โรลเพลย์ หอสมุดเอลิเชียน

✪

Nyx De Lacroix

Yes?

No?

Maybe so?

ที่ชัดเจนคงมีแค่ในแต่ละปี ถึงช่วงแรกจะมีข้อมูลเหตุการณ์ไม่มากพอจะทำให้คนในหมู่บ้านแตกตื่น แต่ก็เพียงพอจะทำให้บรรยากาศในช่วงเดือนกันยา–ตุลาคมเต็มไปด้วยความกังวล

ความคิดในหัวเริ่มชัดเจนขึ้นว่ามี 'บางอย่าง' กำลังจะมาถึง หรืออาจจะมาแล้วแล้วก็ได้ หมู่บ้านแห่งนี้กำลังถูกดึงเข้าสู่วังวนเดิมอีกครั้ง ก็แค่หวังว่ามันจะไม่ต้องเกิดอะไรแบบปีก่อนที่ถูกบันทึกเอาไว้

หมายเหตุ หาคำใบ้ปริศนาหมายเลข 4

↗️

Mikael F. Kaiser

When the night comes, it's time to hunt.

ไม่มีอะไรที่ใช้ได้เลย มิคาเอลรู้แค่นั้น แต่ถึงอย่างนั้นเขาก้ยังไม่ย่อท้อ มุ่งมั่นที่จะหาให้เจอให้ได้ คนอื่น ๆ เองก็คงได้อะไรไปบ้าง แต่เพราะแยกย้ายกันหา เลยไม่รู้ว่าคนอื่น ๆ อยู่ที่ไหนกันหมด อีกอย่างจะไปรบกวนเวลาตอนที่กำลังจริงจังก้คงไม่ดีเท่าไหร่ ดังนั้นก็ต้องพยายามด้วยตัวเองเหมือนเดิม ถึงมันจะใช้เวลาหน่อยก็เถอะ

เปิดคำใบ้ของปริศนาหมายเลข 6

Kaiser

The eternity vampire

ซานติโน่ถอนหายใจและขยับปากแบบหร้เสียงเป็นคำว่าหงุดหงิด ด้วยคำใบ้ที่หาได้กับหมวดหนังสือประวัติศาสตร์ไม่ต่างกับการงมเข็มในมหาสมุทร พวกมันซุกซ่อนได้แนบเนียนเกินกว่าคว้าลงไปและไม่ได้อะไรติดมือ เขาเปงี่ยนความคิดเสียใหม่ในระยะเวลาอันสั้นเพื่อคงไว้ซึ่งความรู้สึกนี้ กะใช้มันเป็นแรงผลักดันอย่างมีระดับ เพื่อหลอกจิตใจให้มุ่งมั่นกับการอ่านหนังสือที่ไร้ซึ่งความสนุก

---

หมายเหตุ: หาคำใบ้ปริศนาหมายเลข 7

ความพยายามเป็นผลก็ตอนนี้ หลังจากการเข้าร่วมชุมนุมของเหล่าแวมไพร์หลายต่อหลายครั้งเพนนีก็ได้ข้อคิดมากมายและโดยส่วนใหญ่มักเป็นข้อคิดเกี่ยวกับความอดทนโดยสิ้นเชิง ไม่ว่าจะเป็นในครั้งตอนที่ต้องไปตามหากับดักของพวกนักล่าแวมไพร์ หรือแม้แต่กระทั่งในตอนนี้ ตอนที่หล่อนต้องตามหาเบาะแสหรือข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งผิดปกติภายในหมู่บ้าน มุมปากสีสดเผยยิ้มน้อย ๆ พร้อมกับเรียวนิ้วที่ค่อย ๆ พลิกหน้ากระดาษสีซีดไปเรื่อย ๆ 

---

หมายเหตุ: เปิดคำใบ้หมายเลข 5

เอสเตแวนก้าวเดินต่อไปช้าๆ เขาต้องระมัดระวังจาดสถานณ์ก่อนหน้าสายตายังคงจับจ้องสันเล่มทีละเล่มแต่ในใจเขากลับเต็มไปด้วยภาพเหตุการณ์จากชื่อเรื่องที่ต้องการสื่อถึง

ทุกครั้งที่สายตาไล่ผ่านชื่อหนังสือเขารู้สึกเหมือนกำลังเดินผ่านชั้นเวลาของหมู่บ้านนั้นเอง แวมไพร์หนุ่มค่อยๆสำรวจทีละแถวปล่อยให้ความคิดและสัญชาตญาณคอยนำทางเขาจะไม่แตะอะไรมากเพราะสภาพหนังสือใช่ว่าจะดูใหม่เอี่ยมพร้อมแตะต้องเลย

---

ตอบสนอง หาหนังสือ

Valeska I. Lorentzen

as smooth as Tennessee whiskey

เมื่อเปิดหนังสือเล่มถัดไป เธอก็พบกับหน้ากระดาษที่เต็มไปด้วยตัวอักษรที่เขียนด้วยลายมือ เธอเริ่มอ่านเนื้อหาด้านในอย่างช้า ๆ เธอพบว่ามันเป็นเรื่องราวที่เขียนโดยคนที่ไม่ระบุชื่อ และมันเล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตของหมู่บ้านที่ไม่มีใครเคยพูดถึงมาก่อน แวมไพร์สาวรู้สึกราวกับว่าตัวเองกำลังค้นพบความลับที่ยิ่งใหญ่ แต่ไม่แน่คนอื่นคงจะรู้อยู่แล้ว

behind you

หาคำใบ้ที่ 5

แม้จะเริ่มท้อแต่เพราะเมื่อครั้งก่อนหน้านี้เพเนโลเป้พยายามตามหาสมุดบันทึกเหตุการณ์และเรื่องราวของหมู่บ้านเอลิเชียนและในตอนนี้หล่อนก็ได้มันมาครอบครองแล้วเรียบร้อย แต่อาจเพราะด้วยสาเหตุบางอย่างทำให้ในตอนนี้สมุดเล่มที่หล่อนมีไม่ได้บันทึกเรื่องราวทั้งหมดที่มี ทำให้ในตอนนี้เพนนีต้องทำหน้าที่นักสืบตัวน้อยค้นหาสมุดต่อไปเรื่อย ๆ ไม่มีจุดหมายปลายทาง

---

หมายเหตุ: เปิดคำใบ้หมายเลข 5

เมื่อชั้นหนังสือด้านหนึ่งถูกค้นจนทั่วก็ได้เวลาของการรื้อค้นอีกชั้นในไม่ช้า ความเร็วในการเปิกตามหาคำใบ้แต่ละเล่มช้าเสียยิ่งกว่าอะไร ซานคิดดีแล้วว่าหากหนังสือน่าเบื่อจนไม่อยาหเป็นอ่าน ที่นั่นจะต้องมีคำใบ้ของคำตอบที่ต้องการอยู่ แต่มันจะเป็นรูปแบบที่ซ่อนเอาไว้อย่างแนบเนียนอย่างไม่ต้องสงสัย

ซานยกหนังสือส่องกับแสงสว่างและพลิหดูจุดที่แสงไม่โดนสีปาดทึบ เทคนิคการว่อนไว้ท่ามกลางสายตาประลาชนก็นับว่าเป็นที่นิยม

---

หมายเหตุ: หาคำใบ้ปริศนาหมายเลข 7

✪

Nyx De Lacroix

Yes?

No?

Maybe so?

พอจะรู้สึกได้ว่าความสงบและความเงียบที่เกิดขึ้นในหมู่บ้านไม่ใช่เรื่องบังเอิญ และไม่มีบันทึกไหนเคยเล่าละเอียดแบบนี้มาก่อน มันเป็นสิ่งใหม่

ร่างสูงก้มลงอ่านต่ออีกหน่อย เหมือนไม่มีการเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน ทุกปีมีสิ่งประหลาดบ้างดูยังไงก็คงมีเรื่องต่อจากนี้แหง ครั้งนี้ไม่ใช่เหตุการณ์ซ้ำรอยแบบเดิมบางทีคงต้องระมัดระวังและการเตรียมพร้อมไว้ก่อน

ยังไงนี่แหละ

หมายเหตุ หาคำใบ้ปริศนาหมายเลข 4

↗️

ไม่รู้ว่าการเป็นแวมไพร์แต่ยังคงนับถือในพระเจ้า พระเจ้าจะยังคงตอบรับคำขอของหล่อนอยู่หรือไม่ ทว่าเพนนีกลับยังคงนั่งอยู่ที่เดิมพร้อมกับความคิดเพียงว่าขอให้ตนได้รับข้อมูลเกี่ยวกับหมู่บบ้านแห่งนี้มากกว่าเดิม มากกว่าที่หล่อนหาได้จากในตอนนี้ และหากพระเจ้ายังคงรักและเอ็นดูสิ่งมีชีวิตตาดำ ๆ อย่างหล่อนที่รอคอยวันตายเพียงเท่านั้นก็ขอให้หล่อนพบกับคำตอบ พบกับสมุดบันทึกเหตุการณ์ที่มากกว่านี้ 

---

หมายเหตุ: เปิดคำใบ้หมายเลข 5

เอสเตแวนยังคงก้าวช้าๆไปตามแถวหนังสือสูงที่ทอดยาวดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด สายตาสีเข้มไล่ตามสันเล่มทีละเล่มตามเคยเพียงอ่านชื่อและพิจารณาในหัวทุกตัวอักษรและคำเล็กๆกลายเป็นสะพานเชื่อมไปสู่ความทรงจำและเรื่องราวในอดีตของหมู่บ้าน

แวมไพร์หนุ่มหยุดสักครู่ มองไปยังชั้นหนังสือที่คลุมด้วยฝุ่นหนารู้สึกถึงเวลาและความเปลี่ยนแปลงที่สะสมอยู่ที่นี่หลายชั่วอายุคนเอสเตแวนปล่อยให้สายตาและความคิดไหลไปตามร่องรอยประวัติศาสตร์

---

ตอบสนอง หาหนังสือ

Valeska I. Lorentzen

as smooth as Tennessee whiskey

วาเลสก้าจดบันทึกทุกอย่างลงในสมุดเล่มเล็ก ๆ ที่เธอเตรียมมา เธอไม่อยากที่จะพลาดรายละเอียดแม้แต่เพียงน้อยนิด เธอรู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกดึงดูดเข้าสู่โลกอีกใบหนึ่งที่เต็มไปด้วยความลับและความมืดมิด  อ่านไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งเธอพบกับหน้ากระดาษที่ถูกฉีกออกไปอย่างรุนแรง ราวกับว่ามีใครต้องการปิดบังอะไรไว้ แต่ใครกันที่จะตอบคำถามนี้

behind you

หาคำใบ้ที่ 5

Mikael F. Kaiser

When the night comes, it's time to hunt.

มีบางข้อที่เขาคิดว่าน่าจะถูก แต่ที่เหลือนี่ค่อนข้างวิกฤต เพราะตอนนี้เหมือนมืดแปดด้านมาก ดังนั้นเขาจึงต้องหาเพิ่ม ซึ่งมันยากมาก ไม่รู้เลยว่าจะถูกตอนไหน เพราะตอนที่คิดว่าถูกก็ดันไม่ใช่ เพราะมันไม่สัมพันธ์กับคำตอบข้ออื่น ๆ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ค้างคาใจเกินกว่าจะปล่อยไปได้ ดังนั้นจึงได้ค้นคว้าเพิ่มต่อไป ขอให้ได้อะไรดี ๆ ด้วยเถอะ

เปิดคำใบ้ของปริศนาหมายเลข 6

Kaiser

The eternity vampire

"โอ้ย !" เจ้าของเสียงหวานร้องกระซิบกับตนเองก่อนที่จะค่อย ๆ เปิดหน้าหนังสือออกอีกนิด ทีละนิด เพนนีไล่สายตามองตามตัวอักษรทีละบรรทัดอีกครั้งอย่างใจจดใจจ่อ ในตอนนี้นอกจากความหวังในการกลับบ้าน หล่อนก็ไม่มีความคิดอื่นในหัวอีกแล้ว หากรู้ว่าตนตอบรับการออกมาในครั้งนี้พร้อมกับต้องลำบากลำบนหาข้อมูลภายในหมู่บ้านแถมยังต้องเจ็บตัวเพราะกับดักไร้เหตุผลที่ติดเอาไว้กับหนังสือนี่อีก "ชีวิตไอ้เพนนีนี่มัน..."

---

หมายเหตุ: เปิดคำใบ้หมายเลข 5

Valeska I. Lorentzen

as smooth as Tennessee whiskey

วาเลสก้าเดินกลับไปที่ชั้นหนังสืออีกครั้งแล้วเริ่มมองหาหนังสือเล่มอื่นที่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ของหมู่บ้าน เธอรู้สึกว่าตัวเองกำลังเดินอยู่ในเขาวงกตที่เต็มไปด้วยหนังสือและเรื่องราวที่ไม่รู้จบ จนมาหยุดยืนอยู่ที่หน้าชั้นหนังสือที่ถูกปกคลุมไปด้วยใยแมงมุม ไม่รู้เหมือนกันว่าควรจะไปต่อหรือ พอแค่นี้แต่สุดท้ายก็เดินเข้าไป เพราะไม่แน่ว่าอาจจะเจอเรื่องราวที่มีประโยชน์

behind you

หาคำใบ้ที่ 5

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 09-24-2025, 10:41 PM โดย Valeska I. Lorentzen

โซราเรียเดินออกมาจากโถงแห่งเอสเม่และออกมาพักหายใจที่หอสมุดเอลิเชียนเงียบ ๆ เขามองออกไปนอกหน้าต่างก่อนจะมองเห็นว่าดวงจันทร์ที่มีแสงสว่างเพียงเสี้ยวเดียวมีจำนวนสองดวง นัยน์ดาสีนิลเบิกตากว้างด้วยความแปลกใจ เขาขยี้ตาเบา ๆ ก่อนจะเห็นว่ามันกลับมาเป็นดวงเดียวแล้วในขณะนี้ เขามองค้างไว้แต่ก็ยังคงเป็นปกติ

มือเรียวคว้าสมุดจดออกมาจดเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตนเองอีกครั้ง เขาต้องจดมันเอาไว้เผื่อมีอาการหลงลืมอีก เพราะไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้ตัวเองกำลังเจอภาพหลอนหรือมันเกิดขึ้นจริง ๆ

---

หมายเหตุ: ตอบสนองเค้าลางแห่งหายนะ (4)

วิโอเล็ตต์เดินออกจากบาร์หลังจากงานเลี้ยงจบลง เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นทำให้ไม่ได้ดื่มไปมากอย่างที่เคยเป็น สองขาก้าวไปตามทางเดินเรื่อย ๆ จนกระทั่งมาหยุดอยู่หน้าหอสมุดที่ตั้งตระหง่าน บางทีที่นี่อาจจะเงียบสงบพอให้คิดอะไรได้ ขอแค่มันไม่ปิดก็พอ

เงือกสาวเข้ามาภายในตัวหอสมุด ท่ามกลางชั้นหนังสือเรียงราย เธอลองเดินเข้าไปในโซนประวัติศาสตร์ เพราะนาน ๆ ทีจะได้อ่านหนังสือประเภทนี้ ดวงตากลมไล่สายตาหาหนังสือที่น่าอ่าน 

"เวลานี้จะยังยืมหนังสือได้อยู่รึเปล่านะ..."

---

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 09-27-2025, 12:11 AM โดย Adelaide L. Frost

ข้อความที่ส่งเข้ามาจากหลายคนผ่านทางแชตของหมู่บ้านทำให้เขาไม่ใคร่ที่จะยังคงอยู่ที่หอสมุดต่อนัก เสียงหายใจหนักดังขึ้นหลายครั้งเมื่อเขาเลื่อนผ่านข้อความเหล่านั้น ทั้งยังคงเป็นห่วงแฟรี่สาวที่อยู่ที่บ้านเพียงคนเดียวด้วย ฝีเท้ามั่นคงก้าวต่อไปยังมุมอับสายตาด้านหน้าของตัวอาคารหอสมุดก่อนที่ร่างสูงจะหายลับไปจากพื้นที่นั้นเพื่อมุ่งตรงสู่ที่พักอาศัยของตน

---

หมายเหตุ: ตอบสนอง 8

หลังจากที่ลองเทียบหญิงสาวในภาพประหลาดกับภาพในข่าวอยู่หลายหนก็ดูจะไม่พบกับคนที่คล้ายกันเลย เพราะแบบนั้นเงือกสาวถึงได้มาที่หอสมุด เผื่อว่าจะมาหาอะไรอ่านให้ผ่อนคลายได้บ้าง สองขาก้าวเข้าไปในโซนหนังสือประวัติศาสตร์แทนที่จะเป็นโซนหนังสืออ่านเล่นอย่างพวกนวนิยาย — เพราะโซนประวัติศาสตร์ที่นี่มักจะมีหนังสือที่ที่อื่นไม่มี หลายครั้งก็มักจะเจอเรื่องน่าสนใจเกี่ยวกับหมู่บ้านที่นี่ วิโอเล็ตต์รู้สึกว่าหนังสือพวกนั้นบางครั้งก็สนุกกว่านิยายเสียอีก 

อีกอย่างหนึ่งคือเธออาจจะเจออะไรที่สนใจในประวัติศาสตร์ของเอลิเชียนก็ได้

---

หาเบาะแสในหอสมุด

ร่างสูงโปร่งนั่งประจำอยู่ที่จุดของบรรณารักษ์ เรกูลัสมองลอดแว่นดูผู้มาใหม่ตามหน้าที่ของตนเอง แล้วก็พบว่าไม่ใช่ใครที่ไหนไกล เป็นคุณวิโอเล็ตต์ หนึ่งในทีมออร์แกไนเซอร์ของงานหมั้นและงานแต่งงานของเขาเมื่อปีกลายนี้เอง

"สวัสดีครับคุณวิโอเล็ตต์" เขาว่าพลางปิดหนังสือลง "มาหาอะไรอ่านเหรอครับ"

เงือกหนุ่มยกยิ้มให้ อีกไม่กี่ชั่วโมงหอสมุดจะปิดลง เจ้าตัวคงจะต้องยืมหนังสือกลับไปอ่านที่ที่พักอาศัยของตนเอง แทนที่จะมานั่งอ่านในหอสมุดแบบนี้

---

หมายเหตุ: หมายเหตุ