ประวัติตัวละคร Eugene Scander Klein

류 안동 김씨

Eugene Scander Klein 

[ Vampire ]

ชื่อตัวละครภาษาไทย :  ยูจีน สแคนเดอร์ ไคลน์
ชื่อเล่น : จีน
วัน/เดือน/ปีเกิด : 14 / 08 / 1802
สภาพอายุ : 25 ปี ( 220 ปี )
ประวัติความเป็นมา :

ชายหนุ่มผู้กำเนิดในช่วงสมัยโชซอนนาม รยู ตระกูลคิมแห่งอันดนซึ่งเป็นสายตระกูลที่มีอำนาจที่สุดในช่วงต้นคริสศักราช 1800 ทำให้ครอบครัวของรยูนั้นเป็นชนชั้นขุนนางอยู่ดีกินดี แต่ทว่า ตระกูลฝ่ายตรงข้ามโยนความการสนับสนุนศาสนาคริสต์ ( การศึกษาความรู้ฝั่งตะวันตก เป็นสิ่งต้องห้าม ) หนึ่งในนั้นคือตำนานผีดูดเลือด การลอบฆ่าในช่วงกลางคืน และโยนความผิดไปที่ผีดูดเลือด โชคร้ายของครอบครัวของรยู พวกเขาถูกว่าร้ายใส่ ทั้งบิดาและมารดาของเขาต้องหลบหนีจากเมือง ทั้งสองสามารถส่งรยูขึ้นเรือสำเภา เพื่อหลบหนีได้อย่างปลอดภัย แต่เหมือนดวงจะไม่เข้าข้างพวกเขาทั้งสอง ทหารที่ตามมาทันทำการจับตัวทั้งคู่ไว้ได้ รยูจึงเป็นคนเดียวที่สามารถลี้ภัยออกมาจากความโหดร้ายของการใส่ร้ายครั้งนี้

เป็นเวลาหลายเดือนนับจากก้าวขาสู่เรือสำเภา พวกเขาแล่นเรืออย่างไร้จุดหมาย เสบียงที่เหลืออยู่นั้นก็หมดเป็นเวลานานแสนนาน สิ่งที่สำคัญในการดำรงชีวิตอย่างน้ำสะอาดก็ไม่มีเหลือเช่นกัน ทำได้เพียงรอฝนตกลงมาได้รองน้ำประทังชีวิตในแต่ละวัน ส่วนรยูเองก็ทรุดโทรมจนไม่เหลือเค้าเดิมของคุณชายหลงเหลือ มีเรื่องเล่าขานกันภายในเรือสำเภา หนึ่งในผู้อพยบนั้นมีผู้ถูกคำสาปกลายเป็นผีดูดเลือด (แวมไพร์) ผู้คนบนเรือเริ่มน้อยลงทุกวัน จนจิตใจของแต่ละคนเริ่มคลุ้มคลั่ง การล่าผีดูดเลือดจึงเกิดขึ้น “นั่นมันลูกชายตระกูลคิมที่เป็นผีดูดเลือดในข่าวนี่ ฆ่ามัน ฆ่ามัน ฆ่ามัน!” หนึ่งในกลุ่มล่าแม่มดดังขึ้นหลังจากได้เห็นหน้ารยู เขาผวาและพยายามที่จะเจรจา แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เรื่องดีขึ้นเลย กลุ่มคนอพยพกลับพยายามที่จะปลิดชีพเขา รยูที่หมดหนทางจึงต้องสู้กลับอย่างเลี่ยงไม่ได้ แต่พวกมันมีมากเกินไปจึงถูกดาบฟันจนเลือดซึมเข้าเสื้อผ้าไหม ชายหนุ่มพยายามสู้กลับแล้วแต่การที่ถูกคนรุมเป็นสิบคงจะเกินแรง บาดแผลจากของมีคมพยายามสังหารรยูอย่างช้าๆ จนกระทั่งเขาต้องพยายามซ่อนตัวใต้ท้องเรือ ความรุ้สึกหวาดกลัวความตายภายในใจ มันทำให้ชายหนุ่มสั่นเทาจนกลั้นน้ำตาไม่ไหว แต่ในอีกด้าน ความเคียดแค้นก็เริ่มเบ่งบานเช่นกัน

“พวกมันทำให้เจ้าต้องสูญเสียทุกอย่าง คนที่เจ้าไว้ใจก็หลอกใช้อย่างคนโง่เขลา”
“โชคชะตาอยู่ที่เจ้า จงคว้ามัน และทำสิ่งที่ถูกต้อง”

เสียงมันอยู่ในหัวของรยูซ้ำแล้วซ้ำเล่า เสียงที่รู้สึกถึงการเชิญชวนนี้ ทำให้เขารู้สึกเคียดแค้นกับคนในอดีต จนถึงผู้คนที่ตามล่าเขาอยู่ ไม่นานเข้า ชายปริศนาโผล่อยู่ข้างตัวเขา สีผิวที่ดูซีดจนน่าหวาดกลัว ความรู้สึกที่น่าขนหัวลุกคืบคลานมาหา “ตั้งแต่วันแรกบนเรือ เจ้าดูอนาถเหลือเกิน” เสียงของชายปริศนาทำให้ชายหนุ่มที่เจ็บปางตายพยายามตั้งท่าสู้กลับ ถึงรู้ว่าร่างกายจะขยับแทบไม่ได้แล้ว “ข้าไม่ใช่ศัตรูของเจ้า” สิ้นเสียงนิ้วมือชี้ขึ้นไปยังข้างบนเรือ “พวกมันไม่ใช่หรือ ที่ทำให้เจ้าเป็นแบบนี้ พวกโง่ที่คล้อยตามคำพูดปลิ้นปล้อนกลับกลอก พวกมันมันอ่อนแอกว่าเจ้ามาก” รยูชะงักไปชั่วครู่กับคำพูดหว่านล้อมของชายปริศนา “มันถึงเวลาของเจ้าแล้ว จงเลือกซะ” คำพูดที่ดูเป็นการยื่นข้อเสนอ “ข้า . . . ข้าอยากมีชีวิต . . . ข้าจะตายไม่ได้ . . . ไม่ได้!” เสียงของรยูที่กัดฟันเพราะความทรมานทั้งร่างกายและจิตใจ เขาไม่อยากตายแม้ว่าจะต้องแลกกับอะไรก็ตาม “ดี ไม่มีใครกำหนดโชคชะตาได้ มีแต่ตัวเจ้าเองเท่านั้น” รอยยิ้มเปื้อนหน้าของชายปริศนา คมดาบยาวถูกเฉือนไปที่มือขาวซีด ของเหลวข้นสีแดงสดหยดลงปากที่เปิดอยู่ มือหนึ่งบีบปากของรยูที่เข้าใกล้เข้าสภาวะโคม่าจนจะหมดสติเต็มที มันมีกลิ่นคาวจนฟุ้งเต็มไปทั่วปาก “ข้าช่วยได้เพียงเท่านี้ ส่วนที่เหลือ เจ้าจะต้องเริ่มการเดินทางครั้งใหม่ในแบบของเจ้าเอง ลาก่อน” สติที่เลือนลางและสายตาที่พล่ามัวครอบงำรยู มันรู้สึกสะลึมสะลือจนหมดสติไปแบบนั้น เขาได้แต่ภาวนาว่า ความโหดร้ายที่เกิดขึ้นในชีวิตเป็นเพียงแค่ความฝัน ให้มันหายไปซะ และแล้วเขาก็เข้าสู่ภวังค์แห่งการหลับไหลในทันที

บางสิ่งบางอย่างมันผิดปกติ ร่างที่สลบอยู่กำลังรู้สึกกระวนกระวายไปทั่วร่าง หัวใจที่เต้นช้าลง ประสาทสัมผัสทั้ง 5 รวมถึงความรู้สึกแปลกๆ ความกระหายหน้ามืดจนรู้สึกควบคุมไม่ได้ นี่มันอะไรกัน รยูเริ่มรู้สึกตัวขึ้นมาบนเรือสำเภา จากสภาพที่แทบจะขยับตัวไม่ได้ ตอนนี้เขาลุกเดินราวกับว่าเขาไม่เคยถูกฟันแม้แต่ครั้งเดียว รยูเดินขึ้นมาข้างบนของเรือ มันถูกทอดสมอลงที่ท่าเรือแห่งหนึ่ง แต่กลับไม่มีใครอยู่ข้างบนนี้ กลิ่นคาวเลือดที่คละคลุ้งเต็มเรือไปหมด หรือว่า ชายที่ช่วยชีวิตเขาจะจัดการพวกนั้นไปหมดแล้ว หมอกหนาครอบคลุมไปทั่วบริเวณไร้แสงอาทิตย์ หลังจากที่เขาได้ลองเคลื่อนไหวร่างกาย ความคล่องตัวเพิ่มขึ้นจนเหมือนร่างกายไร้น้ำหนัก ความรู้สึกขนาดนี้ ต่อให้คนมารุมเขาเพียงคนเดียวก็เอาอยู่ สายตาที่พยายามมองไปยังรอบด้าน จนกระทั่ง เขาได้มองเห็นคนๆ หนึ่งที่กำลังตกปลา แต่ทว่าสัญชาติญาณดิบมันเกิดเรียกร้อง กลิ่นคาวเลือดบนเรือทำให้เกิดความบ้าคลั่ง รยูเองไม่สามารถควบคุมได้ เขารีบพุ่งไปหากับเหยื่อที่เป็นมนุษย์กำลังตกปลาอยู่ลำพัง รยูพลั้งปลิดชีพชายผู้นั้นอย่างรวดเร็ว ความกระหายเป็นตัวผลักดันให้ดูดเลือดของเหยื่อจนแห้ง สติก็ได้กลับมาหาเขา ความหวาดกลัวครอบงำจิตใจอีกครั้ง มันเป็นสิ่งที่เขายอมรับกับความเป็นตัวตนไม่ได้ โชคดีที่เขาเป็นคนหัวไว การปรับสภาพที่ยอดเยี่ยมครั้งเป็นมนุษย์ รยูรู้ว่าจะต้องรับมือกันมันอย่างไร เขารีบหนีออกจากที่เกิดเหตุและหายไปในความมืด

มันผ่านเป็นเวลาหลายสิบปี รยูได้เรียนรู้การที่จะร่วมอาศัยกับพวกมนุษย์ รวมถึงการที่จะรับมือสิ่งที่เขาเป็นอยู่เช่นกัน เขาเปลี่ยนชื่อไปเป็น ยูจีน สแคนเดอร์ ไคลน์ เพื่อให้เข้ากับผู้คนภายในเมือง รวมถึงการลงทะเบียนเป็นหนึ่งในประชากรได้อย่างแนบเนียน โดยมีเพื่อนของเขาให้การช่วยเหลือ ยูจีน ได้เริ่มทำงานเป็นบาร์เทนเดอร์และพักในบาร์แห่งหนึ่ง จนกลายเป็นคนโปรดปรานกับขาประจำ กลายเป็นลูกรักของเจ้าของ แต่ทว่าการมีคนชอบก็มีคนเกลียด เพื่อนร่วมงานยูจีนที่รู้สึกไม่พอใจการกระทำ ทำให้พวกนั้นหาเบาะแสเพื่อเล่นงานยูจีน และพวกมันก็เจอหลักฐานชิ้นดี มันคือถุงเลือดภายในห้องส่วนตัว ข่าวแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว จนยูจีนรู้ตัวและรีบเก็บข้าวของ เขาหลบหนีออกไปจากเมืองนี้แทบทันที เขาสะสมประสบการณ์การทำงานไปยังเมืองต่างๆ เป็นเวลายาวนาน

ในปี 1900 ยูจีนได้เหยียบเท้าเข้าสู่หมู่บ้านเอลิเชี่ยนเป็นครั้งแรก เขารับรู้ได้ถึงตัวตนที่ไม่จำเป็นที่จะต้องปกปิด การอยู่อาศัยที่นี่เป็นไปอย่างสงบสุข มันเป็นความมั่นใจให้กับยูจีนถึงการลงหลักปักฐานที่นี่ เขาเริ่มที่จะกลับมาทำงานเป็นบาร์เทนเดอร์เช่นเคย แต่ครั้งนี้มันค่อนข้างจะพิเศษกว่า มันคือบาร์สำหรับชุมชนแวมไพร์โดยเฉพาะ การคิดค้นเครื่องดื่มที่ผสมจากเลือดคืองานอดิเรกจนถึงปัจจุบัน การสนทนากับลูกค้าต่างๆ การแลกเปลี่ยนข้อมูล ทำให้เขาเริ่มรู้จักการใช้ชีวิตของแวมไพร์ที่แท้จริง การมีเพื่อนที่ไม่จำเป็นต้องหลบซ่อน มันอาจจะเป็นความฝันที่เข้านึกถึงอยู่ก็เป็นได้

อุปนิสัย :  ยูจีนมีนิสัย เงียบ สุขุม รับมือกับทักษะการเข้าสังคมที่ดี แต่กลับขี้ระแวงและไม่ไว้วางใจผู้อื่นโดยง่าย เจ้าสำอาง รักการดูแลตัวเอง เนี๊ยบกับทุกเรื่องจนสามารถเรียกได้ว่าเสพติดความสมบูรณ์แบบ
เฟซเคลม : Song Kang | 송강