ประวัติตัวละคร Lancelot Kalzer

L A N C E L O T  ✦  K A L Z E R
แลนสลอต  คาลเซอร์, แลนส์ [ Lanc ]
(ชื่อเล่นไม่อนุญาตให้เรียกจนกว่าเจ้าตัวจะเอ่ยปากเอง)
_____________________________________________________________________________
วัน เดือน ปีเกิด : 27 กรกฎาคม 1993 อายุ : 30 ปี
เผ่าพันธุ์ : เผ่ามนุษย์หมาป่า
ชนชั้นโอเมก้า : ถูกลดขั้นจากการโดนขับไล่
[ ปัจจุบัน 02/12/22 : ชนชั้นเบต้า ฝูงเบนส์ ]

เฟซเคลม : Maxence Danet Fauvel

¸

---

✦

— ประวัติความเป็นมา

¸
           คาลเซอร์ เป็นสกุลไวส์เคานท์ขุนนางเก่าของประเทศอังกฤษเมื่อ 100 กว่าปีก่อน มีธุรกิจสืบทอดมาด้วยการทำปศุสัตว์ส่งออกเนื้อรายใหญ่ จนมาถึงรุ่นของแลนสลอตผู้เป็นบุตรชายคนโตที่แบกรับธุรกิจตั้งแต่อายุ 20 เนื่องด้วยผู้เป็นบิดาที่จากไปกระทันหันจากอุบัติเหตุบางอย่างหลังออกไปดูฟาร์มปศุสัตว์ในเขตชานเมือง
¸

CW [ มีการบรรยายถึงความรุนแรงถึงแก่ชีวิต ]
.

¸

          ทางตำรวจสืบให้การณ์ว่าโดนสัตว์ทำร้ายจนเสียชีวิต น่าแปลกที่สัตว์เจ้าของคมเขี้ยวน่ากลัวที่ขย้ำคอบิดาเขาเสียชีวิตในคราวเดียวนั้นกลับไม่ได้ทำร้ายเหล่าวัวเลี้ยงของตระกูลคาลเซอร์เลยสักตัว ความสงสัยนี้กัดกินตัวแลนสลอตมาตั้งแต่ยามเยาว์ที่ได้ยินเรื่องเล่าขานจากเหล่าญาติตระกูลสายรองที่เอ่ยถึงผู้นำตระกูลคาลเซอร์สายหลักว่ามักมีอายุไม่ถึง 50 ปีกันทั้งสิ้น และเสียชีวิตลงด้วยอุบัติเหตุหรือโดนสัตว์ทำร้ายไปเสียหมด ก่อนหน้าผู้นำก็ผลัดเปลี่ยนเวียนรุ่นในกลุ่มพี่น้องเป็นส่วนใหญ่มากกว่าจะเป็นเหล่าลูกหลานอย่างที่ควรอีกเสียด้วย

          ยิ่งยามถึงเวลาต้องขึ้นมาดูแลธุรกิจด้วยตัวเอง ความหวาดหวั่นคล้ายกัดกินแต่หาใช่ความกลัวต่อความตายของตน แต่เป็นต่อเหล่าน้องสาวและน้องชายคนเล็กของตนต่างหากที่อาจต้องขึ้นนำตระกูลต่อไป ทำให้ตัวแลนสลอตย้อนสืบเรื่องตระกูลของตนอย่างละเอียดจากคดีเก่าของตระกูล ขณะกำลังหาทางเข้าหาข้อมูลยังพื้นที่เก่าของสกุลคาลเซอร์ที่เดิมตั้งรกรากยังชานเมืองแห่งหนึ่งในราชอาณาจักรที่ไม่ถูกอนุญาตเข้าเยือนหากไม่มีจดหมายเชิญ ตัวแลนสลอตก็ได้รับพินัยกรรมสุดท้ายของผู้เป็นบิดาจากพ่อบ้านเสียก่อน ซึ่งภายในนั้นระบุชัดเจนให้เดินทางกลับสู่คฤหาสน์ที่เขาตั้งใจลักลอบเข้าไปอยู่แล้ว ผู้นำตระกูลคนใหม่จึงไม่รีรอที่จะเดินทางไปที่แห่งนั้นพร้อมกับรับรู้ถึงความลับธุรกิจเบื้องหลังของคาลเซอร์

          ซึ่งความลับธุรกิจที่เล่าขานจากทางเหล่าผู้นำตระกูลสายรองคือการลักลอบขนส่งหนังสัตว์ผิดกฎหมาย โดยสินค้าหลักอันเป็นที่นิยมของคาลเซอร์คือ หนังหมาป่า ที่หาทางล่ามาตั้งแต่ตัวโตเต็มวัยจนมาถึงลูกสุนัขที่ยังอยู่เพียงช่วงวัยรุ่นเพราะความขาดแคลน ไหนจะลักลอบค้าขายเหล่าลูกสัตว์ป่าอีก ซึ่งหากแลนสลอตปฏิเสธการเข้ารับการเป็นผู้นำ น้องคนถัดไปก็ต้องขึ้นแทน ไม่เช่นนั้นจะถูกปลดออกจากตระกูลและโดนยัดข้อหาฉ้อโกงต่าง ๆ จนมารดาและน้องของตนไม่อาจอยู่ได้สุขสบาย เนื่องด้วยตัวแลนสลอตได้รู้ถึงธุรกิจเบื้องหลังนี้แล้ว

          ความกรุ่นโกรธคุกรุ่นอยู่ในอก ชายหนุ่มก้มหน้าก้มตาดูแลธุรกิจของคาลเซอร์โดยถูกชักใยอีกทีจากเหล่าสายตระกูลรองโดยตนก็พยายามหาทางขัดขาธุรกิจของตัวเองอยู่ตลอด กระทั่งในคืนอายุ 25 ปีบริบูรณ์ที่ได้รับคำสั่งให้ร่วมออกล่าเหล่าหมาป่ากับทีมเองด้วยข้ออ้างว่าต้องเรียนรู้งาน ซึ่งตัวเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าสายรองหาทางกำจัดเขาเพื่อเปลี่ยนเวียนผู้นำที่หัวอ่อนกว่านี้ และหวนคิดว่าในวันที่ผู้เป็นบิดาถูกสัตว์ทำร้ายก็ไม่แคล้วโดนเก็บด้วยคำสั่งนี้เป็นแน่ เพราะโดยปกติการตามล่าหาสัตว์หาใช่งานที่ผู้นำแบบเขาต้องลงมือด้วยตัวเองไม่ ตัวแลนสลอตจึงตลบหลังแทนโดยก่อนจะลงมือล่าหมาป่ากลุ่มใหญ่เกินกำลังก็ชิงกำจัดเหล่าทีมล่าด้วยตัวเอง ทว่าก็พลาดท่าถูกยิงจนนอนรอความตายในป่าไม่ต่างจากคนอื่น

          ขณะในห้วงลมหายใจสุดท้าย เขาพลันเหลือบเห็นหมาป่าตัวใหญ่ตัวหนึ่งอย่างที่ไม่เคยพบ ในภาพเบื้องหน้าอันเลือนลางแลนสลอตกล่าวทั้งน้ำตานองถึงคำขอโทษที่ไม่รู้ว่าอีกฝั่งจะเข้าใจมันไหม ขอโทษที่ไม่อาจมีชีวิตรอดไปดำเนินการถอดรากตระกูลให้ล้มเลิกธุรกิจและขอโทษที่สกุลตนเคยทำร้ายกลุ่มสัตว์อื่นที่ไม่ควร
           .
           .
          สิ้นเสียงและความเงียบที่โรยตัว แลนสลอตกลับตื่นมาอีกทีก็อยู่บนเตียงนอนของบ้านตนโดยตามตัวเต็มไปด้วยผ้าพันแผล น้องทั้งสองนอนหลับข้างเคียง พร้อมผู้เป็นมารดาที่นั่งเฝ้าไม่ไกล แม้ไม่รู้ว่าตนกลับบ้านมาได้ยังไง ทั้งยังป่วยซมทรมานเกือบ 7 วัน 7 คืน และฟื้นตัวกลับมาได้จากที่เกือบเอาชีวิตไปทิ้งในป่าด้วยพละกำลังที่มากมายอย่างชวนประหลาดใจ แลนสลอตก็ดำเนินต่อซึ่งการเปิดโปงธุรกิจเบื้องหลังของตระกูลตน แม้ตัวเขาจะต้องโดนไปด้วยก็ตาม ระหว่างนั้นก็หาทางหนีทีไล่ให้เหล่าคนในบ้านไปด้วย ทว่าน้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ ตระกูลเก่าแก่ 100 กว่าปีมีหรือจะโดนโค่นล้มลงได้ด้วยตัวคนเดียว นอกจากหลักฐานที่มีทำอะไรไม่ได้แล้ว ตัวเขากับครอบครัวก็ถูกขับจากตระกูลหลัก ใช้ชีวิตเนรเทศอยู่นอกเมืองและถูกจับตามองด้วยคนของตระกูลรองที่หาทางบังคับให้น้องชายคนเล็กต้องมาสานงานต่อ

          และนั่นคล้ายเป็นฟางเส้นสุดท้าย ความอยากแก้แค้นสุมในใจก่อนเสียงเรียกหนึ่งดังในหัว ต้องการฝูงช่วยกำจัดพวกนั้นหรือไม่ หากต้องการกำจัดตระกูลให้มายังป่าทางเหนือที่เจ้าเคยตายไปแล้วครั้งหนึ่ง แลนสลอตที่มีใช้ความโกรธขับเคลื่อนเดินทางตามเสียงในหัวนั้นไปอย่างไม่คิดหน้าคิดหลัง และค้นพบความจริงที่ตนได้โดนคำสาป และกลายเป็นชนชั้นเบต้าของฝูงมนุษย์หมาป่าที่ตนไม่คิดว่ามีจริง ทว่าตนหาได้สนใจในยามนี้ตัวแลนสลอตต้องการใช้ประโยชน์จากขุมพลังที่มี ปล่อยให้อสูรกายครอบงำสติ นำพาฝูงมนุษย์หมาป่าลงมือล้างบางตระกูลโดยไม่สนใจว่าใครรู้เรื่องราวเบื้องหลังของตระกูลบ้าง ตราบใดที่ไม่ใช่คนสำคัญสามคนที่ถูกเนรเทศมาพร้อมตน แลนสลอตก็พร้อมจะกำจัดให้สูญสิ้น

          จากดวงตาสีเหลืองอร่ามหม่นแสงกลายเป็นประกายกร้าวสีฟ้าเรืองในร่างหมาป่าที่กวาดมองทุกสิ่งด้วยเจตนาร้าย ทว่าในช่วงที่แก้แค้นสำเร็จพร้อมพาร่างสะบักสะบอมกลับบ้านหลังน้อยนอกชานเมืองอย่างว่างเปล่าว่าควรบอกกล่าวมารดาและน้องอีกสองอย่างไรในเมื่อตนกลายเป็นบุคคลที่สมควรสิ้นหายที่สุด ผืนฟ้าที่ฝนตกกระหน่ำพร้อมฟ้าร้องคำรามลั่นสาดแสงเข้าภายในบ้าน ปรากฏร่างไร้ลมหายใจของคนสำคัญทั้งสามนอนแนบพื้นโลหิตนองด้วยฝีมือกลุ่มคนของตระกูลรองที่มาดักลอบทำร้ายก่อนหน้าและถูกหยุดยั้งด้วยกลุ่มฝูงหมาป่าที่นำมาหากทว่าก็ไม่ทันกาล

          ขอบใจมาก ผู้ทรยศสกุลคาลเซอร์ บัดนี้ข้าพึงใจนักและให้อภัยสกุลเจ้าแล้ว
          ทว่าตระกูลเจ้ามันแสนวิปริต แม้ไม่ใช่ครอบครัวหากแต่ก็ถือว่าสกุลเดียวกัน ใยถึงฆ่าล้างไม่สนใจผู้บริสุทธิ์
          เช่นนั้นข้าคงรับเจ้าเข้าฝูงต่อไม่ได้ หากไม่อยากตายดั่งครอบครัวเจ้าก็จงเลือกหนีไปเสีย

          คำพูดดังวนในหัว ลมหายใจหอบถี่ด้วยความเครียดเคร่งหนัก ทัศนีย์มืดบอดด้วยความโกรธา โทษว่าฝั่งหมาป่าหลอกใช้ตนให้มากวาดล้างตระกูลในใจซ้ำไปมา แลนสลอตคำรามลั่นพุ่งเข้าจู่โจมอัลฟ่าของฝูงอย่างไม่นึกกลัวตัวตาย ทว่าเขามันอ่อนแอนักไม่ว่าจะยามเป็นมนุษย์ธรรมดาหรือได้รับพรจากคำสาป สุดท้ายได้แต่นอนหายใจรวยรินเคียงร่างเย็นชืดของครอบครัว

           .
           .
          แลนสลอต คาลเซอร์ เสมือนตายไปแล้วสองครั้ง
          โดยฝูงหมาป่าที่เคยรับเข้ากลุ่มระยะสั้น ๆ ได้ทิ้งคำสอนสุดท้ายไว้โดยการไว้ชีวิตให้ดำเนินต่อไปอย่างโดดเดี่ยวทดแทนผู้บริสุทธิ์อื่นด้วยความรู้สึกผิดไปตลอดสิ้นอายุขัย และเผชิญผลของการกระทำที่เขายอมรับได้เสียทีว่าเรื่องทั้งหมดจบลงเช่นนี้ล้วนมาจากฝีมือของตัวเองเสียทั้งสิ้น

          แลนสลอตพลันเร่ร่อนออกนอกประเทศสู่พื้นที่ใหม่ทุกปีไม่มีหลักแหล่ง และยังยึดมั่นในการใช้ชื่อสกุลเดิมต่อเพื่อย้ำเตือนถึงครั้งหนึ่งที่เคยพลาดกระทำผิดครั้งยิ่งใหญ่อย่างไม่ยั้งคิด จนมาเยือนถึงสหรัฐอเมริกา ณ หมู่บ้านเอลิเชียนในปีที่ 29 ที่คล้ายตัวเขาเหน็ดเหนื่อยเต็มทีและคิดหวังว่าสถานที่ไร้คนรู้จักนี้จะทำให้เขาอยู่นานกว่าที่อื่นสักนิดก็ยังดี
¸

---

¸

— อุปนิสัย

¸
► โดยส่วนตัวแลนสลอตไม่ใช่คนช่างพูด หากแต่ก็ไม่ได้เงียบจนผูกมิตรด้วยไม่ได้ เพียงน้อยครั้งที่จะเป็นผู้เปิดบทสนทนาขึ้นมาสักครั้งเท่านั้นเอง หากสามารถมองข้ามเรื่องหน้าตาเรียบตึงดูไม่พร้อมปฏิสัมพันธ์ของแลนสลอตได้ เจ้าตัวก็พร้อมจะพูดคุยด้วยเช่นกัน ทว่าก็มีสิ่งหนึ่งที่ต่อให้เค้นถามก็ไม่ยอมพูดอยู่ คือเรื่องสีตาที่คล้ายจะมีความเกรี้ยวกราดขึ้นหลายส่วนเสียด้วยหากโดนกล่าวถึงแม้จะเป็นคำชมก็ตาม
► เพราะเป็นมนุษย์หมาป่าจากคำสาปของคมเขี้ยว ยากที่จะควบคุมอารมณ์เชิงลบของตัวเองรวมถึงสัญชาตญาณสัตว์ป่า จนแม้เบื้องหน้าจะเผยรอยยิ้มออกมาง่ายดาย แต่หากเป็นรอยยิ้มที่ไม่ถึงดวงตาเสียบ่อยครั้งคล้ายกับยิ้มปลอมเปลือกอยู่ตลอด
► ไม่ใช่คนรักสันโดษ แค่คิดว่าการปลีกตัวออกมาทำให้คนรอบตัวปลอดภัยมากกว่าในยามคุมตัวเองไม่ได้ หากมีคนมาป้วนเปี้ยนรอบตัวนานเกินไปก็อาจมีหลุดไล่อย่างไม่ได้ตั้งใจ
► พูดโดยรวมคือเบื้องหน้าของแลนสลอตคล้ายเป็นคนวางตัวสุภาพ ทว่าดูฉุนเฉียวได้ง่าย และไม่ค่อยเป็นมิตรนัก หากแต่ได้ลองให้ได้สนิทใจด้วยแล้ว เจ้าตัวค่อนข้างจริงใจ และรักคนที่วางไว้เป็นคนสำคัญมากไม่ว่าฐานะใด ทั้งปฏิบัติตัวต่อคนผู้นั้นราวกับเป็นพี่ชายขี้ใจอ่อนคนหนึ่ง ถึงอย่างนั้นเพราะเรื่องราวในอดีตที่ถาโถมทำให้แลนสลอตยากจะพาผู้อื่นให้เข้ามาทำความรู้จักถึงตัวตนของเขาเช่นกัน
¸

---

¸

— ข้อมูลเพิ่มเติม

¸

• แลนสลอตมักจะสูบบุหรี่อยู่บ่อยครั้งยามรู้สึกเครียดหรืออารมณ์ไม่ดี ซึ่งเป็นอารมณ์ส่วนใหญ่ของชายหนุ่ม ทำให้บ่อยครั้งอาจถูกเข้าใจผิดว่าชอบสูบบุหรี่ ทั้งที่จริงเจ้าตัวนั้นค่อนข้างไม่ชอบกลิ่นของมัน แต่มันทำให้ใจสงบลงเท่านั้นเอง
  
• เพราะเร่ร่อนไม่มีหลักแหล่ง ทิ้งยังบ้านคฤหาสน์หลังโตไว้เบื้องหลังทำตัวเสมือนตายพร้อมไปกับตระกูลคาลเซอร์คนอื่น ทำให้จากคุณชายสกุลขุนนางเก่า กลายเป็นคนไร้บ้านที่ทำงานพาร์ทไทม์ต่าง ๆ ประทังชีวิต และโดยพื้นฐานเป็นคนหัวไวอยู่แล้วจึงทำงานได้แทบจะทุกอย่างโดยไม่เกี่ยงงอนเลยแม้แต่น้อย แต่ดูเหมือนสิ่งที่ทำได้ดีที่สุดจะเป็นเรื่องการดูแลเหล่าสัตว์ปศุสัตว์ดั่งธุรกิจเก่าที่เคยทำมา
  

► สิ่งที่ชอบ : อาหารคาวเกือบทุกประเภท, เสียงเพลง เสียงดนตรีเพราะ ๆ, เรื่องเล่า นิทาน หรือหนังสือที่เขียนเกี่ยวกับเรื่องราวใด ๆ ที่เจ้าตัวไม่เคยรู้
► สิ่งที่ไม่ชอบ : ของที่เป็นจุดอ่อนของมนุษย์หมาป่าทุกอย่าง, ตัวเองยามคุมอารมณ์เชิงลบไม่ได้, ช่วงเวลาค่ำคืนที่มีฝนตกฟ้าคะนองหนัก, ของที่มีกลิ่นฉุน กลิ่นแรง
¸
► ลักษณะรูปลักษณ์

• ร่างมนุษย์ : เป็นชายหนุ่มรูปร่างสูง เนื้อตัวประดับกล้ามเนื้อแต่ไม่ได้มากจนเกินไป ส่วนสูงราว 184 เซนติเมตร น้ำหนักอยู่ที่ 72 กิโลกรัม ดวงตาคมที่ทอประกายความติดโศกน้อย ๆ สีฟ้าใสรับกับเรือนผมที่มักปล่อยยุ่งเหยิงสีน้ำตาลอ่อน มักแต่งตัวด้วยเสื้อยืดหรือเชิร์ตทับด้วยเสื้อคลุมกับกางเกงขายาว รองเท้าเป็นรองเท้ารัดข้อที่สวมสบาย
  
• ร่างมนุษย์หมาป่า : ส่วนสูงคล้ายจะเพิ่มขึ้นราว 5-6 เซนติเมตรได้ แววตาพลันแข็งกร้าวขึ้นหลายส่วน หูเรียวแหลมที่มักซ่อนบังด้วยเรือนผมติดยุ่ง แผ่นหลังค้อมลง เล็บทั้งหมดยาวแหลมพร้อมกับเขี้ยวคมที่ยามแยกริมฝีปากออกจะสังเกตเห็นได้ชัดเจน
  
• ร่างหมาป่า : ความสูงถึงไหล่ราว 80 เซนติเมตร น้ำหนักลดลงจากร่างปกติ แต่ก็ยังคงอยู่ที่ราว ๆ 65 กิโลกรัมขึ้นไป ถือว่าเป็นหมาป่าที่ตัวค่อนข้างใหญ่ รูปลักษณ์จะคล้ายหมาป่าสีเทา (Grey wolf) ที่มีขนสีน้ำตาลอ่อนกับดวงตาสีฟ้าเรือง
  

¸

---

¸

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 01-21-2024, 10:51 PM โดย Lancelot Kalzer