โรลเพลย์ หอสมุดเอลิเชียน

ขายาววิ่งเข้าไปในหอสมุดอย่างรวดเร็วโดยไม่สนใจความปลอดภัยของตัวเองสักนิด ตำราหนังสือมากมายถูกหยิบยกออกจากหอสมุดด้วยความเร็ว ผู้คนในหมู่บ้านต่างร่วมมือกันมาช่วยขนตำราสำคัญออกไป ถึงแม้ความเหน็ดเหนื่อยจะส่งมาถึงเขามากมายแค่ไหนก็ไม่อาจละความพยายามได้ ดาเชียนพยายามที่จะวิ่งหลบหลีกไฟอันตรายให้ได้ที่สุด

---

หยิบหนังสือออกจากหอสมุด

ชะงักเรื่องที่เจอตรงอพาร์ตเมนต์ได้ไม่นาน ก็ดันมาเกิดเรื่องพวกนี้ขึ้นอีก บลูยกมือปิดจมูกตนเองไว้ระหว่างที่กำลังพยายามหาของที่จะนำออกไปได้ไม่ให้เกิดความสูญเสีย บลุได้แต่คว้าหยิบอะไรก็ตามเท่าที่จะทำได้ เหลือก็แต่รอดูว่าไฟพวกนี้จะสามารถหยุดลงได้เมื่อไหร่ เพราะตอนนี้มันลุกโหมกระหน่ำสุด ๆ เลย

---

หยิบตำราสำคัญออกจากหอสมุด

เงือกสาวหอบแฮ่กเพราะตนเองแพ้ความร้อนของไฟรวมไปถึงควันโขมงที่เกิดจากการเผาไหม้ขนาดใหญ่ทำให้หายใจไม่สะดวกนัก วิโอเล็ตต์มองหาตำราที่ยังหลงเหลืออยู่ในหอสมุด ตอนนี้ได้แต่หวังว่าจะไม่มีสิ่งสำคัญถูกเผาไป เธอหยิบตำราเล่มหนึ่งที่ใกล้จะติดไฟเต็มทีออกมาพร้อมกับชาวบ้านคนอื่น ๆ ที่มาช่วยเหลืออีกแรง

ขนตำราา

“เอาเถอะ ๆ ไม่สามารถทำอะไรมากกว่านี้หรอก ช่วยกันเถอะค่ะ!”
พิงค์เบอร์รี่บอกกับทุกคนเมื่อสามารถที่จะทำอะไรได้มากกว่าเดิม เพียงแต่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเกินเรื่องที่ขะช่วยได้ เต่ว่ามันต้องทำได้เธอเพียงตองทำให้ได้เท่านั้น แค่ช่วยให้ทุกคนต่อไปเท่านั้น เอาเถอะ เธอต้องช่วยให้ได้เท่านั้นเอง ขอร้องละ

หมายเหตุ ขนของ

ทว่าในระหว่างที่กำลังคุยกับคุณควินติชาอยู่นั้นกลิ่นไหม้แปลกๆก็ลอยโชยเตะจมูกของเวลเลอร์ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเขาได้แต่รีบวาร์ปไปที่ใจกลางหมู่บ้านเพื่อหาต้นตอ ทว่าสิ่งที่เห็นตรงหน้าก็ต้องเบิกตากว้างตกใจเมื่อหอสมุดกำลังโดนเผา

“ชิท อะไรกันเนี่ย”

มือรีบกางบาเรียคลุมตัวเองพร้อมพุ่งเข้าไปในห้องสมุดเมื่อเห้นว่าคนอื่นๆกำลังทำอะไรกัน

---

ตอบสนอง : หยิบตำราสำคัญห้องสมุด

โอลิเวียเหมือนจะมองเห็นร่างๆจากควันไฟที่เริ่มจะส่งกลิ่นและลอยออกมาบดบังการมองเห็น เธอยกหลังฝ่ามือขึ้นมาและปิดจมูกของเธฮก่อนจะรีบวิ่งไปหยิบเอาตำราสำคัญออกมาสักเล่มและใส่ลงในกระเป๋าเป้อีกครั้งจึงจะออกแรงขาวิ่งหลบออกมาและยังได้วิ่งไปที่อีกทางนึงท่ไฟยังไปไม่ถึง

หยิบตำราสำคัญ

ไฟลามมาเรื่อยๆ ความร้อนที่มากขึ้นทุกขณะยิ่งทำให้ใจของเขาร้อนร้น ทั้งยังโทษตัวเองที่ไม่ช่วยดับไฟต่อ มัวแต่ไปกังวลกับการโจมตีเสียจนทำให้ไฟลุกลามอย่างเช่นตอนนี้ ทั้งนี่ยังเป็นสถานที่สำคัญของหมู่บ้าน สถานที่สำคัญของเราดหล่าพ่อมดแม่มด หากไม่สามารถรักษามันไว้ได้เขาคงจะต้องรู้สึกผิดไปตลอดแน่ หนังสือยังคงถูกส่งออกไปเรื่อยๆอย่างแข่งกับเวลาอยู่ในตอนนี้

---

หยิบหนังสือ

Lancelot Kalzer

00:00:02

แม้ขนตามตัวจะติดไฟบ้าง แต่ก็ถูกดับรวดเร็วเพราะอุ้งมือที่ตะปบดับ เจ้าตัวที่ยังนึกเสียใจว่าช่วยคนบริสุทธิ์ที่ตนห้ามปรามไม่ได้กำลังติดสะอื้นเบา ๆ แต่เพราะไม่มีเวลามาเสียใจอะไรเสียเท่าไหร่นั่นทำให้เขาเร่งหยิบหนังสือต่อเช่นเดิม คล้ายเห็นคนเข้าช่วยเหลือก็รู้สึกทั้งขอบคุณและนึกรู้สึกผิดขึ้นมาที่ทำให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น

เขาพลาดทำอะไรที่ร้ายแรงลงไปใช่ไหม? อีกแล้วหรือเลป่าที่เขาพลาดทำสิ่งแย่ ๆ ลงไป

ราวกับอดีตย้อนหาก่อนที่แลนสลิตจะเร่งเอาหนังสือออกมาต่อ

---

/ หยิบหนังสือสำคัญออกมา

เขากัดฟันพร้อมกับรีบขนย้ายตำราออกมา ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ได้ นี่ต้องเป็นคนแบบไหนกันถึงทำการใช้เวทไฟในที่ที่เป็นเชื้อเพลิงชั้นดีแบบนี้ โซราเรียได้แต่คิดว่ามันคือความผิดพลาด แต่นี่คงจะเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ของเผ่าพันธุ์ โซราเรียหยิบหนังสือไปพลางคิดไป เขาพยายามเงยหน้าขึ้นหยิบหนังสือเพราะถ้าหากมองลงไปบยพื้นคงจะแพนิคกับซากซพไปซะก่อน

---

หยิบตำราสำคัญของหมู่บ้านออกมา

อาทาเนเซียหยิบหนังสือที่อยู่บนชั้นวางของออกมากอดเอาไว้ในอ้อมแขนของเธอให้ได้เยอะมากที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ เงยหน้าขึ้นมาก็พบว่ารอบข้างของเธอเต็มไปด้วบทะเลเพลิง . . . ดูเหมือนจะไม่ทันแล้วถ้าออกไปไม่ทันเธออาจจะถูกอาคารที่ถูกไฟเผาถล่มลงมาทับแน่ ๆ  ด้วยความว่องไวแวมไพร์สาวเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วออกไปจากหอสมุดก่อนจะเอาหนังสือในอ้อมแขนของธอไปวางเอาไว้ที่พื้น


ขนตำรา

ค่อนข้างรู้ตัวว่าพวกนี้มันสำคัญ และเธอจะปล่อยมันไม่ได้ อย่างน้อยแม้ไม่ได้แวะเวียนมาอ่านแต่คนที่ใช้มันก็มี ไม่บ่อยครั้งที่จะมีตำราใหม่ ๆเพิ่มเข้ามา เพราะงั้นต้องรักษาเอาไว้ใฟ้ได้เสียก่อนที่จะสายเกินไป ไม่อย่างนั้นคงได้แย่แน่ ๆ การจะเขียนออกมาได้แต่ละเบ่มมันยสก ว่าแล้วก็รีบหนิบที่หยิบได้ออกมาไว้ข้างนอก

ขนตำรา

ระรายทางเดินมีหนังสือหน่อออกมาเต็มไปหมด เธอเองก็เดินเก็บๆ หยิบๆ ใช้ตัวโกยๆ เอาดันเข้าหาตัวเข้ามาเพราะว่ามันเเบบว่าเมือเต็มแล้ว หนังสือเล่มก็ไม่มีขนาดใหญ่โตมากแต่ว่ามันก็นะ ขนไปก่อน เธอยืนเเล้วเดินขนๆ เอาออกไปอีกสัก1-2 เล่ม มันเป็นเพิ่มเติมหนังสือจากที่มีอยู่ในมือตอนนี้อีกรอบหนึ่งด้วยเลย

หยิบหนังสือ

Dynadin V. Sylvester

00:01:02

ขณะที่เดินทางออกมาจากป่ารกร้างเพื่อจะมุ่งตรงกลับไปบังอพาร์ตเมนต์ แสงของเปลวไฟที่ลุกอยู่ใจกลางเมืองกลับเรียกให้หัวคิ้วขมวดเข้าหากัน หากลองดูจากพิกัดแล้วเขาระบุไม่ได้เลยว่าคืออะไรแต่หากอยู่ใจกลางเมืองและคุมเพลิงไม่ทันคงจะแย่ 

ฝีเท้ารีบวิ่งโดยอาศัยความเร็วมากเท่าที่จะเข้าได้ ครั้นเห็นเป็นห้องสมุดที่รวบรวมข้อมูลมากมายแล้วยิ่งทำให้ความคิดพันกันว่าควรทำอะไรก่อน แต่อย่างนั้นก็รีบขนออกมาเท่าที่จะหยิบได้ คิดว่าคงสำคัญทุกเล่ม

---

หยิบหนังสือ

 

 

WEREWOLF

DYNADIN

V. SYLVESTER

 

✿

 

 

แมริเพิร์ลล่าไม่ได้สนใจหรอกว่าเธอได้สวนกับใครไปหรือเปล่า ไม่ได้มีเวลามามองด้วยว่าใครที่วิ่งผ่านเธอไปหรือมีใครอยู่ที่นี่บ้าง แม่มดสาวแค่รู้ว่าตัวเองต้องขนหนังสือออกไปให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะไหวก่อนไฟจะลามมากไปกว่านี้ เพราะหากไฟลุกท่วงเผาหอสมุดแห่งนี้มากเท่าไหร่โอกาสที่จะเข้าไปก็ยิ่งมีน้อยลงเท่านั้น

ร่างเล็กขนหนังสือเท่าที่สามารถหอบไหวออกมาเป็นรอบที่สามก่อนจะรู้สึกหน่อยจนต้องพักหอบหายใจ เหมือนอะดรีนาลีนของแมริเพิร์ลล่าจะหมดแต่เพียงเท่านี้แล้วสิ

ขนหนังสือ

ไม่ได้การแล้วเมื่อเข้ามาข้างในถึงรู้ได้ว่าข้างในนี้ถูกไฟครอกมากแค่ไหนก่อนจะเผลอมองไปเห็นไผที่เผาคล้ายร่างของมนุษย์อยู่ไกลๆ

‘ได้โปรดบอกเขาทีว่านั่นไม่ใช่ใช่ไหม’

แต่ถึงอย่างนั้นตอนนี้เขาก็ต้องมาสนใจกับหนังสือในห้องสมุดก่อน ถ้าหากว่านั้นคือมนุษย์จริง คงจะช่วยอะไรไม่ทันแล้วล่ะ

---

ตอบสนอง : หยิบตำราสำคัญ

เหมือนจะทีคนจากที่อื่นๆเข้ามาสมทบด้วย และมันทำให้เขาพอจะใจชื้นขึ้นมาได้บ้างว่าหนังสือจำนวนมากพวกนี้คงจะพอรักษาเอาไว้ได้เป็นส่วนใหญ่ และมันน่าจะทันเวลา หลายคนเป็นคนที่พอจะคุ้นหน้ากัน บางคนก็เป็นคนที่เพิ่งจะเจอหน้ากันเป็นครั้งแรก แต่นั่นก็ไม่ได้สำคัณเท่ากับสิ่งที่ต้องทำตอนนี้ คลอสยังคงใช้เวทมนตร์ในการขนย้ายหนังสือไปเรื่อยๆอย่างสุดความสามารถ

---

หยิบหนังสือ

     โอลิเวียที่วิ่งออกมาเมหือนจะมาเจอกับคนอื่นๆในหมู่บ้านจึงจะร็สึกดีขึ้นนิดนึงและได้เริ่มไอค่อกแค่กออกมา เนื่องเสียจากเริ่มที่จะสำลักควันไฟแล้วจึงจะรีบหันไปหยิบเอาหนังสือที่ดูเหมือนว่าจะยังไม่โดนเพลิงนั้นมาเผาผลาญจึงจะหยิบเอาลงมาใส่ในกระเป๋าและได้สวิ่งฉีกออกมาอีกทางแทน

---

หมายเหตุ : หยิบหนังสือสำคัญออก

 มนุษย์หมาป่าสาวยังคงตั้งใจขนย้ายตำราภายในห้องสมุดอย่างรวดเร็ว ที่นี่คงจะให้ดับไม่ทันแล้ว มือเรียวหยิบตำราเข้าอกและสาวเท้าเดินเข้าออกภายในหอสมุดไปเรื่อยๆ

"หมดรึยังนะ"

นัยน์ตาคมไล่สำรวจมองหาหนังสือที่ยังไม่ได้ถูกหยิบออกไป ก่อนจะมุ่งตรงไปหยิบและนำออกจากหอสมุด

---

ขนตำรา

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 10-07-2023, 11:08 PM โดย Kamin Jones

เจ้าของร่างยังคงเดินตามเส้นทางเลียบถนนด้วยความรอบคอบ แต่กลับลนลานทุกก้าว พลันเลี่ยงเส้นทางที่ได้ยินเสียงกรีดร้องไม่พ้น กลับต้องเจอกับการระเบิดและกลุ่มควันไฟสีชาดจากสิ่งปลูกสร้างใกล้

"หอสมุด?" เขาอ่านป้ายชื่อแถว ๆ นั้น ภาพสถานการณ์ตรงหน้า หากตัวเขาจะหลีกหนี แค่ละอายใจก็คงไม่พอ ดวงตาสีดำพลางขยิบเมื่อต้องสะเก็ดไฟลอยมา

"ผมช่วยอะไรได้บ้าง" เขาถามก่อนทีท่าเก้กังจะเริ่มทำตามคนอื่น ๆ เพราะไม่ได้คำตอบในความรีบเร่ง

---

ช่วยหยิบตำรา

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 10-07-2023, 11:08 PM โดย Sullin A. Frost

หมดรึยังเนี่ย...

แรงของวิโอเล็ตต์ใกล้หมดเต็มที คนในหมู่บ้านที่เห็นเปลวเพลิงขนาดใหญ่ก็มาช่วยกันขนตำราออกไปด้วย เงือกสาวกวาดสายตาไปท่ามกลางกองเพลิง เมื่อเห็นหนังสือที่หน้าตาดูเหมือนจะเป็นตำราโบราณก็หยิบออกมาคราวละหลายเล่ม เธอคิดว่าคงหยิบหนังสือธรรมดาติดออกมาด้วยจำนวนหนึ่ง แต่เวลาแบบนี้จะมัวมาดูว่าอันไหนใช่ไม่ใช่ไม่ได้หรอก

หยิบตำราออกจากหอสมุด