ตอบกระทู้
[ประวัติตัวละคร] Athenia Vlinder Seymour
05-27-2022, 10:41 AM
━━━━━━━━━━ Character ━━━━━━━━━━
ชื่อ-นามสกุล (ภาษาอังกฤษ) : Athenia Vlinder Seymour ชื่อ-นามสกุล (ภาษาไทย) : อาเธเนีย วลินเดอร์ ซีมัวร์ ชื่อเล่น : อาตี้ ( Athy ) , อาเธนส์ ( Athens ) วัน / เดือนเกิด : 26 Dec 1657 ราศี : มังกร อายุ : 367 ปี ( อายุกายภาพคงไว้ที่ 20 ปี ) เพศ : หญิง เพศวิถี : ไบเซ็กซวล ( Bisexual ) เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์ ขั้น 3 มายามรณะ เฟซเคลม : Ju JingYi ![]() ━━━━━━━━━━ Personalities and traits ━━━━━━━━━━
ลักษณะนิสัย : ' ตัวตนที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ ' น่าจะเป็นคำนิยมสำหรับอาเธเนีย เจ้าหล่อนเป็นที่คนนุ่มนวล และอ่อนโยนอ่อนหวาน ร่าเริงแจ่มใสและยิ้มง่าย ขี้ใจอ่อนและขี้แยในบางเวลา การกระทำทุกอย่างของเธอล้วนแต่ดูน่ามองไปหมดตามการฝึกฝนภายในอดีต เธอดูตรงกันข้ามกับภาพลักษณ์ของเผ่าพันธ์ุของเธออย่างชัดเจน และแม้จะดูร่าเริงแจ่มใสดูเข้าถึงง่ายแต่ความจริงแล้วอาเธเนียก็เป็นนักล่า บางครั้งเธอก็เธอใจเย็นและสุขุมนิ่งงันราวกับสายน้ำ ตามสัญชาตญาณของเผ่าพันธุ์ของหล่อนเธอมักจะสนุกสนานกับการล่า และท่ามกลางความตึงเครียดบางครั้งอาทาเนเซียก็มักจะยิ้มแล้วหัวเราะคิกคักกับตัวเองราวกับเด็กเล็ก เธอเปิดบทสนทนากับใครไม่ค่อยเก่งดังนั้นเมื่อได้คุยกับใครเลยอดไม่ได้ที่จะประหม่าแม้สิ่งที่เธอแสดงออกมาจะดูไม่ดีอะไรก็ตาม อาเธเนียเป็นผู้ฟังที่ดี ดังนั้นภายในวงสนทนาอาทาเนเซียจึงมักจะนั่งและเก็บข้อมูลคอยฟังเรื่องเล่าของคนอื่น ๆ อยู่เสมอแต่เมื่อมีใครต้องการความคิดเห็นของเธออาเธเนียนับเป็นอีกคนที่ค่อนข้างจะพูดอะไรไม่ค่อยรู้เรื่องดังนั้นเมื่อต้องการความเห็นของเธอหลาย ๆ คนจำเป็นต้องใจเย็นกับเธอสักหน่อย ภายนอกนั้นเธอเหมือนกลีบดอกไม้ที่บอบช้ำได้จากการแตะต้องเพียงนิดเดียวแต่แท้จริงแล้วเธอก็เป็นแวมไพร์ที่แข็งแกร่งพอควร และเนื้อแท้แล้วเธอก็เป็นเพียงเด็กสาวขี้เล่นคนหนึ่ง ในอดีตเธอเคยเป็นลูกคนเล็กของบ้านและถูกผู้สร้างของเธอตามใจอยู่เป็นนิจ ดังนั้นจึงไม่แปลกใจเลยที่เธอจะมีนิสัยเอาแต่ใจ ขี้งอนขี้เขวี่ยง และเป็นเด็กขี้อิจฉาอยู่บ้างพอสมควรแต่อาเธเนียก็เลือกที่จะไม่แสดงออกมากเพราะเธอก็อายุเยอะมากแล้วและไม่อยากให้ใครได้เห็นนิสัยด้านที่ไม่ดีของเธอสักเท่าไหร่ รูปพรรณสันฐาน : เป็นหญิงสาวร่างเล็กผอมเพรียวบางดูโครงของกระดูกบางซึ่งสูงเพียง 155 ซม.เท่านั้น เรือนผมสีดำขลับราวกับน้ำหมึกยาวสยายหยักลอนสยายไปตามแผ่นหลังยาวจนถึงสะโพก ตากลมโตหางตาตก นัยน์สีน้ำตาลอ่อนและขนตายาวงอน โคลงหน้าจิ้มลิ้มและสะสวยผสมกัน เจ้าหล่อนมีผิวสีขาวซีดเผือกตัดกับริมฝีปากสีแดงสดดุจดั่งคำนิยมถึงอุสราแห่งรัตติกาล รอยตำหนิ - รอยแผล : มีไฝเสน่ห์อยู่ที่ใต้ตาขวา ริมฝีปากล่างซ้ายและเนินอกซ้าย การแต่งกาย : มักจะสวมใส่ชุดเดรสที่ดูสุภาพพร้อม ๆ กับเครื่องประดับชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่ดูเข้ากันอยู่เสมอ และแม้เธอจะสวมใส่กางเกงอยู่บ้างแต่อาทาเนเซียกลับชื่นชอบการสวมใส่ชุดเดรสมากกว่าจากการสะดวกสบายในการสวมใส่มัน ดังนั้นภายในตู้เสื้อผ้าของเธอจึงมีแต่ชุดเดรสและกระโปรงเป็นซะส่วนใหญ่ ![]() ━━━━━━━━━━ Background ━━━━━━━━━━
ก่อนที่จะมาเป็นซีมัวร์ . . .' อาเธเนีย วลินเดอร์ ซีมัวร์ ' เดิมมีนามว่า ' เมโนโดร่า ' เธอมีชาติกำเนิดที่สูงส่งแต่กลับไม่มีแม้กระทั้งชื่อสกุลประดับ นามของเมโนโดร่าไม่ถูกบันทึกเป็นคนในตระกูล เพราะบิดาเป็นดยุคผู้สูงส่ง แต่มารดามีฐานะที่ต่ำชั้นกว่าทำให้มารดาและเธอไม่ถูกยอมรับ ตั้งแต่ยังเล็กเธอและมารดาไม่เป็นที่โปรดปราน ต่อมาผู้เป็นบิดาอย่างดยุคนั้นไปทำเรื่องชั่วร้ายอะไรบางอย่างมาทำให้คนทั้งปราสาทถูกสังหาร เจ้าปราสาทและภรรยาทั้งหลาย ลูกเด็กเล็กแดง หรือแม้กระทั้งสัตว์เลี้ยงตัวน้อย ๆ ก็ไม่ได้รับรับละเว้น ที่พักอาศัยถูกวางเพลิงเผาไหม้เสียจนวอดวาย มารดาถูกสังหารและตายในกองเพลิง เมโนโดร่าที่ถูกตามไล่ล่าเพื่อสังหารให้ตกตายตามคนอื่น ๆ ไปนั้นวิ่งหนีอย่างหัวซุกหัวซุนแต่เหมือนสวรรค์จะยังเมตตาเห็นแก่ชีวิตน้อย ๆ ของเด็กหญิงไร้เดียงสา มีเหตุบังเอิญเกิดขึ้นทำให้ใครบางคนสามารถเข้ามาช่วยเหลือชีวิตน้อย ๆ ของเธอไว้ได้ เด็กหญิงตัวน้อยถูกชายใจบุญ ‘ ชาร์ลส์ ซีมัวร์ ’ ช่วยเหลือเอาไว้เกิดเป็นความเอ็นดูแต่แรกเห็น เขารับเธอเป็นบุตรสาวบุญธรรมเปลี่ยนชื่อและมอบนามสกุลแสนล้ำค่าให้กับเธอ ‘ อาทาเนเซีย วลินเดอร์ ซีมัวร์ ’ ท่ามกลางบุตรสาวและบุตรชายนับสิบคนของชาร์ลส์เด็กสาวได้รับความโปรดโปรนและความรักจากพี่ชายพี่สาวของเธอเป็นอย่างมาก แต่ก็มีบุคคลที่เธอสนิทสนมด้วยมากที่สุด เขาคนนั้นคือ ' ฟรานซิส ซีมัวร์ ' พี่ชายผู้มีอายุเท่ากันกับเธอ ด้วยอะไรหลาย ๆ อย่างที่เหมือนกันทำให้เธอรู้สึกสนิทสนมกับเขาเป็นพิเศษ . . . วันเวลาผ่านไปฟรานซิสและเธออายุยี่สิบปีแล้ว พี่ชายพี่สาวของเธอต่างก็ตบแต่งมีครอบครัวและแยกออกไปตั้งปราสาทเป็นของตนเอง เช่นเดียวกับพี่ชายคนโปรดอย่างฟรานซิส เขาแยกออกไปตั้งปราสาทเป็นของตนเมื่อหลายปีที่แล้วนั้นทำให้อาทาเนเซียเหงาหงอยไปบ้างแต่เธอก็ได้รับอนุญาตให้เดินทางไปเยี่ยมเยียนพี่ชายบุญธรรมของตนได้ ดังนั้นเมื่อมีโอกาสซีมัวร์สาวก็มักจะแวะเวียนไปเยี่ยมเยียนพี่ชายผู้นี้อยู่บ่อยครั้ง จุดเริ่มต้นของการเป็นแวมไพร์และแล้วจุดพลิกผันของชั่วทั้งชีวิตของนางก็เดินทางมาถึง วันหนึ่งเธอเดินทางไปเยี่ยมเยียนฟรานซิสที่ปราสาทของเขาเหมือนเช่นทุก ๆ ครั้ง ยามค่ำคืนมาถึงและอาทาเนเซียกำลังพาหลานของเธอเข้านอน ก็เกิดเหตุการณ์ร้ายแรงขึ้น . . . ฟรานซิส และพี่สะใภ้ของเธอถูกยิงตายต่อหน้าต่อตา ปลายกระบอกหันเล็งมาที่เธอที่กำลังประคองกอดหลานสาวที่เป็นดั่งแก้วตาดวงใจเอาไว้ ก่อนความเจ็บปวดจะแทรกผ่านไปทั่วทุกอณู ภาพทุกอย่างมืดดับลง . . . พร้อมเสียงกระสุนปีนที่ดังขึ้นอีกนัด ดับชีวิตเล็ก ๆ ในอ้อมแขนของเธอตามมาด้วย แต่ในขนาดกำลังคิดว่าเธอกำลังจะตายนั้นถ้อยคำกล่าวของใครบางคนก็ดังลอดผ่านเข้ามาในหู เสียงกระซิบนั้นราวกับกำลังล่อลวงเธอเพื่อเหตุผลอะไรบางอย่าง เสียงกระซิบที่บอกกับเธอถึงการช่วยเหลือเธอที่อยู่ในสภาพใกล้ตาย ณ ขนาดนั้นแลกกับเลือดอันแสนอบอุ่นและหอมหวานจากต้นคอเล็ก ๆ และแน่นอนด้วยสติสัมปชัญญะที่น้อยลงเข้าไปทุกทีทำให้หญิงสาวตกลงไปในบ่วงนั้น เห็นเพียงเรืองรางของบุรุษผู้สวมใส่อาภรณ์สีดำดั่งอสุราแห่งรัติกาลโน้มกายลงมาที่ต้นคอของอาทาเนเซีย เสียงดังลั่นที่ราวกับว่ากระดูกแตกดังข้างหูและทุกอย่างนั้นก็ดับไปแต่มันเป็นเพียงชั่วครู่นั้นทุกอย่างก็กลับมาชัดเจนขึ้นอีกครั้ง . . . ทว่าร่างกายของเธอก็เหมือนจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เขี้ยวอันแหลมคมที่งอกยาวออกจากปาก ความหิวกระหายที่ไม่เคยมีมาก่อน แม้ขาดความนึกคิดแต่อาทาเนเซียในตอนนั้นยังสามารถจดจำมันได้อย่างชัดเจน ภาพที่เธอลงมือฉีกกระชากและฝั่งคมเขี้ยวลงบนต้นคอของชายผู้ลงมือสังหารผู้เป็นพี่ชายของนางเพื่อดับความหิวกระหายที่เกิดขึ้น ณ ตอนนั้น ตั้งแต่นั้นมาอาทาเนเซียก็กำเนิดใหม่กลายเป็นแวมไพร์ สิ่งมีชีวิตผู้งดงามและอมตะทว่าแลกมาด้วยกับการดื่มกินเลือดสด ๆ เป็นอาหาร . . . ผู้สร้างของเธอเป็น ' เขา ' แวมไพร์หนุ่มที่รูปงามราวรูปสลักภายนอกนั้นดูเย็นชาทว่ากลับมีท่าทีสนใจเธออย่างชัดเจน จากท่าทางดูเหมือนแวมไพร์ตนนี้จะติดตามดูชีวิตของอาทาเนเซียมานมนานแล้วเธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมอีกฝ่ายถึงดูสนใจเธอนัก ความทรงจำที่เลือนหายณ ขณะนั้น ภาพของร่างอันไร้วิญญาณของบุคคลผู้เป้นที่รักของเธอที่นอนแน่นิ่งไร้ลมหายใจทำให้หัวใจของแวมไพร์สาวแตกสลาย เธอพยายามจะปิดชีพตัวเองหลายคราเพราะไม่อยากจะมีชีวิตที่เป็นอมตะเช่นนี้ แต่ผู้สร้างของเธอไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้น คำสั่งของ ' เขา ' ผู้เป็นผู้สร้างสายสัมพันธ์นี้ขึ้นมาทำให้เขาเป็นดั่งเจ้าชีวิตของเธอทำให้เธอขัดไม่ได้ การที่เธอถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นแวมไพร์ทำให้เธอไม่สามารถอยู่ร่วมกับครอบครัวเดิมของเธอได้อีกต่อไป เหมือนกับเธอต้องทิ้งอดีตของตัวเองไป ผู้สร้างของเธอพาอาทาเนเซียไปอยู่ด้วยกัน ทั้งขึ้นเหนือลงใต้ข้างกายของแวมไพร์หนุ่มก็มักจะมีอาทาเนเซียติดสอยห้อยตามเขาไปด้วยเสมอ แต่แม้เรื่องราวค่ำคืนนั้นจะผ่านมาแล้วก็ตรามแต่จิตใจของเธอก็ยังไม่ดีขึ้น หัวใจที่แตกสลายและปฏิเสทที่จะยอมรับความจริงแม้เรื่องราวจะผ่านมาหลายปีแล้วก็ตาม ผนวกกับคำถามที่กำกวมเกี่ยวกับการอยากลับเลือนความทรงจำที่เขาเคยถามเธอและอาทาเนเซียตอบไปว่าถ้าเป็นไปได้เธอก็อยากลืมหากมันทำให้เธอไม่เจ็บ ดังนั้น ' เขา ' จึงลงมือทำอะไรบางอย่างเพื่อรักษาสภาพจิตใจของเธอเอาไว้ วันหนึ่งในขณะที่เธอกำลังฝึกควบคุมการกระหายของตนเองอยู่ ' เขา ' ก็ก้าวผ่านประตูเข้ามาพร้อมกับคนที่เขาพามาและบอกว่าเป็นเพื่อนของเขา และในทันใดหลังจากที่จ้องตาของอีกฝ่ายจิตใจของเธอก็พลันว่างเปล่า ความทรงจำเกี่ยวกับเรื่องราวที่ผ่านมาก่อนที่เธอจะกลายเป็นแวมไพร์ก็ดูมืดสนิทและคิดไม่ออกราวกับถูกม่านหมอกหนามาปกคลุมเอาไว้ . . . เธอถูกเพื่อนของแวมไพร๋ตนนั้นซึ่งมีสายเลือดของผู้วิเศษสาปให้ลับเลือนความทรงจำของตนเองนั่นเอง เริ่มมาถึงเอลิเชียนแม้อาทาเนเซียจะสงสัยเกี่ยวกับความทรงจำที่เลือนลางและขาดหายไปแต่เจ้าหล่อนก็ไม่ได้พยายามไคว่คว้าตามหาความจริงเพราะปัจจุบันก็ดีอยู่แล้ว ' เขา ' ดีกับเธอมาก เป็นดั่งพี่ชาย พ่อและเพื่อนรู้ใจของเธอ และสำหรับอาทาเนเซียเกี่ยวกับความทรงจำก่อนที่เธอจะกลายเป็นแวมไพร์นั้น . . . สัญชาตญาณของเธอบอกว่าถ้าเธอรู้มันอาจจะทำให้เธอเสียใจและแตกสลาย หลังจากที่เห็นว่าอาทาเนเซียเริ่มดูแลตัวเองได้แล้ว ' เขา ' ก็เริ่มปล่อยให้เธอใชีชีวิตด้วยตัวเอง แวมไพร์สาวเลยใช้ชีวิตของตัวเองไปเรื่อยเปื่อย ช่วงเวลาขชีวิตที่ยืดยาวทำให้เธอมีเวลาทำอะไรหลากหลายอย่างที่เธอจะทำ อาทาเนเซียย้ายที่อยู่ของตนไปเรื่อยเพื่อปกปิดเผ่าพันธ์ที่เป็น แต่พอเริ่มเบื่ออาทาเนเซียก็จะจำศีลจนกระทั่งปี 1980 อาทาเนเซียก็ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ยุคสมัยที่เปลี่ยนไปมากทำให้เธอเกิดสนใจขึ้นมา ด้วยเพราะมีมีนิสัยเหมือนเด็กและไม่ค่อยโต บางทีความทรงจำก็ขาดหายแต่เจ้าหล่อนไม่ค่อยคิดอะไรมาก เธอชอบที่ที่จะเรียนรู้อะไรอยู่ตลอด และเป็นแวมไพร์ที่ไม่ชอบอยู่นิ่ง ดังนั้นหลังจากที่ตื่นขึ้นมาแล้วก็เอาสมบัติภายในโลงของตัวเองไปขายแล้วเอาเงินไปออกเดินทางเที่ยวเล่นไปเรื่อย แม้จะสนุกกับการแร่ร่อนไปเรื่อยแต่ในใจก็อยากได้สถานที่ที่หนึ่งไว้เป็นที่อยู่ถาวร สถานที่ที่เธอสามารถเรียกว่า ' บ้าน ' ได้ . . . . จนกระทั่งเธอพบกับหมู่บ้านที่หลากหลายเผ่าพันธ์ุสามารถอยุ่ร่วมกันอย่างสงบสุขได้อย่าง เอลิเชียน เป็นสถานที่ที่สงบสุขและมีแต่สันติภาพดั่งภาพฝัน เธอเห็นว่าไม่ได้เสียหายอะไรเลยลงหลักปักฐานที่นั่นอย่างถาวร ช่วงเวลาที่เดินผ่านไปทำให้ชื่อของเธอค่อนข้างดูโบราณและยาวเล็กน้อยเมื่อต้องใช้สำหรับการทำธุรกิจ ดังนั้นเมื่อเวลาผ่านอาทาเนเซียเลยเลือกที่จะเปลี่ยนชื่อที่เธอรักและหวงแหนแต่ก็ไม่ได้ละทิ้งนามสกุลที่บ่งบอกว่าแม้ผ่านความทรงจำที่เลือนลางเธอเคยเป็นคนของใครมาก่อน . . . เมื่อเธอเดินออกจากศาลากลางเพื่อทำการเปลี่ยนชื่อของตนเองตัวตนของอาเธเนียก็กลายเป็น ' อาเธเนีย วลินเดอร์ ซีมัวร์ ' มาตั้งแต่นั้นเป็นต้นไป ![]() ━━━━━━━━━━ TMI ━━━━━━━━━━
โค้ดสีประจำตัว : #FC8EAC ถิ่นที่อยู่ปัจจุบัน : ห้องมิดเดิลคลาส 02 อพาร์ตเมนต์คุณนายฮิลล์ สิ่งที่ชอบ :
โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 01-09-2025, 09:18 PM โดย Athenia V. Seymour
![]() ![]() อาเธเนีย วลินเดอร์ ซีมัวร์ ✤ ISFP ✤ Spider Lily Lady ✤ #FC8EAC ☽ Banner Activity ☾![]() ![]() |
ผู้ที่กำลังดูกระทู้นี้: |
1 ผู้เยี่ยมชม |