โรลเพลย์ หอสมุดเอลิเชียน

แมริเพิร์ลล่าร่อนลงจากไม้กวาดเมื่อเห็นควันไฟจากที่ไกล ๆ จนกระทั่งเข้ามาใกล้ถึงได้เห็นว่าสถานที่พักผ่อนของเธอนั่นกำลังลุกเป็นไฟ ให้ตายยังมีหนังสือตั้งกี่เล่มที่เธอยังไม่ทันได้อ่าน

แต่ไม่มีเวลาให้บ่นอะไรนัก แม่มดสาวอาบทั้งร่างด้วยไอน้ำแข็งที่รู่ดีว่าคงอยู่ไม่นายแต่ก็ดีกว่าไม่มีอะไรเลย เธอรีบวิ่งเข้าไปในหอสมุดเพื่อคว้าหนังสือสำคัญที่เธอยังอ่านไม่จบออกมา อะไรจะไหม้ก็ได้แต่หนังสือที่เธออยากอ่านจะไหม้ไม่ได้สิ!

ช่วยขนหนังสือ

เก่งไม่ไหว ไฟไหม้ไปเลย เก่งไม่หยุด ยัยจอมสร้างเรื่องก็คือร้านหน้าไม่ไม่ไหว แต่ก็ต้อเอาของออกมาก่อน เด็กสาวหยิบเอาหนังสือใกล้ๆตัวออกมาด้วย 1 เล่ม ไม่รู้เหมือนกัน คว้าเล่มอะไรมาเเต่หยิบออกมาก่อน เเล้วค่อยคิดว่าจะเอายังไง เธอหยิบอพไรได้ใกล้ไม้ใกล้มือที่สุดก็เอาเลย ไม่ได้เเหกตาดูใดๆ ในตอนนี้ทั้งนั้น รู้แค่เพียงหยิบก่อน

หยิบหนังสือ

ร่างโปร่งของแม่มดสาวที่เห็นว่ามีอะไรเกิดขึ้นที่ในหมู่บ้านนั้นรีบหายตัวแล้วมาปรากฏที่นี่ในทันทีหลังจากที่จัดการที่อพาร์ตเมนต์คุณนายฮิลล์แล้วเรียบร้อย เธอถอนหายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ตอนนี้มีเหตุการณ์เกิดขึ้นอีกแล้ว แถมยังเป็นไฟไหม้อีก มือเรียวรีบเข้าไปหยิบตำราสำคัญออกมาอย่างรวดเร็วก่อนเป็นอย่างแรกเลย เพราะมันมีตำราที่เธอเขียนเอาไว้ด้วยน่ะสิ

หยิบตำรา

ไม่ใช่ว่าเปลวเพลิงจะสามารถทำอะไรได้มากกว่านี้ พิงค์เบอร์รี่ไม่มีความกลัวเลยสักนิด พยายามทำให้ตัวเองมีประโยชน์ที่สุด สำหรับการช่วยทุกคนในที่แห่งนี้ แน่นอนว่า เธอสามารถทำได้! เวทสายแล้วสายเล่าถูกเรียกออกมาดึงตำราและหนังสือกลับมาหาตัวเพื่อตจัดการขนมันออกไป ขอให้ทุกคนปลอดภัยด้วยเถอะ เอาเถอะนะ

หมายเหตุ ขนของ

แม้ว่าตนเองจะอ่อนแรงแต่วิโอเล็ตต์ยังพยายามหอบตำราออกมาจากหอสมุด ตอนนี้เธอไม่แม้แต่จะอ่านหน้าปกมันด้วยซ้ำ หรือแม้แต่คนที่ถูกมัดเอาไว้ก็คงช่วยไม่ทัน เงือกสาวโกยตำราที่สำคัญออกมาก่อนจะกลับเข้าไปตามหาอีกท่ามกลางเปลวเพลิงที่ลุกไหม้ ตอนนี้จะมาสติแตกไม่ได้ด้วย

ขนตำรา

คงเพราะเห็นแสงไฟลุกโชนไม่ไกลพร้อมเสียงร้องว่าไฟไหม้ทำให้บลูรีบเร่งออกมาจากอพาร์ตเมนต์ก่อนจะเห็นสภาพที่น่าสะพรึงกลัวของไฟที่กำลังลุกลามหอสมุด ไม่รอช้าหมาป่าหนุ่มพุ่งเข้าไปในหอสมุดทันทีเพื่อที่จะช่วยกลุ่มคนด้านในทว่าไม่เหลือแล้วคนที่มีชีวิตรอดพอจะช่วยได้ทำให้เขาเร่งหยิบเพียงหนังสืออกมาแทน

"แค่ก ๆ --บ้าเอ้ย อะไรเนี่ย"

---

หยิบตำราสำคัญออกจากหอสมุด

Lancelot Kalzer

00:00:02

ร่างมนุษย์หมาป่าดูเหม่อลอยไปหลายส่วน แต่ร่างกายกลับขยับเคลื่อนไหวไปมาเข้าออกจากห้องสมุดไม่หยุด เพื่อที่จะเก็บเอาหนังสือที่ยังไม่ถูกทำลายเหล่านั้นให้ออกมาภายนอกให้ได้มากที่สุด

ปลายจมูกขยับแผ่วแต่ถูกเสียงเพลิงที่กำลังไหม้เหล่านั้นปิดกลั้นเอาไว้จนไม่อาจได้ยินเสียงใด ๆ ที่เล็ดรอด ร่างมนุษย์หมาป่าตัวใหญ่กำลังหอบหนังสือออกมาด้วยท่าทางมั่นคง จนเมื่อวางหนังสือลงด้านนอกห้องสมุดได้บางส่วน ก็กลับเข้าไปในห้องสมุดอีกรอบอย่างเพื่อไปเก็บหนะงสือที่ยังสภาพดีออกมาอีก

---

/ หยิบหนังสือสำคัญออกมา

        เรียวขาของโอลิเวียได้วิ่งออกมาจากตรงนั้นได้จึงจะแวะหันไปด้านซ้ายมือของชั้นหนังสือ จึงจะมอวงเห็นว่าพอจะมีหนังสือสำคัญที่ยังไม่พถูกสะเก็ดไฟหรือถูกเพลิงนั่นเผาแล้วจึงจะรีบเอื้อมมอืออกไปหยิบเอามาใส่ลงกระเป๋าเป้และออกแรงขาวิ่งออกจาซอกนั้นด้วยความยากลำบากขึ้นมาก

---

หมายเหตุ : หยิบหนังสือออกมา

ไฟที่เริ่มแผดเผาไปเรื่อยๆทวีความกังวลของเขามากขึ้นทุกทีแต่นั่นก็ไม่สามารถหนุดมือของพ่อมดหนุ่มได้แม้แต่น้อยเขายังคงกอบโกยมันให้ออกไปจากที่นี่มห้ได้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ พวหนังสือลำค่าพวกนี้ไม่ใช่สิ่งที่จะปล่อยไปเฉยแบบนี้ได้ คลอสกัดฟันอย่างหงุดหงิดใจพลางสั่งให้สัตว์ภูติของเขาช่วยด้วยอีกแรงด้วยไม่แน่ใจเลยว่าลำพังเพียงเขาจะทำมันได้ทันหรือไม่

---

หยิบหนังสือ

คามินที่เดินทางจากอพาร์ตเมนต์เมื่อดูเหมือนสถานการ์ก่อนหน้าเสร็จสิ้นแล้ว แต่ดันรู้สึกได้กลิ่นหรือหรือเสียงที่ดูท่าจะไม่ดีเท่าไร จึงได้สับขาวิ่งมาที่นี่ทันทีก่อนจะพบว่าที่หอสมุดเอลิเชียนตอนนี้ถูกท่วมไปด้วยเปลวไฟสีเพลิง ไม่รอช้าที่จะเข้าไปช่วยทันที

เมื่อเห็นว่าทุกคนกำลังเร่รับช่วยขนย้ายตำรากันคามนไม่รอช้าใช้พละกำลังที่มีแบกตำราทีละ4-5เล่ม สับขาเดินเข้าออกทยอยขนย้ายออกไปไว้ส่วนปลอดภัย

---

ขนย้ายตำราสำคัญออกจากหอสมุด

นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย?!? อาทาเนเซียที่คิดว่าจะออกมาเดินลาดตระเวณเป็นต้องตกตะลึงเมื่อพบกับกองเพลิงขนาดใหญ่ สถานที่ที่เคยเป็นหอสมุดที่เธอเคยเข้ามาใช้บริการถูกไฟโหมกระหน่ำอย่างไม่หยุดหย่อน เธอเห็นชาวบ้านภายในหมู่้บานคนอื่น ๆ กำลังหนีตายออกมาข้างนอก ไม่ต้องคิดประมวลผลอะไรซีมัวร์สาวก็พุ่งเข้าไปช่วยเหลือคนอื่น ๆ อย่างรวดเร็ว

ก่อนจะได้รับสารว่ามีตำราอื่น ๆ อีกมากมายภายในกองเพลิงนั่น เพื่อไม่ให้ข้อมูลสำคัญ ๆ ถูกทำลายจะต้องเข้าไปหยิบมันออกมา - อาทาเนเซียที่รักหนังสือยิ่งชีพไม่รีรออะไรเ้าหล่อนกระโจนเข้าไปในกองเพลิงอย่างรวดเร็วความร้อนทำอะไรผิวของเธอไม่ได้สิ่งที่สำคัยในตอนนี้ก็คือการโกยตำราและหนังสือสำคัญ ๆ ของหมู่้บานออกมาให้ได้มากที่สุดเท่านั้น

ขนตำรา

" ใครมันทำอะไรแบบนี้เนี่ย... " เสียงทุ้มหวานเอ่ยออกมาพร้อมกับใบหน้าสวยที่ยบิดเบี้ยวไปอย่างไม่พอใจ แน่นอนว่าเธอรู้อยู่ว่าการที่ไฟจะไหม้ได้นั้นมันต้องเกิดมาจากใคร ก็คงไม่พ้นเผ่าของเธออย่างแน่นอน นั่นทำให้เธอคิดรู้สึกโกรธมากเข้าไปใหญ่ แต่ที่ทำได้ในตอนนี้ก็มีแค่ขนตำราที่สำคัญออกไปก่อนก็เท่านั้นเอง

หยิบตำรา

มือที่สั่นครือของเขาหยิบหนังสือออกมาด้วยความทุลักทุเล ตอนนี้ที่พื้นมีซากศพจำนวนมากที่ไม่ทราบได้ว่าเป็นมิตรหรือศัตรู โซราเรียรีบเดินตรงไปบริเวณที่เป็นข้อมูลเกี่ยวกับประวัติศาตร์และจดหมายเหตุของเอลิเชียน นี่คือข้อมูลที่สำคัญมาก ๆ ถ้าหากว่าเสียหายไปคงจะเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ โซราเรียหยิบมันออกมาด้วยความระมัดระวังให้ได้ถูกไฟแม้แต่เล่มเดียว

---

หยิบตำราสำคัญของหมู่บ้านออกมา

Hans Xilvalur

00:00:02

แสงไฟสีส้มเกิดขึ้นทางหมู่บ้านขณะที่ฮันส์บินอยู่เหนือน่านฟ้า เขาต้องโฉบลงไปดูสถานและเห็นเปลวเพลิงกำลังแผดเผาห้องสมุดอยู่ ไม่ได้การต้องรีบนำหนังสือและตำราออกมาโดยเร็ว ฮันส์วิ่งเข้าไปพร้อมคนอื่นๆ ที่มาถึง แล้วฉวยเอาหนังสือที่อยู่ยนชั้นกอดไว้กับอกและวิ่งฝ่าฝูงชนและกลุ่มควันโขมง “แค่กๆๆ” ฮันส์สำลัก พลางสูดเข้าจมูกจนแสบไปหมด “มันเกิดขึ้นได้ยังไงเนี่ย!”

---

หมายเหตุ : หยิบตำรา

วาเนสซ่าไม่ค่อยมั่นใจนักว่าเกิดเหตุแบบนี้ได้ยังไง แต่หากมันวุ่นวายขึ้นมาล่ะก็คงแน่แน่ หญิงสาวมองตำราที่ถูกขนออกมาเรื่อย ๆในตอนนี้ มันช้าไปหมด และคงไม่ทันการสำหรับไฟที่กำลังลุกลาม ตอนนี้คงต้องชนออกมาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ก่อน ไม่อย่างนั้นมันคงไม่ทีอะไรหลงเหลือแน่ ๆหลังจากนี้

ขนตำรา

มือซ้ายหยิบ มือหขวาก็เอาด้วย หยิบอีก เด็กสาวหยิบ ทั้งซ้ายทั้งขวา มือนึงว่างๆก็คว้ามาอีกสักเล่มหนุ่งเพราะว่ายังว่าง ร่างกายย่อตัวลงไปที่พ้นก้มหยิบหนังสือออกมาอีกเล่นหนึ่ง ที่ตกอยู่ตรงหน้าของเธอ คว้ามันออกมาเเบบเร็วๆ ก่อนจะเดินก้าวเท้าออกไปด้านหน้า นิดหน่อย มือสองข้างประกับกันรวมไว้ในมือเดียว

ขนหนังสือ

“ทุกคนระวังนะคะ! อย่าเป็นอะไรนะ! ช่วยเท่าที่ไหวเถอะค่ะ!”

พิงค์เบอร์รี่บอกกับคนอื่น ๆ กระพริบตาไล่ความแสบร้อนที่ดวงตา อย่างน้อย ๆ ต้องสามารถทำอะไรได้บ้างสิ เอาเถอะ เธอทำได้ ทุกคนทำได้ เธอเชื่อแบบนั้น นั่นสามารถทำให้แบบนั้นมันง่ายกว่าเดิม เอาเถอะ ต้องทำให้ได้ เอาเถอะ สู้ ๆ เข้าไว้

หมายเหตุ ขนของ

หนังสือถูกนำออกมาวางด้านนอกแล้วก็จริงแต่ยังมีเล่มที่เธอยังไม่ได้ขนออกมาอีกเยอะเลย แมริเพิร์ลลีาคิดว่าเธอน่าจะขนออกมาได้อีกจึงอาบไอเย็นรอบที่สองแล้ววิ่งกลุบเขัาไปหอบหนังสืออกมาอีกครั้ง

สาบานได้ว่าเธอเหมือนเห็นร่างใครไหม้้เกรียมอยู่ในนั้นแต่ไม่ใช่ประเด็นสำคุญเสียหน่อย หากเกรียมไปแล้วจะให้ไปช่วยก็คงไม่ทันจึงคว้ามาแค่หนังสือสำคัญ ๆ แล้ววิ่งออกมาอย่างรวดเร็ว

ช่วยขนหนังสือ

“ทางนี้ค่ะ! ยังมีเอกสารอยู่“ โรวีน่าตะโกนแข่งกับเสียงไฟที่กำลังเผาที่นี่ เงือกสาวรู้สึกอ่อนแรงเหลือเกินเมื่ออยู่ท่ามกลางไฟ แต่ว่าตอนนี้เธอต้องขนของที่สำคัญออกไปก่อน คุณเรกูกัสคงจะต้องช็อคแน่ ว่าแต่ตอนนี้เธอต้องโทรจิตไปหาคุณเรจิน่าและพวกชาวเงือกทั้งหมด เอาเป็นว่าเธอเองก็รู้สึกช็อคไม่น้อยเหมือนกันแหละน่า

ขนของ

ความสับสนจากการเจรจาที่แสนประหลาดของเธอและกลุ่มชาวบ้านนั้นทำให้เจนเนตต์ต้องเดินออกมาเพื่อหาอะไรทำ ถึงจะเป็นเวลาดึกขนาดนี้แล้วก็เถอะ พลันสายตาของเธอหลับเห็ยแสงบางอย่างราวกับเปลวเพลิงที่หสมุด ร่างเล็กรีบวิ่งเข้าไปทันทีด้วยความตกใจ เกิดอะไรขึ้นที่นี่กันเนี่ย ตอนนี้สิ่งที่เธอควรทำคือขนทุกอย่างออกมาให้ได้มากที่สุด มือเรียวรีบหยิบตำราต่าง ๆ ขึ้นมาเพื่อนำออกไปให้ปลอดภัย เกิดอะไรขึ้นที่นี่กันแน่นะ

ขนของ