงก่อนตกลงกระแทกพื้นเบื้องล่าง ภาพสุดท้ายที่เธอเห็นก็คือร่างของผู้เป็นพี่วิ่งเข้ามาโอบกอดพร้อมเอ่ยบอกอะไรสักอย่างแต่เธอไม่ได้ยินเสียงอะไรแล้วสติของหญิงสาวเริ่มพร่าเลือนลงพร้อมความรู้สึกถึงคมเขี้ยวที่ปักลงบนลำคอก่อนที่จะไม่รับรู้อะไรอีก  หญิงสาวสะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกครั้งภายในห้องนอนพร้อมกับผู้เป็นพี่ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เขายื่นแก้วใส่ของเหลวสีแดงมาให้เธออย่างช้า ๆ มิเนียน่าได้แต่เพียงรับมาดื่มอยากกระหายราวกับว่ามันเป็นน้ำเปล่า เธอไม่ได้มีอาการผะอืดผะอมอย่างที่ควรจะเป็นนัก พอซักถามก็ทำให้รู้ได้ว่าเธอเป็นแวมไพร์เกิดใหม่และด้วยเพราะคำพูดที่ว่า “เพราะไม่อยากสูญเสียเธออีกเป็นครั้งที่สอง” เหตุผลสั้น ๆ ที่ทำให้หญิงสาวทำใจโกรธเขาไม่ลง สองพี่น้องแวมไพร์อยู่อาศัยด้วยกันอย่างเป็นสุขอีกครั้งก่อนได้ยินเรื่องหมู่บ้านเอลิเชียนที่อยู่ใกล้ ๆ มิเนียน่ารู้สึกสนใจสถานที่นี้เป็นอย่างมากแต่พี่ของเธอนั้นยังติดพันอะไรสักอย่างอยู่จึงทำให้หญิงสาวนั้นตัดสินใจเดินทางไปลองอยู๋อาศัยที่หมู่บ้านนั้นด้วยตัวคนเดียวก่อนพร้อมกับความความคิดที่ว่า ไม่ช้าไม่นานเมื่อเขาจัดการอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้วก็จะต้องเดินทางตามมาอยู่ด้วยกันแน่ 

---

อุปนิสัย :

          โดยปกติแล้วมิเนียน่ามักเป็นคนที่มีอุปนิสัยร่าเริงและอ่อนโยนชอบช่วยเหลือเพื่อนแต่ก็มีอารมณ์ก้าวร้าวปากร้ายบ้างเหมือนกัน เป็นคนอารมณ์อ่อนไหวเปลี่ยนแปลงเหมือนน้ำคล้อยตามสถานการณ์ได้ง่าย ตีสีหน้าเก่งสามารถยิ้มแย้มแจ่มใสได้ตลอดเวลาถึงแม้จะไม่ชอบใจเหตุการณ์เบื้องหน้าสักเท่าไหร่ อีกทั้งยังเป็นคนตรง ๆ รักอิสระ ชอบเปลี่ยนแปลงจนคนรอบข้างตามไม่ทันหรือคิดตามไม่ถึง แต่ก็มีนิสัยเสียก็คือเป็นคนที่ค่อนข้างเอาแต่ใจ ดื้อรั้นมาก บางครั้งการเข้าใจกันทั้งสองฝ่ายอาจจะไม่ใช่ทางออกเสมอไป

 #มีอาการ DISSOCIATIVE AMNESIA หลงลืมบางสิ่งอย่างไม่น่าให้อภัย 

เฟซเคลม : Karimova Elina

#1000คำไม่เกินจริง

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 04-06-2024, 03:53 PM โดย Miniona L. Kelolise