โรลเพลย์ หอสมุดเอลิเชียน

Hans

ฮันส์ชะงักเท้าหยุดยืนนิ่งหน้าหอสมุดเอลิเชียนด้วยเหตุผลบางประการหรือไม่มันก็ไม่เคยมีอยู่ตั้งแต่ต้น บ้านเงียบเหงาเกินไป ส่วนเค้กในตู้เย็นฝีมือแบลร์ เวอร์นีย์ก็เป็นอาหารประเภทที่เขาไม่คิดอยากนำลงท้องกลางดึก มันย่อยยาก ทั้งแป้ง น้ำตาล และอาจมีครีมชวนเอียน

เขาควรถามหล่อนให้แน่ว่าเค้กนั้นคือเค้กอะไร แต่ช่างเถอะ ปล่อยหล่อนสนุกสนานกับโฮสต์หนุ่มซึ่งเป็นที่พักใจให้กับชีวิตแสนอ้างว้างและเปลี่ยวเหงาอันน่าเวทนาของหล่อนดีกว่า

ป้ายหมวดหนังสือประวัติศาสตร์นำฮันส์ไปยังชั้นไม้สูงท่วมหัว ต้องแหงนคอถึงเห็นชั้นบนสุดพาดด้วยบันไดติดล้อสำหรับอำนวยความสะดวก ฮันส์ปีนขึ้นไปด้วยความสงสัยใคร่รู้ว่าจะเจอหนังสือแบบใดที่นั่น มีสันหนังสือสีน้ำเงินสะดุดตาทว่าอยู่ไกลเกินเอื้อม เขาจำเป็นต้องไต่กลับลงพื้นเพื่อเคลื่อนตัวบันได เสียเวลาจริง

“นี่คุณตรงนั้น ถ้าไม่รบกวนเกินไปช่วยดันบันไดนี่ไปทางซ้ายทีได้ไหม?“

THE PIANIST

Mikael F. Kaiser

ยังไม่ทันที่แวมไพร์หนุ่มจะได้ก้าวขาออกจากโซนหนังสือประวัติศาสตร์ พลันก็ได้ยินเสียงขอความช่วยเหลือดังขึ้นมาจากด้านบนของชั้นหนังสือ นัยน์ตาคู่สวยของมิคาเอลไล่สายตาขึ้นไปยังต้นเสียง และเขาก็พบว่ามีชายผู้หนึ่งยืนอยู่ที่ยอดบนสุดของบันได มิคาเอลมองไปรอบ ๆ เพื่อดูว่าในบริเวณนี้มีใครอื่นที่ไม่ใช่ตนอีกไหม แต่แล้วเขาก็ได้คำตอบว่ามีเพียงแค่เขาคนเดียวเท่านั้น

“ขยับไปซ้ายใช่ไหมครับ – แค่นี้พอไหม” มิคาเอลเดินเข้าไปจับบันไดก่อนที่จะขยับไปทางซ้ายตามที่คนผู้นั้นบอก โชคดีที่พละกำลังของแวมไพร์นั้นมหาศาล เลยไม่ใช่เรื่องยากในการขยับบันไดหนักอึ้งที่มีคนยืนอยู่ด้วย

NOW PLAYING "YOUNG BLOOD" BY 5 Seconds of Summer

© auxbetty 2024

Hans

สันหนังสือสีน้ำเงินเคลื่อนเข้าใกล้มือมากยิ่งขึ้นจนฮันส์คว้ามันมาได้ นิ้วสัมผัสปกหนังสือค่อนข้างแข็งหุ้มด้วยผ้าและปั๊มอักษรสีทองลายเส้นตวัดเล่นหางสวยงามเขียนว่า ‘ประวัติศาสตร์ยุโรปยุคกลาง‘ น่าเสียดายที่ไม่ใช่ประเด็นสนใจของฮันส์จึงดันกลับเข้าชั้นดังเดิม

“ขอบใจที่ช่วย” เขาไต่ลงจากบันไดก่อนยืนเท้าคู่บนพื้นมั่นคง สังเกตเห็นผิวสีซีดราวกระดาษที่โผล่ออกจากร่มผ้า อดคิดไม่ได้ว่าอีกฝ่ายอาจเป็นพวกเลือดเย็นแพ้แสง ขั้นสูงหน่อยคงทนกลิ่นแฟรี่ได้ แต่ถ้าไม่ใช่แค่เลือดหยดเดียวได้ทำสติคลุ้มคลั่งแน่

อย่างไรก็ดี นั่นแค่ข้อสันนิษฐาน ฮันส์ยื่นมือออกไปราวจะเน้นย้ำถึงกลิ่นเฉพาะตัวที่เหล่าแวมไพร์ต่างโปรดปราน “ฉันฮันส์ ซิลวาลัวร์ นายล่ะ?” เขากระตุกมือพร้อมหยักยิ้มแฝงเลศนัย

---

ทำความรู้จัก 1/6

THE PIANIST

Mikael F. Kaiser

ทันทีที่คนข้างบนไต่ลงมาจนเกือบจะถึงด้านล่าง มิคาเอลก็รีบกลั้นหายใจทันทีถึงแม้ว่าเขาเองไม่จำเป็นต้องหายใจก็ตาม กลิ่นหอมเย้ายวนของเผ่าแฟรี่อาจจะทำให้แวมไพร์ระดับต่ำกว่านี้คลั่งขึ้นมาทันที แต่ยังถือว่าโชคดีที่เขานั้นเป็นแวมไพร์ขั้นสองแล้ว เลยพอยับยั้งชั่งใจตัวเองได้บ้าง แต่หากเป็นเวลาที่หิวโซแบบนี้ล่ะก็...กลัวใจตัวเองเหมือนกันแฮะ

“ไม่เป็นไรครับ แค่นี้เอง – ผมชื่อมิคาเอล เฟอร์รอส ไคเซอร์ เรียกมิคาเอลก็พอครับ” มิคาเอลแนะนำตัวเองกลับบ้าง ก่อนจะยื่นมือออกไปจับมืออีกฝ่ายแบบจำใจ แต่เดี๋ยวนะ! ฮันส์งั้นเหรอ งั้นก็แปลว่า...

“คุณใช่คุณฮันส์ บัดดี้ผมรึเปล่า?”

---

ทำความรู้จัก 1/6

NOW PLAYING "YOUNG BLOOD" BY 5 Seconds of Summer

© auxbetty 2024

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 08-07-2024, 11:12 PM โดย Mikael F. Kaiser

Hans

ชายหนุ่มผิวซีดมีนามเดียวกับอัครทูตสวรรค์ ก็เหมาะสมดี ฮันส์เลิกคิ้วผงกศีรษะเห็นด้วยกับตัวเอง อย่างน้อยอีกฝ่ายก็บินบนฟ้าได้เหมือนเทวดาพวกนั้น เขาไม่ติดใจอะไรในชื่อที่ได้ยินกระทั่งน้ำเสียงตื่นเต้นของมิคาเอล

“บัดดี้?” ฮันส์กลอกตานึก ความคิดในหัววิ่งวุ่นรื้อภาพในชั้นความทรงจำ ทุกอย่างกระจัดกระจาย ใช้เวลาพักใหญ่จึงเข้าใจ “เป็นนายนี่เอง จับคู่ได้ดี ๆ แวมไพร์กับแฟรี่”

น้ำเสียงขบขันให้กับความบังเอิญแสนตลกร้าย เบี่ยงตัวผ่านแวมไพร์มิคาเอลพลางกวักมือเรียกให้ตามมายังโต๊ะไม้ขัดเงาทางส่วนที่นั่งสำหรับอ่านหนังสือ เขาทิ้งตัวบนเก้าอี้เตะขาไขว่ห้าง มือข้างหนึ่งก่ายโต๊ะ

“ไม่เคยเจอหน้านายเลย เพิ่งย้ายมาหรือว่าเพิ่งออกจากโลงล่ะ?”

---

ทำความรู้จัก 2/6

THE PIANIST

Mikael F. Kaiser

มิคาเอลที่ยังคงกลั้นหายอยู่เพื่อไม่ให้ได้กลิ่นของแฟรี่ตรงหน้าก็ได้เดินตามเขาไปยังโต๊ะไม้ขัดเงาที่อยู่ไม่ไกลจากตรงที่พวกเขายืนมากเท่าไหร่ มิคาเอลนั่งลงพลางพิจารณาแฟรี่ตรงหน้า ดูแล้ว เขาเป็นคน...สบาย ๆ มากกว่าที่คิด ในระหว่างที่คิดอะไรไปสะระตะ คำถามของอีกฝ่ายก็ดึงความสนใจแวมไพร์หนุ่มไปทันที

“อืม ก็ย้ายมาได้หลายเดือนแล้วล่ะ แต่ปกติไม่ค่อยได้ออกไปไหน ก็...เป็นพวกเก็บตัวนั่นแหละ ไม่แปลกที่จะไม่เคยเจอ แล้วคุณล่ะ?” มิคาเอลตอบออกไปเสียยืดยาว ก่อนจะถามฮันส์กลับไป เขาเลือกที่จะไม่เล่าว่าเขาเคยย้ายออกไปจากหมู่บ้านเมื่อหลายสิบปีที่แล้ว แล้วเพิ่งย้ายกลับมา ก็นะ มันค่อนข้างจะซับซ้อนทีเดียว

---

ทำความรู้จัก 2/6

NOW PLAYING "YOUNG BLOOD" BY 5 Seconds of Summer

© auxbetty 2024

Hans

“สมกับเป็นแวมไพร์ คงชอบโลงเย็น ๆ มากกว่าโลกภายนอกล่ะสิ” รอยยิ้มเขาฉีกกว้างมากขึ้น ดวงตาสีรัตติกาลลุ่มลึกวาววามเป็นประกาย มิคาเอลดูไม่ใช่คนอารมณ์ร้อน คงพอรับมือกับนิสัยชอบเหน็บแนมและปากเสียแก้ไม่หายของเขาได้บ้าง

อยู่มาเป็นร้อยปีแม้ไม่ถึงคราวแก่สำหรับแฟรี่แต่ใช้คำว่าไม้แก่ดัดยากเข้าปากอยู่ แวมไพร์ตัวเย็น ความรู้สึกจะชืดช้าด้วยไหม ฮันส์คิดพลางเท้าคางจ้องมองคนตรงหน้าด้วยแววสนใจ

“ฉันย้ายมาเกือบครบสองปีแล้ว หมู่บ้านนี้สงบดี—ส่วนใหญ่ละก็นะ” เรื่องอลหม่านจบไปเมื่อตุลาคมปีก่อน นับรวมแล้วเขาเผาแวมไพร์ถึงสองคน และซ้ำคนเดิมตั้งสองครั้ง ถ้ามิคาเอลรู้จะวิ่งเผ่นหนีเขาไปหรือจะอยู่ต่อล่ะ

“ฉันมีห้องอยู่อพาร์ตเมนต์คุณนายฮิลล์ ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็มาที่ S10 — นี่ เอาโทรศัพท์มาสิ แลกเบอร์ติดต่อกันอะไรจะได้ง่ายขึ้น”

---

ทำความรู้จัก 3/6

THE PIANIST

Mikael F. Kaiser

มิคาเอลไหวไหล่กับคำพูดของฮันส์ ใช่ว่าเขาจะชอบโลงมากขนาดนั้นหรอก แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันเงียบและสงบจริง ๆ นั่นแหละ

แวมไพร์หนุ่มนั่งฟังอีกฝ่ายพลางพยักหน้าเห็นด้วยที่ว่าหมู่บ้านนี้สงบสุข ก็อาจจะใช่สำหรับเผ่าอื่นล่ะนะ แต่สำหรับเผ่าแวมไพร์อย่างเขานั้น เห็นมีแต่เรื่องเข้ามาทุกเดือน

“ผมเองก็อยู่ที่เดียวกันนะ อยู่ห้อง M11 – หืม? เบอร์โทร อ๋อ ได้สิ ๆๆ” มิคาเอลกรอกเบอร์โทรศัพท์ของตัวเองลงไปก่อนที่เขาจะบันทึกเบอร์โทรของอีกฝ่ายลงไปบ้าง

“ใช่สิ เห็นคุณมาหาหนังสือโซนนี้ สนใจประวัติศาสตร์เหมือนกันเหรอ?”

---

ทำความรู้จัก 3/6

NOW PLAYING "YOUNG BLOOD" BY 5 Seconds of Summer

© auxbetty 2024

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 08-08-2024, 12:23 AM โดย Mikael F. Kaiser

Hans

เบอร์โทรศัพท์ของมิคาเอลถูกบันทึกในชื่อ ‘ค้างคาวห้องสมุด‘ แต่ฮันส์ไม่มีวันบอกเรื่องนี้กับอีกฝ่ายแน่ สมาร์ทโฟนถูกเก็บลงไป ฮันส์กลับมาเท้าคางเช่นเมื่อครู่ก่อน ผินมองชั้นหนังสือหมวดประวัติศาสตร์ยามมันถูกยกเข้าประเด็นสนทนา

“ฉันชอบอะไรเก่า ๆ สักห้าสิบปี สองร้อยปี หรือพันปี” อีกฝ่ายเป็นแวมไพร์ ฉะนั้นฮันส์จึงไม่มีเหตุผลใดต้องปิดบังความจริงเรื่องอายุ พวกที่ตกใจพอรู้เรื่องคงมีแค่มนุษย์กับพวกคที่เพิ่งใช้ชีวิตบนโลกไม่เท่าไร

“การอยู่บนโลกนาน ๆ เห็นทุกความเปลี่ยนแปลงสักพักก็เริ่มเบื่อ อย่างต่ำร้อยปี ฉันเห็นตั้งแต่ทีวียังเป็นภาพขาวดำอยู่เลย” สีหน้าเซ็งเต็มขั้น มีเสียงถอนหายใจเบา ๆ เล็ดรอดผ่านริมฝีปาก “นายเห็นอะไรมาบ้างล่ะ ถ้าไม่นับฝาโลงมืด ๆ”

---

ทำความรู้จัก 4/6

THE PIANIST

Mikael F. Kaiser

แวมไพร์หนุ่มนั่งฟังอีกฝ่ายเล่าความหลัง ก่อนที่เขาก็นั่งรำลึกถึงความหลังของตัวเองบ้างเมื่ออีกฝ่ายโยนคำถามมา มิคาเอลไม่รู้จะเริ่มตั้งแต่ตอนไหน ตั้งแต่ตอนเขาเกิด? หรือตอนไหนดีล่ะ แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายเองก็ไม่ได้อายุน้อย ๆ เหมือนกันนะ

“อืม...ถ้าจะให้เล่าน่าจะยาวนะ ผมอยู่ทันเกือบทุกเหตุการณ์สำคัญของโลกในยุคสมัยใหม่ แต่ถ้าเอาที่จำความได้ ผมเกิดมาในตระกูลขุนนางของอังกฤษน่ะ ช่วงสมัยวิคตอเรียน ผมก็เลยชอบอ่านประวัติศาสตร์เพื่อรำลึกถึงวันเก่า ๆ ” มิคาเอลเหม่อมองไปยังชั้นไม้สูงชะลูดพลางคิดถึงเรื่องในวันวานไปด้วย

“ว่าแต่ คุณชอบเหตุการณ์ช่วงไหนเป็นพิเศษล่ะ?”

---

ทำความรู้จัก 4/6

NOW PLAYING "YOUNG BLOOD" BY 5 Seconds of Summer

© auxbetty 2024

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 08-08-2024, 01:04 AM โดย Mikael F. Kaiser

Hans

มือที่ยกค้ำคางไว้ตกลงบนโต๊ะ ฮันส์ยืดตัวขึ้นด้วยท่าทางกระตือรือร้น ยุควิคตอเรียนั่นมันก่อนเขาลืมตาดูโลกเสียด้วยซ้ำ คำว่าขุนนางหรืออะไรเทือกนั้นไม่ใช่สิ่งคุ้นเคยสำหรับเขาแม้แต่น้อย ฮันส์เกิดในเยอรมนี ความทรงจำเริ่มต้นด้วยใบหน้าของแม่ก่อนแทรกด้วยความขมขื่นซึ่งได้รับจากป้า

อดีตไม่มีวันหายไป มันอยู่สักที่ในชั้นของวันวานรอคอยให้เขารื้อมาอ่านใหม่อีกรอบเหมือนหนังสือ มิคาเอลตั้งคำถามให้เขาต้องเดินไล่สายตามองหาสิ่งที่ว่า แน่ละข้ามเรื่องเลวทรามของป้าใจร้ายไปได้เลย

“เลือกยากอยู่นะแต่เอาเป็นช่วง Y2K กับปี 2012 เป็นไง เขาลือกันทั่วว่าโลกจะแตกแต่ก็ไม่ ถ้าเป็นฉันนะ ช่วงสงครามต่างหากที่โลกดูจะใกล้แตกของจริง” เขาพ่นลมหายใจพร้อมน้ำเสียงเยาะหยัน บรรยากาศระหว่างพวกเขาเหมือนลุงแก่ ๆ นั่งสนทนาระหว่างวัน ขาดแค่กระดานหมากรุกเท่านั้น

“เอ้า น่าจะมีเครื่องดื่มให้ชนสักหน่อยเสียดาย”

---

ทำความรู้จัก 5/6

THE PIANIST

Mikael F. Kaiser

ดูท่าทางกะตือรือร้นของอีกฝ่ายหลังจากที่เขาเล่าเรื่องราวของตัวเองไป ก็คงจะพอเดาได้ว่าฮันส์อาจจะเกิดหลังจากนั้นอยู่มาก มิคาเอลนั่งเอนหลังฟังสิ่งที่คนตรงหน้าเล่าออกมาด้วยความสนอกสนใจ การที่มีใครสักคนที่สามารถพูดคุยเรื่องที่ชอบเหมือนกันนั้นไม่ได้มีมาง่าย ๆ หรอกนะ

“นั่นจริงเลย คนที่เกิดไม่ทันยุคสงครามอาจจะไม่เข้าใจความลำบากยากแค้นของคนในสมัยนั้น นั่นมันแย่ยิ่งกว่าโลกแตกของปี 2012 เสียอีก ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ได้แตกจริง ว่าแต่ตอนนั้นคุณทำอะไรอยู่ล่ะ? หมายถึง ช่วงสงครามน่ะ”

---

ทำความรู้จัก 5/6

NOW PLAYING "YOUNG BLOOD" BY 5 Seconds of Summer

© auxbetty 2024

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 08-08-2024, 01:53 AM โดย Mikael F. Kaiser

Hans

“อยู่ในไร่กับยาย ยืนมองรถถังที่ติดธงน่ารังเกียจเคลื่อนผ่าน” ฮันส์วาดหน้าเกลียดชังความทรงจำนั้น มีทหารมาเคาะประตูเพื่อตรวจว่าพวกเขาใช่คนยิวหรือไม่ด้วยซ้ำ ส่วนเรื่องราวอื่น ๆ ก็ถูกจารึกในหน้าประวัติศาสตร์ต่อสายตาชาวโลกหมดแล้ว

“ทางที่ดีก็อย่ามีสงครามเลย” น้ำเสียงเชิงตัดพ้อ เบือนหน้ามองนาฬิกาเรือนใหญ่ข้างผนัง พบว่าเวลาล่วงเข้าวันใหม่ มิคาเอลทำให้เขาลืมตัวว่าอยู่ที่นี่นานเป็นชั่วโมง บทสนทนาติดลมทั้งยังมีความสนใจในเรื่องทำนองเดียวกัน หาได้ไม่บ่อยนัก

ฮันส์กระแอมก่อนชี้นำสายตามิคาเอลยังเข็มนาฬิกา เป็นที่เข้าใจกัน “ดีใจที่ได้เจอ ไว้คราวหน้าเราค่อยหาทำกิจกรรมสำหรับบัดดี้ วันนี้หมดเวลาสนุกแล้ว”

---

ทำความรู้จัก 6/6

THE PIANIST

Mikael F. Kaiser

มิคาเอลดูเหมือนจะเข้าใจอีกฝ่าย เพราะตัวเขาเองก็ผ่านการใช้ชีวิตท่ามกลางสงครามน้อยใหญ่มามากมาย ซึ่งอย่างที่ฮันส์บอก การไม่มีสงครามคือสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่เขาจะก้าวผ่านค่ำคืออันโหดร้ายของสงครามมาได้ ถึงแม้เขาเองจะเป็นแวมไพร์ แต่ก็ใช่ว่าเขาจะไร้จิตสำนึกของความเป็นมนุษย์ไปเลยเสียหน่อย

เห็นอีกฝ่ายเบือนสายตาไปยังเข็มนาฬิกา มิคาเอลก็เข้าใจได้ในทันที เวลานี้มันก็ดึกแล้วจริง ๆ นั่นแหละสำหรับเผ่าอื่น แต่สำหรับแวมไพร์เองแล้ว มันเป็นเวลาที่เพิ่งจะออกไปใช้ชีวิต แต่ถึงอย่างนั้นเขาเองก็ไม่ได้กลับห้องมาหนึ่งวันเต็มแล้ว คงได้เวลากลับแล้วสิ

“ไว้เจอกันนะครับ วันนี้สนุกมาก ผมจะตั้งตารอวันที่จะได้ไปทำกิจกรรมกับคุณนะ”

---

ทำความรู้จัก 6/6

NOW PLAYING "YOUNG BLOOD" BY 5 Seconds of Summer

© auxbetty 2024

Anneliese Russell

หอสมุด

แอนมาถึงหอสมุดเอลิเชียนแล้ว เธอปล่อยให้สโนวบอลรอข้างนอกเพราะคิดว่าการเอาเจ้าเหมียวเข้ามาข้างในคงไม่ใช่เรื่องดีสักเท่าไหร่ ปกติแล้วแม่มดกสาวมักจะเแค่เดินตรงเผ่านเข้าไปยังประตูสีม่วงซึ่งเบื้องหลังเป็นสถานที่ของเหล่าพ่อมดแม่มดอยู่ แต่วันนี้เธอแวะมานั่งเงียบ ๆ อยู่ที่เบาะกำมะหยี่ลายสก็อตแดงตัดดำเพื่อผ่อนคลาย ยามนี้หอสมุดเอลิเชียนซึ่งเป็นชื่อเดียวกับหมู่บ้านนั้นค่อนข้างเงียบทีเดียว

---

ตามหาแมว

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 08-09-2024, 10:09 PM โดย Alfredius Walford

ได้รับเบาะแส...

ช่างเป็นโชคร้ายของแมวส้มสาววัยสองขวบจริง ๆ ที่เธอวิ่งหนีฝนมาหลบที่หอสมุดเอลิเชียน สถานที่ที่สงบและค่อนข้างเงียบเหงาที่สุดในหมู่บ้าน แม้จะไม่ได้ถูกบรรณารักษ์และผู้ดูแลไล่ตะเพิดแต่มันก็เจอคนอื่น ๆ นับคนได้ เจ้าเหมียวที่ตอนนี้มีท่าทีเซื่อง ๆ ซึม ๆ นอนขดตัวอยู่ที่ใต้โซฟาอย่างเหงา ๆ

---

คุณพบเบาะแส
โรลเพลย์ตามหาต่อได้เลย

Anneliese Russell

หอสมุด

แอนที่เห็นเจ้าแมวเหมียวสีส้มกำลังนอนขดตัวอยู่ที่มุมหนึ่งจึงอดสงสัยไม่ได้ว่าจะใช่แมวของคาเฟ่ริมน้ำรึเปล่า เพราะโดยปกติแล้วไม่น่ามีสัตว์เลี้ยงอยู่แถว ๆ นี้ได้น่ะสิ? แอนได้แต่สงสัยในใจพลางเดินเข้าไปใกล้ ๆ มันด้วยฝีเท้าที่แผ่วเบาเพราะกลัวมันจะตกใจไปเสียก่อน มือของหญิงสาวทำเหมือนทุก ๆ ครั้งที่เจอแมวทุกตัว นั่นคือการเอื้อมไปลูบหัวเล็ก ๆ นั่นด้วยความเอ็นดูพร้อมเรียกชื่อที่เธอเดาว่าน่าจะเป็นชื่อของแมวตัวนั้น ๆ

"ออดี้? ทำไมถึงมาอยู่เสียไกลเชียวคะ?" เธอถามด้วยน้ำเสียงหวาน ๆ พร้อมรอยยิ้มประดับบนใบหน้า

---

ตามหาแมว - ออดี้

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 08-09-2024, 10:09 PM โดย Alfredius Walford

เจอแล้ว !

ออดี้ที่ดูเซื่องซึมตัวแข็งค้างเมื่อจู่ ๆ ได้รับสัมผัสบริเวณศีรษะ ทว่าเมื่อรับรู้ได้ว่าเป็นสัมผัสอ่อนโยนและไม่ได้มุ่งทำร้ายมันถึงได้ส่งเสียงร้องตอบกลับเบา ๆ ศีรษะกลมขยับเข้าหามือเรียวของแอนนาลีสอย่างอ้อน ๆ อันที่จริงมันยังไม่ได้ทานอาหารเลยด้วยซ้ำ เพราะงั้นท่าทีของออดี้ในตอนนี้จึงพยายามออดอ้อนแม่มดสาวอย่างถึงที่สุดเพื่ออาหารของมัน

---

Anneliese พบ ออดี้ แล้ว!
สามารถนำลิงก์โพสต์นี้ไปใส่แบบฟอร์มและค้นหาแมวต่อได้เลย

Xesgal E. Canoweiss

หอสมุดเอลิเชียน

หลังจับเจ้าเหมียวจอมปัดของอย่างแอนโทนี่ไว้ได้ เขาก็ถูกนำตัวมาส่งที่หอสมุดเอลิเชียนโดยคนขับแท็กซี่โดยสาร เด็กหนุ่มหยิบยื่นเงินจำนวนหนึ่งให้กับเขา พลางกล่าวคำขอบคุณเล็กน้อยสำหรับเรื่องวุ่นวายที่ผ่านมา

“หอสมุดเวลานี้ปิดรึยังนะ ไหนขอลองเข้าไปดูหน่อย” ไม่ว่าเปล่ามือเล็กจึงผลักดันประตูบานโตเพื่อเดินทางสู่ด้านใน

---

ตามหาแมว

ได้รับเบาะแส...

ยังไม่ทันที่จะได้ก้าวเข้าไปในหอสมุดที่กว้างขวาง ร่างของแมวตัวกลมขนสีเทาเสมอกันทั้งตัวก็ปรากฏขึ้นในครรลองสายตาของแวมไพร์หนุ่มเข้าเสียก่อน มันเดินนวยนาดไปตามเส้นทางอย่างเชื่องช้า ท่าทางคุ้นเคยกับโลกภายนอกเสียเหลือเกิน เว้นก็แต่พื้นที่เฉอะแฉะจากเม็ดฝนที่มันไม่ยอมเข้าใกล้เลยแม้แต่น้อย ไม่ถูกกับน้ำสักเท่าไหร่ 

ก็แมวนี่นา...

---

คุณพบเบาะแส 
โรลเพลย์ตามหาต่อได้เลย