ประวัติตัวละคร Penelope G. Williams

introducing

penny

everything I want wants me more 

เพเนโลเป้ เกรซ วิลเลียมส์

full name (thai)

America

birthplace

2

5

day

1

2 

month

1

9

5

4

year

Vampire

tribe

2

level

69

age

-

education

Unemployed

occupation

-

pet(s)

Looking for a sugar daddy 

note

Pen, Penny 

aliases

ENFJ

mbti

#840000

color code

Megan Fox

faceclaim

Beauty 

Friendly

Politeness

Confidence

Outgoing

Talkative

Curious

Penelope Grace Williams 

Penelope G. Williams

ตั้งแต่จำความได้ครั้งแรกเธอก็เข้ามาอยู่อาศัยที่คฤหาสน์ของเศรษฐีในรัฐแห่งหนึ่งในประเทศอเมริกา แม้จะถูกรับเลี้ยงในฐานะลูกสาวบุญธรรมอีกคนของบ้าน แต่เนื่องจากเหตุเพราะเธอเป็นเด็กกำพร้าไปรู้ที่มาที่ไปจึงต้องปฏิิบัติหน้าที่ในฐานะของแม่บ้านเพื่อแลกกับที่ซุกหัวนอนและข้าวปลาอาหาร

คฤหาสน์ตระกูลวิลเลียมส์มีข้อห้ามมากมายในการใช้ชีวิตอยู่ภายในคฤหาสน์ แม้ทุกคนจะถูกสั่งห้ามสงสัยแต่หากมนุษย์ไร้ซึ่งข้อสงสัย เราจะยังกล้าเรียกตัวเองว่ามนุษย์ได้อย่างไร นั่นเป็นหนึ่งในคติประจำใจของเพเนโลเป้เสมอ ด้วยเหตุนั้นนั่นจึงทำให้เธอมักแหกกฏที่มีเพื่อทำตามความต้องการของตัวเอง และแม้ว่าในทุก ๆ ครั้งที่ทำจะถูกจับได้อยู่ร่ำไป แต่ใครจะสนกันล่ะ ?

เพเนโลเป้ไม่เคนเข็ดหลาบกับการแหกกฏของตระกูล เธอมักแอบเข้าไปในห้องทำงานของพ่อบุญธรรมตัวเองในกลางดึกบ่อยครั้งเนื่องจากในนั้นมีชั้นหนังือเรียงรายอยู่มากมาย และหนึ่งในนั้นก็เป็นตำนานแวมไพร์ซึ่งถูกเก็บซ่อนอยู่มิดชิดในตู้หนังสือลับตา

ด้วยความหนาของหนังสือและเนื้อหาด้านในที่อัดแน่นไปด้วยตำนานของแวมไพร์มากมาย พร้อมทั้งตำนานสถานที่อย่าง “เอลิเชียน” นั่นจึงทำให้เธอต้องใช้เวลาหลายต่อหลายวันในการอ่านหนังสือเล่มนี้ให้จบ แต่เมื่ออ่านตำนานของแวมไพร์ไปได้แค่เพียงนิดเปเนโลเป้ก็นึกเอะใจเมือลักษณะหลายต่อหลายอย่างของแวมไพร์นั้นคล้ายคลึงกับพ่อบุญธรรมของเธอ

เขาไม่มีลูก ถึงแม้ว่าจะมีภรรยาที่แต่งงานและอยู่อาศัยกันมานานแต่กลับมีเพียงลูกบุญธรรมที่รับมาเลี้ยงขากสถานที่ต่าง ๆ เพียงเท่านั้น นอกเหนือจากนี้ทั่วทั้งคฤหาสน์ยังไม่มีแสงแดดเข้ามาถึงด้านใน ในบางครั้งหัวหน้าแม่บ้านก็มักนำเครื่องดื่มสีคล้ายไวน์ทว่ากลิ่นกลับคาวแบบแปลก ๆ แถมผิวของทั้งสองเจ้าของคฤหาสน์ยังขาวซีดจนน่ากลัว แต่นั่นก็อาจจะเป็นเพราะพวกเขาไม่ได้ออกไปตากแดดอย่างคนงานก็ได้ล่ะมั้ง ?

ขณะที่กำลังนั่งอ่านและวิเคราะห์บุคลิกภาพของผู้ต้องสงสัยว่าอาจเป็นแวมไพร์อยู่นั้น พ่อบุญธรรมของเธอก็หยุดอยู่ตรงหน้าโดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัว คงจะยืนยันได้แล้วล่ะมั้งว่าเขาเป็นตัวอะไร ไอ้เขี้ยวยาว ๆ นั่นน่ะ น่ากลัวเป็นบ้า

แม้ว่าจะจำความเป็นไปของเมื่อคืนไม่ได้สักเท่าไหร่ แต่เพเนโลเป้ก็คุ้นเคยกับสถานที่ที่เธอฟื้นขึ้นมาอยู่ไม่น้อย ด้านหลังเงาของกรงเหล็กมีร่างของผู้มีพระคุณทั้งสองของเธอกำลังยืนจ้องมองเธออยู่ พวกเขากระซิบกระซาบบางอย่างกันอยู่ครู่หนึ่งก่อนสายตาทั้งสองครู่จะมองกลับมา ทว่าเพเนโลเป้กลับสลบไปเสียก่อน

หญิงสาวฟื้นขึ้นมาพร้อมกับร่างกายที่แปลกไป แม้จะไม่รู้ว่าตัวเองเผลอหลับไปนานแค่ไหนแต่เมื่อเหลือบมองดูผิวกายที่สีซีดลงอย่างชัดเจนก็สร้างความตกใจให้กับเธอไม่น้อย หญิงสาวพยายามเดินมองหากระจกเงารอบห้อง แต่ก็ไม่พบมันแม้แต่บานเดียว และทันใดนั้นเองผู้มีพระคุณของเธอก็เธอเข้ามาภายในห้องพัก เพเนโลเป้ไม่รอช้ารีบเอ่ยถามเพื่อไขข้อสงสัยของตนในทันที

มันน่าตกใจก็จริงที่อยู่ ๆ จากที่เป็นมนุษย์ก็ถูกเปลี่ยนร่างให้กลายเป็นแวมไพร์ ตอนแรกก็โกรธท่านทั้งสองอยู่เหมือนกัน แต่เมื่อเวลาผ่านไปเพเนโลเป้ก็คิดได้เธอไม่สามารถโทษใครได้เลยนอกจากตัวของเธอเอง มันเป็นเพราะความอยากรู้อยากเห็น เธอรู้ความลับของพวกเขา และเพื่อป้องกันไม่ให้ความลับนั้นรั่วไหลไปยังบุคคลภายนอก ก็แค่ต้องทำให้เธอเป็นพวกเดียวกันกับพวกเขา เพื่อให้เธอเก็บความลับนั้นเอาไปชั่วชีวิตหากยังอยากมีชีวิตรอด

หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อเพเนโลเป้ปรับตัวเข้ากับชีวิตใหม่ของเธอได้แล้ว หญิงสาวจึงขอออกจากคฤหาสน์เพื่อเดินทางไปยังหมู่บ้านเอลิเชียน สถานที่ที่เธอเคยอ่านพบในหนังสือตำนานแวมไพร์เมื่อไม่นานมานี้

biography

เป็นคนตรงไปตรงมา ค่อนข้างพูดจาขวานผ่าซาก (ในสมัยเมื่อประมาณ 40 ปีก่อน ปัจจุบันพยายามปรับปรุงตัวเเพื่อป้องกันการโดนกริชเงินแทง) แม้ว่าจะไม่มีเงินสักแดงเหลืออยู่ในกระเป๋าแต่ก็จะยังคงทำตัวฟุ่มเฟือยอยู่เรื่อยไป มั่นใจในใบหน้าของตัวเองมากถึงมากที่สุด หวงแหนใบหน้ายิ่งกว่าทรัพย์สินเงินทอง เป็นสาวแฟชั่นนิสต้า ติดตามคอลเลคชั่นเสื้อผ้าทุกชิ้น ไม่ชอบใส่ชุดซ้ำ เป็นคนขี้เกียจติดอันดับโลก ขี้เกียจแม้กระทั่งกินหรือนอน ติดนิสัยชอบมองคนอื่นด้วยหางตา (เนื่องจากขี้เกียจขยับใบหน้า) จึงมักถูกมองแรงกลับมาอยู่ทุกครั้ง ในวัยเด็กเคยเป็นคนที่มีความสงสัยไม่มีที่สิ้นสุดแต่ในปัจจุบันพยายามปรับปรุงตัวเองเพื่อไม่ให้ตายก่อนตามหาเสี่ยเลี้ยงได้สักคน 

personality

relationship

Silvia N. Velaqueous 

Buddy

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 02-01-2025, 09:26 PM โดย Penelope G. Williams

introducing

Ell 

worry less, smile more 

เอลลิออต แอชเชอร์ สเตอร์ลิง 

full name (thai)

San Francisco 

birthplace

0

9 

day

0 

9 

month

1

9 

9 

9 

year

vampire 

tribe

2 

level

25 

age

Bachelor’s degrees 

education

unemployed 

occupation

- 

pet(s)

Lost in California ah where am I?

note

เอล, แอช

aliases

ENFP 

mbti

#4682b4

color code

Kim Doyoung

faceclaim

Outgoing 

Caring

energetic 

cute

humor

confident 

stubborn 

Elliot Asher Sterling 

full display name

เอลลิออตเกิดและเติบโตมาในเมืองซานฟรานซิสโก พ่อของเขาเป็นสถาปนิกชาวอเมริกันซึ่งพบรักกับแม่ของเขาสมัยที่เคยทำงานเพียงระยะสั้นๆ ในประเทศเกาหลี แม้จะเป็นเพียงไม่กี่เดือนเท่านั้นที่ได้ทำความรู้จักและมอบความรู้สึกดีๆ บางอย่างให้แก่กัน ทว่าภายในสามเดือนนั้นกลับมีก้อนเมล็ดพันธุ์บางอย่างเกิดขึ้นภายในร่างกายของหญิงสาวที่เอลลิออตเรียกว่าแม่

แน่นอนว่าหนึ่งในเรื่องที่เอลลิออตภูมิใจมากที่สุดคงจะเป็นความใส่ใจและความรับผิดชอบที่พ่อของเขามี ทันทีที่รู้ว่ามีเด็กอีกคนเกิดมาในความสัมพันธ์ทั้งสอง พ่อของเขาก็ไม่เคยปฏิเสธความรับผิดชอบหรือโยนเศษเงินเพื่อให้แม่ไปทำแท้ง

เอลลิออตเกิดมาในความอบอุ่นเหล่านั้นและเขารู้สึกมันได้ ด้วยครอบครัวที่มอบความรักให้เขาอย่างไม่เคยขาด ทำให้เอลลิออตเป็นเด็กที่มีจิตใจดีมาตั้งแต่เกิด เขารักสัตว์แทบทุกชนิดคงจะมีก็แต่ค้างคาวล่ะมั้งที่ทำให้เขากลัวได้

ครั้งหนึ่งในสมัยยังเล็ก โรงเรียนอนุบาลพาเด็กๆ ไปทัศนศึกษาที่ป่าแห่งหนึ่ง คงจะเรียกได้ว่าเป็นการเดินทางไกลเพื่อสำรวจสภาพแวดล้อมทำธรรมชาติหรืออะไรสักอย่าง แต่สิ่งที่โชคร้ายก็คือการที่เด็กชายเอลลิออตในตอนนั้นผลัดหลงกับเพื่อนร่วมห้องรวมถึงคุณครูเข้าไปอยู่ในถ้ำหน้าตาแปลกประหลาดที่มีแต่ความมืดมิด ด้านในมีเสียงแปลกๆ ดังเคล้าอยู่ตลอด ขาป้อมสั้นเดินเข้าไปภายในลึกขึ้นเรื่อยๆ

ดวงตาคู่หนึ่งแวววับท่ามกลางความมืด มันน่ากลัวจนเด็กชายผวาเผลอร้องออกมา สิ่งมีชีวิตเจ้าของดวงตานั้นก็คงจะตกใจไม่แพ้กันพวกมันถึงได้ตื่นและบินหนีออกมาพร้อมกับร่างของเด็กชายชาวเอเชียอย่างนั้น และนั่นก็คงเป็นความทรงจำแสนน่ากลัวที่ทำให้เอลลิออตจำมาจนถึงทุกวันนี้

จากเด็กชายเติบโตมาจนกลายเป็นหนุ่มวัยรุ่นหน้าตาน่ารักและหล่อเหลาในคราวเดียวกัน จมูกเป็นสันโด่งและปากกระจับอิ่มทำให้เขาเป็นที่ดึงดูดทั้งต่างเพศและเพศเดียวกัน นั่นจึงทำให้เขาผ่านประสบการณ์การมีความรักมามากมาย แต่มันก็ไม่เคยจบลงด้วยดีสักครั้ง หากไม่โดนบอกเลิกโดยไม่มีสาเหตุ ก็จะกลายเป็นว่าเขาโดนอีกฝ่ายนอกใจไปหาใครอีกคนที่บอกว่าเป็นแค่คนรู้จัก และเพราะชีวิตรักมันเฮงซวยเขาถึงได้มุ่งเป้าไปที่การตั้งใจเล่าเรียนและไม่มองหาความรักอีกต่อไป

ก็เกือบจะดีอยู่แล้วเชียว ถ้าการตั้งใจเรียนจนจบแล้วเขาได้งานในบริษัทดีๆ สักแห่ง แต่นี่มันอะไรกัน ร่อนเรซูเม่ไปที่ไหนก็ไม่มีใครรับเขาเข้าทำงานเลยสักคน รอแล้วรอเล่าบริษัทที่บอกว่าจะติดต่อกลับมาอีกครั้งเห็นหน้ากันครั้งสุดท้ายก็คงจะเป็นเมลฉบับนั้นที่บอกว่าให้รอติดต่อสัมภาษณ์

สุดท้ายแล้ว รอมาจนเกือบจะสามปีเอลิออตก็ยังไม่เคยมีประสบกาณ์การทำงานในออฟฟิศที่ฝันสักครั้ง จนมาถึงงานร่วมรุ่นครั้งที่สามของปี เขาเจอชายหนุ่มคหนึ่งหน้าตาดูดีตรงมาตรฐานความงามจนไม่อาจละสายตาได้ เอลิออตก็เป็นชายคนหนึ่งที่มีความต้องการ เมื่อมั่นใจว่าตัวเองมีแอลกอฮอล์ไหลเวียนอยู่ภายในเลือดมากพอที่จะแสดงความเป็นกันเองออกไปได้ง่ายๆ เขาถึงได้เดินเข้าไปหาและถามไถ่สารทุกข์สุขดิบอีกฝ่ายอย่างที่เคยทำมากับคนอื่นๆ

ไม่รู้ว่าคืนนั้นเขาเมาไปขนาดไหน ตื่นมาอีกครั้งถึงได้จำอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง รู้ก็เพียงแต่ว่าวันเวลาเลยผ่านมานานกว่าสามวัน ร่างกายที่เคยอบอุ่นตอนนี้กลับเย็นเฉียบพร้อมกับสีผิวขาวที่เคยดูเหมือนมนุษย์มากกว่านี้ ตอนนี้กลับเปี่ยนเป็นขาวซีดอย่างศพ ชายคนที่เคยคุยกันเมื่อคืนก่อนก็หายไปพร้อมกับโน้ตที่ถูกแปะเอาไว้ข้างเตียงและเบอร์โทรศัพท์

สิ่งสุดท้ายที่เขาหลงเหลือความทรงจำเกี่ยวกับการเป็นมนุษย์ก็คงจะเป็นความรู้สึกมึนเมาขณะที่กระดกแก้วเครื่องดื่มสีอำพันเข้าปากและอาเจียนออกมาเพราะปริมาณของมันมากเกินกว่าที่ร่างกายจะรับไหว ชายคนนั้นที่เคยมีสัมพันธ์กันเมื่อติดต่อไปก็ได้ยินแค่เพียงคำตอบว่าเขาเป็นคนต้องการแปรสภาพร่างกายเอง เป็นความต้องการของเขาเอง ไอ้เวรเอ๊ย

ในที่สุดเอลลิออตก็ต้องยอมรับแม้ว่าตัวเขาเองจะไม่รู้ว่ากลายเป็นสิ่งเหนือธรรมชาติในนิยายไปได้ยังไง แต่ความรู้สึกกระหายเลือดนั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่โกหก เขาไม่เคยอยากดื่มด่ำกับของเหลวสีสดในขณะที่ยังเป็นมนุษย์นั่นคงเป็นเครื่องยืนยันว่าเขาได้กลายเป็นแวมไพร์เต็มตัว แน่นอนว่าเด็กดีอย่างเขาไม่สามารถปกปิดเรื่องนี้กับครอบครัวได้ พ่อและแม่รับรู้ เอลลิออตเสนอทางเลือกเพื่อย้ายไปอยู่ที่หมู่บ้านเอลิเชียนเนื่องจากเขาไม่สามารถอยู่ในซานฟรานซิสโกได้อีก แม้ว่าในตอนแรกทั้งสองจะไม่เห็นด้วย แต่สภาพร่างกายที่เปลี่ยนไปก็ส่งผลให้เขาต้องย้ายออกจากบ้านในไม่กี่วันต่อมา

biography

แม้ว่าจะมีใครต่อใครหลายคนบอกว่าเขาเป็นคนฉลาด เพราะสามารถบริหารจัดการอะไรหลายๆ อย่างได้ดีด้วยตัวเพียงคนเดียว รวมถึงยังสามารถจัดการกับคะแนนในวิชาเรียนของตัวเองได้ดีอีกเช่นกัน ทว่าเอลลิออตกลับไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลย แม้ว่าจะดูเป็นคนที่ใจกล้ากับอะไรหลายๆ เรื่องแต่เขากลับใจกล้าเฉพาะเรื่องที่มีคนสนับสนุนเท่านั้น หาหมีคนซัพพอร์ต เอลลิออตก็พร้อมจะสู้ทุกอย่าง

เขาเป็นคนรักเด็กและสัตว์ ยกเว้นก็แต่ค้างคาว (แต่ตอนนี้กลับต้องมาแปลงร่างกลายเป็นค้างคาวซะเอง) เขามีจิตใจเมตตากับเกือบทุกอย่างบนโลก ยกเว้นคนที่ทำให้เขาเดือดร้อนและดอกจันทน์ตัวใหญ่ๆ ก็คือคนที่เอลลิออตไม่ชอบขี้หน้า

personality

relationship

no friends 

nothing

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 02-01-2025, 09:25 PM โดย Penelope G. Williams