สำหรับคนที่ย้ายบ้านบ่อย ๆ หมู่บ้านเอลิเชียนถือว่าเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่อบอุ่นดี แม้ในตอนกลางวันจะเงียบเหงาไปสักหน่อยเพราะจำนวนประชากรส่วนใหญ่ที่เป็นแวมไพร์ แน่นอนว่าเธออาจจะอยู่ที่นี่จนกว่าจะเบื่อ หรืออยากออกเดินทางไปยังสถานที่ใหม่ ๆ
สำหรับชาวเอลิเชียน โซอี้จำไม่ได้หรอกว่ารู้จักใครบ้าง แต่ถ้าเห็นหน้าเธอก็จำได้ทุกคนนะ! สำหรับเธอแล้วพวกแวมไพร์เป็นกลุ่มคนที่หน้าตาดีสุด ๆ แม้ว่าผิวของพวกเขาจะขาวซีดไร้ชีวิตชีวา แต่ด้วยเสน่ห์ของแวมไพร์ทำให้เธอเขินพวกเขาไม่น้อยเลยล่ะ แม้จะเคยรู้สึกกลัวเพราะว่าเลือดของแฟรี่มีประโยชน์กับการใช้ชีวิตตอนกลางวันของพวกเขามาก แต่ด้วยยุคสมัยที่เปลี่ยนไปทำให้ไม่ค่อยเจอแวมไพร์นิสัยแย่เลยสักครั้ง และแวมไพร์ที่เธอรู้จักก็นิสัยดีมาก ๆ ด้วย อย่างไมเนอร์ แอชลินน์ เอลิโอ เมลินดา แซคคารี และอีกเยอะแยะที่เธอรู้จัก พวกเขาเป็นมิตรกับเธอสุด ๆ ไปเลย โดยเฉพาะไมเนอร์ ที่อุตส่าห์ส่งข้อความมาอวยพรวันเกิดและอยู่เป็นเพื่อนเธอตอนเดินทางเข้าป่าลึกคนเดียว ใจดีมาก!
ส่วนคนธรรมดาในหมู่บ้านนั้นเธอรู้จักเยอะรองลงมา แน่นอนว่าเธอจำเด็กที่ชื่อซันนี่ ซัมเมอร์ได้ขึ้นใจเลยล่ะ เพราะว่าเป็นเพื่อนตกปลาคนแรกของเธอตอนที่เพิ่งย้ายเข้ามาใหม่ แต่ตอนนี้ไม่ค่อยเห็นหน้าเท่าไร เด็กคนนั้นอาจจะเข้าเรียนในเมืองใหญ่ไปแล้ว ส่วนเดลฟินัส ชายที่เธอเจอตอนรีดนมวัว ช่วงนี้เธอก็ไม่ค่อยเห็นเขาเหมือนกัน กับวินเซนต์ที่เธอไปร่วมปาร์ตี้ขึ้นบ้านใหม่ก่อนเกิดเหตุการณ์ประหลาดก็ไม่ค่อยได้คุยบ่อยนัก และที่เจอบ่อยสุด ๆ ก็คงเป็นคุณเฟลิกซ์เจ้าของฟาร์มที่เธอไปทำงานรีดนมวัวบ่อย ๆ นั่นแหละ เหมือนว่าเขาจะเปิดเรือนกระจกและแปลงฟักทองให้ไปหารายได้เพิ่มด้วย เธอคงต้องหาเวลาไปทำแล้ว
อืม ที่พอจะรู้จักพอ ๆ กันคงเป็นแม่มดและมนุษย์หมาป่า แน่นอนว่าไม่มีใครไม่รู้จักพิงค์เบอร์รี่ แม่มดสาวดาวติ๊กต่อกที่เอเนอร์จี้ล้นสุด ๆ เธอคุยกับพิงค์เบอร์รี่อยู่สองสามครั้งแต่ทุกครั้งพิงค์เบอร์รี่จะทำให้เธอทึ่งเสมอเลย ส่วนคุณซินเนียกับวินเทอร์เธอเพิ่งจะรู้จักได้ไม่นานนัก แต่พวกเขาก็ดูนิสัยดีนะ แถมยังเก่งมาก ๆ ด้วย น่าเสียดายที่เธอไม่รู้จักพ่อมดเลยสักคน แต่สักวันคงจะได้เจอแหละ
มนุษย์หมาป่าที่เธอรู้จักเหมือนว่าจะมีแค่สองคน ถ้าเธอจำไม่ผิดนะ คุณแลนสลอตกับคุณบลู แน่นอนว่าเธอจำพวกเขาสองคนได้เพราะพวกเขาตัวติดกันสุด ๆ และคุณแลนสลอตก็ช่วยเธอจากการโจมตีของปีศาจด้วย เป็นคนที่เท่เหมือนกันชื่ออัศวินโต๊ะกลมเลยแหละ แต่หน้าตาเขาค่อนข้างดุนิดหน่อย น่าจะเป็นสีหน้าของผู้ใหญ่ที่เคร่งขรึมล่ะมั้ง ส่วนคุณบลูเธอไม่ได้คุยกับเขามากเท่าไร แต่ดูแล้วก็ใจดีมากเหมือนกัน หน้าตาเป็นมิตรมาก ๆ เลยแหละ
ที่น่าจะรู้จักน้อยสุด ๆ คงเป็นนางเงือก เธอไม่รู้จักใครสักคนที่เป็นเงือกเลยนอกจากคุณเรจิน่าผู้นำเผ่าเงือกและฮิโตนะ เด็กสาวที่ฉลองวันเกิดในบาร์คนนั้น แต่เธอเคยเห็นเงือกแฝดอยู่นะ ถึงจะไม่เคยได้เข้าไปทำความรู้จักสักทีก็เถอะ คราวหลังถ้าได้เจอเธอคงต้องเข้าไปทักหน่อยแล้วล่ะ
สุดท้ายเพื่อนร่วมเผ่าพันธุ์แฟรี่เหมือนกันกับเธอ แน่นอนว่าเธอเกือบจะคิดว่าตัวเองเป็นเผ่าแฟรี่คนเดียวในหมู่บ้านแล้ว ถ้าไม่นึกขึ้นได้เสียก่อนว่าคุณนายฮิลล์เจ้าของอพาร์ตเมนต์ก็เป็นแฟรี่เหมือนกัน โซอี้จำได้เลยว่าวันที่เธอเจอเบลกครั้งแรกเธอตื่นเต้นขนาดไหน แน่นอนว่าพอแลกช่องทางติดต่อกันแล้วก็ไม่ได้คุยกันอีก น่าเสียดายมาก! แต่เดาว่าเบลกน่าจะงานยุ่งสุด ๆ เธอจึงไม่อยากกวนเท่าไร
อีกอย่างตอนนี้เธอก็ได้รู้จักแฟรี่เพิ่มอีกคนแล้ว คุณโซรินที่เจอตอนกำลังฝึกสื่อสารกับวัวในคอกอยู่ เขาเป็นผู้ชายผอม แล้วก็ให้ความรู้สึกสบาย ๆ แผ่ออกมา นอกจากนั้นยังให้ความรู้สึกเอ็นดูอย่างบอกไม่ถูก จากบทสนทนาที่เคยพูดคุยกันเหมือนว่าเขาจะเคยใช้พวกสัตว์ส่งของเยอะแยะเชียวล่ะ แถมดูเหมือนว่าจะชอบสัตว์มาก ๆ ด้วยโดยเฉพาะแมว แต่ที่น่ารักคืออาหารว่างของเขาคือแครอตต้ม! เหมือนกับกระต่ายตัวเล็ก ๆ เลย น่าเอ็นดู น่าเอ็นดู แน่นอนว่าการที่เขาอยู่ข้างห้องของเธอทำให้เธอติดต่อเขาง่ายขึ้น แต่ตอนนี้ยังไม่ได้ลองชวนเขาไปคุยกับไก่ในฟาร์มอีกสักรอบเลย เดี๋ยวไว้เธอหายขี้เกียจเมื่อไรต้องลองไปเคาะประตูห้องคุณโซรินดูซะแล้วล่ะ
Zoe Cameron
