โรลเพลย์ หอสมุดเอลิเชียน

Vanessa Z. Velaqueous

วาเนสซ่าทิ้งร่างของตัวเองลงนั่งกับเบาะรถที่แล่นออกจากหอสมุดกลับไปตามทิศทางเดิม ตอนนี้ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะสงยลงแล้วหรือเปล่า อาศัยจังหวะนี้หยิบถุงเลือกในกระเป๋าออกมาดื่มเพื่อฟื้นฟูตัวเอง อย่างน้อยร่างกายเธอต้องค่อยๆได้รับการสมานระหว่างเดินทางกลับ

แน่นอนว่าจะต้องไม่ให้มีร่องรอยกลับไปถึงห้องพัก

“พวกมันคงไม่ตามมาอีกใช่มั้ยคะ”

หมายเหตุ: ตอบสนอง

Sylus N. Velaqueous

พอได้ยินคำพูดของชายคนนั้นแล้วก็เผลอขมวดคิ้วด้วยความกังวลใจ เมือกในรถบัสนั้นเหมือนกับที่ติดหนังสืออย่างนั้นน่ะเหรอ? มันเป็นตัวอะไรกันแน่ แต่ไซลัสก็ไม่ได้ถามอะไรออกไป นอกจากพยายามมองไปที่ญาติผู้น้องอย่างวาเนสซ่าด้วยความเป็นห่วง สาบานได้เลยว่าถ้าหากไปถึงที่รีสอร์ท เขาจะต้องตามหาคนมารักษาอาการบาดเจ็บของน้องสาวให้ได้ แต่ปัญหาอยู่ที่ว่าพอถึงที่นั่นแล้วเธอจะหนีหายไปไหนหรือเปล่ามากกว่า

หมายเหตุ: ตอบสนอง

Valeska Ivrea Lorentzen

เหตุการณ์ดูเหมือนจะสงบลงชั่วคราวเมื่อรถแล่นออกจากบริเวณหน้าหอสมุด ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อกับเมือกพวกนั้น แวมไพร์สาวพยักหน้าด้วยกับสิ่งที่เรกูลัสพูดออกมา อย่างไรมันก็คงเป็นเมือกชนิดเดียวกัน ตอนนี้คงจะต้องหาวิธีกำจัดมันเสียก่อน ระหว่างนั้นแวมไพร์สาวก็กวาดสายตามองออกไปรอบข้าง ไม่มีอะไรการันตีว่าพวกมันจะไม่ตามรถที่ขับเล่นกลับขึ้นไปด้านบน เมื่อถึงที่รีสอร์ทคงจะต้องตรวจสอบให้ดีอีกครั้งว่าไม่มีอะไรติดตามในรถไปด้วย

หมายเหตุ: ☆ ตอบสนอง

Bellanie Avendell ♡

"ฉันเบลลานีย์ค่ะ เคยไปที่ห้องสมุดด้วย แต่ไม่เคยคุยกันเลยค่ะ" เบลลานีย์หันไปแนะนำตัวกับเขาที่เธอเคยเห็นแวบ ๆ ตอนไปอ่านหนังสือที่นั้น ก่อนจะหันไปมองคราบเมือกที่คุณเขาใช้ไม้แงะออกมา ถ้าอย่างงั้นขนาดมันคงเล็กและว่องไวน่าดู

"มันเข้าไปในช่องแอร์ได้ยังไงคะ แบบว่าตะแกรงก็ปิดอยู่ หรือมันเป็นเมือกนิ่ม ๆ ทั้งตัวเลยลอดรูเล็ก ๆ เข้าไปได้" เบลลานีย์ ถามออกไปด้วยความสงสัยอีกครั้ง หรือมันมีช่องตรงไหนที่พอจะเข้าไปได้อีกนะ

หมายเหตุ: ตอบสนอง ♡

Josephine Starling

หลังจากเหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้น ทั้งหมดได้เดินทางขึ้นไปบนรถ รถบัสได้แล่นออกจากหอสมุดเอลิเชียนและมุ่งเข้าสู่ถนนเส้นหลักอีกครั้ง เธอมองไปยังเรกูลัสที่กำลังจะทำอะไรบางอย่าง ก่อนจะกลับเข้าห้วงความคิดของตัวเองอีกครั้ง เธอรู้สึกแปลกใจกับสิ่งที่ทิ้งเมือกเหล่านั้นเอาไว้โดยไม่เห็นตัว แล้วไหนจะที่เมือกพวกนั้นจะยังสามารถติดไฟได้อีก เธอหันออกไปมองที่นอกหน้าต่าลและหวังว่าจะไม่มีอะไรตามมาอีก

หมายเหตุ: ตอบสนอง

Pinkberry Perlman

"จริงเหรอคะ ขอพิงค์เบอร์รี่ดูได้ไหม" เรื่องความสอดรู้สอดเห็นทางแม่มดตัวน้อยมีไม่ได้แพ้ไปกว่าใคร ลุกขึ้นจากที่นั่งไปจ้องมองคราบที่ติดอยู่ที่ปลายไม้ในมือเรกูลัสด้วยความสนใจ จากที่ฟังเขาพูดมันดูเข้าท่าและเป็นแบบนั้นอยู่หรอก ถ้าสงสัยก็ต้องทำให้หายสงสัย

"เก็บพวกมันไปลองทำอะไรดูดีไหมคะ ถ้าอยากรู้ว่าใช่ไหมก็ต้องลองทำอ่ะเนอะ" ไม่ว่าเปล่ายังล้วงเอาอะไรบางอย่างออกมาจากมิติเป็นกล่องแก้วขนาดพอดีมือเก็บตัวอย่างพวกเมือกน่ากลัวกลับไปด้วย

หมายเหตุ: ตอบสนองอีเว้นท์

Hansel Legarius

คราบเมือกติดปลายไม้ที่เรกูลัสนำไปแหย่ นั่นก็แสดงว่าเจ้าตัวล่องหนคือตัวที่ส่งเสียงดังเคร้งด้านในช่องระบายอากาศรถบัส แถมเมือกของมันยังติดไฟได้อีก อันตรายมากหากมันเอาไม้ขีดมาจุดตัวเองแล้วเผาทั้งหมู่บ้านวอดวาย

“เราควรเก็บมันไว้ในที่เย็นนะฮะ แบบพวกวัตถุไวไฟอะไรเทือกนั้น” แน่ละ ฮันเซลยังเข็ดกับเหตุการณ์ไฟไหม้ในห้องเก็บอุปกรณ์ที่ศูนย์สุขภาพอยู่เลย ถึงจะไม่ใช่เมือกแต่ก็ไฟอยู่ดี

หมายเหตุ: ตอบสนอง (+2 บัฟ)

Letisia B. Flozentine ʚɞ

"ฉันเก็บมันไปได้ไหมคะ?"

เลทีเซียเดินเข้าไปหาเรกูลัส เธออยากรู้ว่าพวกมันจะทำปฏิกิริยาอย่างไรถ้าลองใช้น้ำ ไฟ และน้ำแข็งทำอะไรสักอย่างกับพวกมัน แต่เรื่องนั้นคงต้องเอาไปทดลองหลังจากไปถึงรีสอร์ทแล้ว เลทีเซียมองซ้ายขวา นึกขึ้นได้ว่ามีขวดที่เก็บมาจึงหยิบออกมาเขี่ย ๆ เมือกเ้านบนใส่เมือกเข้าไปในขวดสองใบ

หมายเหตุ: เก็บเมือกใส่ขวดแก้ว ʚɞ

ปิดหอสมุดเอลิเชียน

หลังจากที่เรกูลัสเอ่ยคำร่าย และคณะขนย้ายออกไปจากบริเวณนี้ได้สักพัก เวทมนตร์โบราณก็เริ่มทำงาน กลอนขนาดใหญ่ปิดล็อกทุกทางเข้าหอสมุดเอาไว้ จะมีเพียงการโจมตีอย่างรุนแรงเท่านั้นที่จะทำให้หอสมุดถูกทำลาย แต่คงไม่มีใครสติไม่ดีทำแบบนั้นหรอกมั้ง..

---

ปิดหอสมุดเอลิเชียน

Vanessa Z. Velaqueous

เพราะหมู่บ้านเต็มไปด้วยน้ำที่ท่วมไปหมดทุกที่ นมาจึงเป้นตัวเลือกที่ดีที่สุดหากไม่นับเส้นทางวารี วาเนสซ่าร่อนตัวเกาะที่ยอดของหอสมุด รอคอยคนอื่น ๆ  ที่ตามกันมาก่อนที่จะไปรวมตัวอีกครั้ง ไม่รู้ว่าอลิซได้เบาะแสอะไรที่นี่ แต่อย่างน้อยหากมันสามารถช่วยให้เรื่องเหล่านี้คลี่คลายได้เร็วมันก็คุ้มค่าที่จะเสี่ยงอยุ่ไม่น้อย

หมายเหตุ: เดินทางมาถึง

Valeska Ivrea Lorentzen

วาเลสก้าที่กลายร่างจากค้างคาวกลับเป็นมนุษย์เดินกลับมารวมกลุ่มกับคนอื่น ๆ ที่เดินทางมาถึงที่หมายมันเปลี่ยนไปมากเพราะน้ำที่ท่วมสูง ตอนนี้เธอแทบจะไม่ปกปิดแล้วตนเป็นแวมไพร์เพราะว่าเรื่องการมีอยู่ของแวมไพร์ที่ไม่เป็นภัยคงจะไม่แย่ไปกว่าการปรากฏตัวของสัตว์ประหลาดในหมู่บ้านและหายนะที่เลโอพูดถึง แถมเธอเองก็ไม่ได้กัดคอใครถ้าไม่จำเป็นอยู่แล้ว ตอนนี้ก็มีเรื่องอื่นให้หวงมากกว่า ครั้งล่าสุดที่มาที่หอสมุดเธอจำได้ว่าคุณบรรณารักษ์ปิดมันไว้ แล้วอย่างนี้พวกเธอจะเข้าไปได้หรือเปล่านะ

หมายเหตุ: ☆ เดินทางมาถึง

Pinkberry Perlman

"ฮึบ!"

ร่างของพิงค์เบอร์รี่ปรากฏขึ้นอยู่ข้างวาเนสซ่าที่มาถึงอยู่ก่อนแล้ว เธอส่งยิ้มกว้างทักทายตามประสาพลางกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ด้วยความสนใจ ห้องสมุดที่ปิดไปแล้วกลับมีเรื่องให้วกกลับมาอีกจนได้ บางทีหนังสือที่ขนย้ายกันคราวก่อนอาจตกหล่นอะไรไปหรือไม่ก็ต้องรออลิซนำทางไปอีกที

"ขาดใครอีกนะ มากับครบหรือยัง"

หมายเหตุ: ตอบสนอง

Zinnia A. Lewis

ร่างโปร่งของแม่มดสาวปรากฏขึ้นที่หย้าหอสมุดซึ่งถึงลงด้วยเวทมนตร์เอาไว้ ในตอนนี้น้ำต่างท่วใไปหมด เธอก็เลยอยู่สภาพที่ลอยกลางอากาศอย่างที่ไม่เคยได้ทำมาก่อน ดวงตาสีน้ำตาลมองไปโดยรอบเพื่อสังเกตการณ์ เพราะคราวที่แล้วที่มามันก็มีตัวปรัหลาดโผล่มาด้วย ไม่นฝแน่ใจเลยว่าตอนนี้จะปลอดภัยหรือไม่ ได้แต่คิดแบบนั้นจริง ๆ

" ประตู.. ล็อคไปแล้วไม่ใช่หรอคะ? "

หมายเหตุ ✾ เดินทางมาถึง

Daphne Agreste

ระยะเวลาในการเดินทางได้ถูกย่นลงเมื่อเทียบกับหลายครั้งก่อนหน้านั้นซึ่งมักโดยสารทางเรือไปพร้อมกับคนอื่น ๆ ปีกแฟรี่ถูกเก็บลงหน้าหอสมุกซึ่งถูกปิดใ้งานมาได้ชั่วระยะหนึ่งแล้ว ยิ่งอยู่ท่ามกลางความเสียหายจากอุทกภัยรอบหมู่บ้านยิ่งชวนดูเงียบเหงาเข้าไปใหญ่

"ฉันจำได้ว่ามันปิดอยู่..." เธอรำพึงเบา ๆ ก่อนหยุดชะงักลง หากเป็นอลิซแล้วล่ะ ก็ เรื่องการเข้าไปข้างในคงไม่ได้ยากอะไรอย่างที่เธอกังวลหรอกมั้ง

หมายเหตุ: ตอบสนอง - เดินทางมาถึงหอสมุด 

Bellanie Avendell ♡

น้ำยังคงท่วมหมู่บ้านเหมือนเช่นเคยทำให้เดินทางมาโดยปกติไม่ได้ แต่ยังไงซะเบลลานีย์ก็มาถึงหอสมุดได้อย่างปลอดภัย เธอมองไปรอบ ๆ พร้อมกับสำรวจดูว่ากลอนทุกอย่างยังคงปิดล็อคสนิทดีเหมือนที่มาครั้งล่าสุดรึเปล่า หญิงสาวมายืนรวมตัวอยู่กับคนอื่น ๆ พลางมองดูว่าทุกคนมาครบหรือยัง ทั้งที่เธอน่าจะมาถึงเป็นคนสุดท้าย

"ฉันมาช้าไปมั้ยคะ" เบลลานีย์เอ่ยขึ้นก่อนจะมองไปรอบ ๆ อีกครั้ง

หมายเหตุ:  ตอบสนอง ♡

Xaymoor Finneas Chandelier

ใช้เวลาอยู่สักพักค้างคาวตัวน้อยก็บินมาถึงบริเวณเหนือหอสมุด จุดหมายของเขา เซมัวร์ค่อย ๆ ร่อนกายลงสู่พื้นดิน ก่อนจะคืนร่างสู่กายหยาบของมนุษย์ "ในที่สุดก็ถึงสักที บินจนปวดตัวไปหมด" เซมัวร์บ่นออกมาเล็กน้อยเพราะจากระยะทางที่ต้องมาในค่อนข้างไกลจากรีสอร์ตแซงกวิสอยู่พอสมควร ถ้าให้เดินทางมาแบบนี้ทุกวันคงตายรอบสองแน่ ๆ

หมายเหตุ: ตอบสนอง

ข้อมูลที่ได้มา

แมงมุมมากมายรวมตัวขึ้นที่ข้างกำแพงหนึ่งก่อนจะกลายเป็นร่างของแฝดลุยซ่าอย่างอลิซพลางลงไปยืนรอทุกคนที่กำลังเดินทางมาถึงจุดหมาย และเมื่อเห็นว่ามากันครบแล้วเธอจึงเอ่ยบอกกับทุกคนที่ยืนกันอยู่ด้านหน้าหอสมุด

"ฉันได้ข้อมูลมาที่นี่ เพียงแต่มันไม่ได้อยู่ด้านใน แต่อยู่นั่น.." เรียวนิ้วยกขึ้นชี้เข้าไปในสวนไม้พุ่มที่สูงเหนือหัวของทุกคนที่นี่ราวกับอยู่ในเขาวงกต แต่ถึงอย่างนั้นน้ำที่ท่วมอยู่ก็สูงประมาณเอวพวกเขาเท่านั้น

"ถูกใช่ไหม..เธอนำทางฉันไปได้หรือเปล่า ขอบคุณมาก" อลิซพึมพัมกับตัวเองขณะเดินลุยน้ำนำทุกคนเข้าไปในเขาวงกตที่มืด

---

คำสั่ง
ตอบสนองคนละ 1 โพสต์ ภายใน 7 นาที

Vanessa | Bellanie | Zinnia | Valeska | Daphne | Xaymoor | Pinkberry

Pinkberry Perlman

พิงค์เบอร์รี่ไม่ได้เอ่ยแทรกอะไรเพียงพยักหน้ารับแล้วเดินตามหญิงสาวที่ลุยซ้ำเข้าไปก่อนแล้ว ไม่รู้ว่าจะมีอะไรอยู่ในนี้บ้างแต่มันคงเป็นทางออกเดียวของเรื่องราวที่เกิดขึ้นในตอนนี้ น้ำเปียกแฉะไปเกินกว่าครึ่งตัวทำให้ต้องพยายามขยับขาเดินตามให้ทัน ระหว่างนั้นก็มองสังเกตุรอบบริเวณหาความผิดปกติที่เกิดขึ้นในทุกที ลูกไฟถูกจุดขึ้นลอยเหนือน้ำให้แสงสว่างแหวกผ่านความมืดมิด

หมายเหตุ: ตอบสนอง

Vanessa Z. Velaqueous

สิ่งแรกที่รับรู้ได้ คือหากเปิดประตูเข้าภายในน้ำก็จะท่วมหอสมุด แต่เมื่อได้รับคำยืนยันจากอลิซ ดูเหมือนความคิดของเธอจะไม่ถูกนัก วาเนสซ่าในร่างค้างคาวเพียงแค่บินตามไปเงียบ ๆ อาจจะเพราะเธอเห็นแล้วว่าเป้าหมายคือเบื้องบนไม่ใช้ภายใน นี่ทำให้เธอโล่งใจขึ้นมาไม่น้อย

เพียงแต่ในนั้นนี่คือ .. ที่ไหนกัน

หมายเหตุ: ตอบสนอง

Daphne Agreste

"โอ้..." มุมมองสายตาถูกเบนไปอีกทางตามที่อลิซชี้ กลายเป็นว่าพวกเราไม่ต้องงัดแงะเข้าไปในหอสมุด หากแต่ต้องลุยน้ำเข้าไปหาเบาะแสในกำแพงพุ่มไม้ด้านข้างนั้นแทน

ประโยคถัดมาของเจ้าตัวกลับทำคนฟังอย่างเธอมึนงงตามไปเล็กน้อย จนกระทั่งอีกฝ่ายเริ่มเดินนำ ดาฟนีถึงได้ก้าวลุยน้ำตามไป ไม่อยากนึกถึงอะไรก็ตามที่ยากจะรับมือท่ามกลางพื้นที่ทั้งมืดและน้ำท่วมแบบนั้นเลย

หมายเหตุ: ตอบสนอง